Krzysztof WOŹNIAKOWSKI

Autorka hasła: Barbara Tyszkiewicz

ur. 1950

Imiona metrykalne: Krzysztof Miron.

Historyk literatury, prasoznawca.

Zob. też.: TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA (wybór)

1. Polska literatura Wileńszczyzny 1944–1984. [Szkic]. Wr.: Ossol. 1985, 36 s. PAN. Oddział w Kr. Nauka dla Wszystkich, 390.
2. Między ubezwłasnowolnieniem a opozycją. Związek Literatów Polskich w latach 1949–1959. Kr.: Wydawn. UJ 1990, 153 s. Rozpr. Habilitacyjne – UJ, 190.
3. W kręgu jawnego piśmiennictwa polskiego Generalnego Gubernatorstwa (1939–1945). Kr.: Wydawn. Nauk. WSP 1997, 473 s. Pr. Monogr. WSP w Kr., 230.
Rozprawa habilitacyjna. – Indywidualna nagroda Rektora WSP II stopnia w 1998.
4. Prasa, kultura, wojna. Studia z dziejów czasopiśmiennictwa, kultury literackiej i artystycznej lat 1939–1945. [Ser. 1]–2.
[Ser. 1]. Kr.: Wydawn. Nauk. WSP 1999, s. 355. Pr. Monogr. WSP w Kr., 252.
Zawartość: Cz. 1: Z działalności Pen Clubu Polskiego w Londynie w latach II wojny światowej; Pisarze polscy i polskie życie kulturalne w Ameryce Południowej w latach II wojny światowej (1939–1945) – rekonesans; Zagadnienia kulturalne na łamach „Gazety Polskiej w Brazylii” w pierwszym roku wojny (wrzesień 1939–grudzień 1940). – Cz. 2: O polskim życiu literackim i kulturalnym Litwy lat 1939–1941; „Alm. Literacki” – zapomniany konkurent „Nowych Widnokręgów”; Polskie środowisko literackie Białoruskiej SRR w latach 1939–1941. – Cz. 3: Namiastki zawodowe życia organizacyjnego pisarzy polskich w Generalnym Gubernatorstwie w latach 1939–1945; Trzy wersje „Rozmów bawarskich” [T. Hołuja] (epizod z dziejów jawnego piśmiennictwa literackiego GG); Jawne polskie życie teatralne w okupowanym Krakowie 1939–1945; Jawna działalność wydawnicza w okupowanym przez Niemców Lwowie (1941–1944); Problematyka kulturalna na łamach wileńskiej polskojęzycznej gadzinówki „Goniec Codzien-ny” (1941–1944); Wileński jawny teatrzyk „Ali-Baba” (1942–1944).
Ser. 2. Kr.: Wydawn. Nauk. Akad. Pedag. 2005, 275 s. Pr. Monogr., 410.
Zawartość: Cz. 1. Kraszewski w polskiej kulturze literackiej czasów II wojny światowej (1939–1945). – Cz. 2: „O wolność” Tadeusza Ulewicza (1940) – pierwszy konspiracyjny zbiorek poetycki?; Na obrzeżach piśmiennictwa konspiracyjnego: „Gargantu” Zdzisława Marii Okuljara (1942); „Godziny czekania” Zbigniewa Mystkowskiego (1943) – epizod z dziejów książki i literatury oflagowej; W kręgu Koła Akademickiego: konspiracyjne tomiki poetyckie Tadeusza Chróścielewskiego (1943–1944); „Listy” Aleksandry Mianowskiej (1945) – ostatni konspiracyjny tomik poetycki czasów okupacji hitlerowskiej. – Cz. 3: Hitlerowskie antysemickie wydawnictwa propagandowe w języku polskim w Generalnym Gubernatorstwie (1939–1945); Niemiecka polskojęzyczna prasa „gadzinowa” czasów II wojny światowej 1939–1945 (próba syntetycznego spojrzenia); Gadzinowy „katolicki organ prasowy Generalnego Gubernatorstwa” w kręgu zagadnień kultury (1939–1945) [dot.: „Goniec Częstochowski”, po zmianie tytułu: „Kurier Częstochowski”]; Oficjalne polskojęzyczne periodyki Generalnego Gubernatorstwa z zakresu medycyny, farmacji i weterynarii (1940–1944); Jawna twórczość literacka Eugeniusza Kolanki (1941–1943). – Cz. 4: Wileńskie jednodniówki polskojęzyczne z października 1939 roku; Problematyka kulturalno-artystyczna na łamach wileńskiego dziennika polskojęzycznego „Nowe Słowo” (1940); „Łań-cuch” Elżbiety Szemplińskiej (1941) – zapomniany epizod z dziejów książki i literatury Lwowa czasów II wojny światowej.
5. Polskojęzyczna prasa gadzinowa w tzw. Starej Rzeszy (1939–1945). Kr.: Wydawn. Nauk. Akad. Pedag. 2001, 126 s. Pr. Monogr., 312. Przedr. zob. poz. 8.
Nagroda (II stopnia) Rektora Akad. Pedag. im. KEN w Kr. w 2001.
6. Bibliografia jawnych druków polskojęzycznych Generalnego Gubernatorstwa 1939–1945. [Autorzy:] B. Góra, K. Woźniakowski. Kr.: Wydawn. Nauk. Uniw. Pedag. 2008, 191 s.
Tu studium K. Woźniakowskiego: Jawny polskojęzyczny ruch wydawniczy Generalnego Gubernatorstwa w latach 1939–1945. Nowa próba syntetycznego spojrzenia, s. 5–56.
7. Marginalia i obrzeża. Szkice o zapomnianych konspiracyjnych tomikach poetyckich lat 1939–1945. Opole: Wydawn. Scriptorium 2013, 224 s. Literatura.
Zawartość: Od autora. – „O wolność” Tadeusza Ulewicza (1940) – pierwszy konspiracyjny zbiorek poetycki? [poz. 4 (ser. 2)]; Wojenne zabawy edytorskie Adama Włodka (1941–1945); Na obrzeżach piśmiennictwa konspiracyjnego: „Gargantu” Zdzisława Marii Okuljara (1942) [poz. 4 (ser. 2)]; Wojenne książeczki Magdaleny Samozwaniec (1942–1943); „Godziny czekania” Zbigniewa Mystkowskiego (1943) – epizod z dziejów książki i literatury oflagowej [poz. 4 (ser. 2)]; W kręgu Koła Akademickiego: konspiracyjne tomiki poetyckie Tadeusza Chróścielewskiego (1943–1944) [poz. 4 (ser. 2)]; Zofia Jaremko-Pytowska w kręgu konspiracyjnej „Biblioteki Poetyckiej Krakowa” (1944); Marginalia i manowce konspiracji literackiej: antologie lwowskiej grupy „Żagiew” (1944); „Głód przesytu” Czesława Kubalika (1944): jedyny indywidualny podziemny tomik poetycki Kraju Warty; „Listy” Aleksandry Mianowskiej (1945) – ostatni konspiracyjny tomik poetycki czasów okupacji hitlerowskiej [poz. 4 (ser. 2)].
8. Polskojęzyczna prasa gadzinowa czasów okupacji hitlerowskiej 1939–1945. Studia i szkice zebrane. Opole: Wydawn. Nauk. Scriptorium 2014, 604 s.
Zawartość: Od autora. – [Cz.] I. Niemiecka polskojęzyczna prasa gadzinowa czasów II wojny światowej 1939–1945 (próba syntetycznego spojrzenia) [poz. 4 (ser. 2)]. – [Cz.] II. Polskojęzyczne czasopisma quasi-kulturalne Generalnego Gubernatorstwa: „Ilustrowany Kurier Polski” (1939–1945); „7 Dni” (1940–1944); „Co miesiąc powieść” (1940–1944); „Fala” (1940–1943); Literatura na łamach periodyków dla wsi – „Siewu” (1940–1945) i „Rolnika” (1941–1944); Zagadnienia literacko-kulturalne w miesięczniku „Kolejowiec” (1943–1944). – Gadzinowy „katolicki organ prasowy Generalnego Gubernatorstwa” w kręgu zagadnień kultury (1939–1945) [poz. 4 (ser. 2)]. – Oficjalne polskojęzyczne periodyki Generalnego Gubernatorstwa z zakresu medycyny, farmacji i weterynarii [poz. 4 (ser. 2)] (1940–1944): 1. Czasopisma medyczne: „Wiadomości Terapeutyczne” (1940–1943); „Medycyna Współczesna” (1940–1942); „Zdrowie i Życie” (1940–1944); – 2. Czasopismo farmaceutyczne: „Wiadomości Aptekarskie” (1940–1944); – 3. Czasopisma weterynaryjne: „Medycyna Współczesna. Dział Weterynaryjny” (1941–1942); „Weterynaryjne Wiadomości Terapeutyczne Behringswerke” (1941–1943). – [Cz.] III. Polskojęzyczna prasa gadzinowa w tzw. Starej Rzeszy (1939–1945) [poz. 5]. – [Cz.] IV. Problematyka kulturalna na łamach wileńskiej polskojęzycznej gadzinówki „Goniec Codzienny” (1941–1944) [poz. 4 (ser. 1)].
9. Polskie czasopiśmiennictwo uchodźcze na Węgrzech 1939–1945. [Szkice]. Opole: Wydawn. Nauk. Scriptorium 2016, 443 s. Media.
Zawartość: Wprowadzenie. – Rozdz. I. Królestwo Węgier w latach 1939–1945. – Rozdz. II. Społeczność polska na Węgrzech w latach II wojny światowej: „Stara” Polonia węgierska; Wojenni uchodźcy okresu II wojny światowej. – Rozdz. III. Początki prasy uchodźczej – efemerydy z końca września i października 1939: „Gazetka Ścienna” (1–9 X 1939); „Biuletyn Informacyjny dla Uchodźców Polskich” (10–28 X 1939); „Polak na Węgrzech” (25 IX 1939–14 VI 1940?) oraz inne obozowe gazetki mówione, pisane i powielane. – Rozdz. IV. „Wieści Polskie” (2 XI 1939–24 III 1944) – czołowe czasopismo uchodźstwa: Czas rozruchu: redakcja J. Ulatowskiego (XI–XII 1939); Czas poszukiwań: redakcja J. Winiewicza (I–VI 1940); Czas stabilizacji i rozwoju: redakcja Z. Kościuszki (VI 1940–III 1944). – Rozdz. V. Czasopisma Komitetu Obywatelskiego: „Nasza Świetlica. Materiały Obozowe”/„Materiały Obozowe” (2 II 1941–4 VII 1943); „Tygodnik Polski. Materiały Obozowe” (25 VII 1943–12 III 1944); „Młodzież” i kontynuacje (marzec 1943–styczeń/luty 1944). – Rozdz. VI. Czasopisma Biblioteki Polskiej: „Rocznik Polski. Kalendarz Polaka na Węgrzech” (listopad/grudzień 1942–styczeń 1944); „Rocznik Polaka na Węgrzech” (maj 1943–styczeń 1944); „Jestem Wasza” (marzec–czerwiec 1943). – Rozdz. VII. Pozostałe gazetki i czasopisma: Efemerydy oraz jednodniówki wydawane od listopada 1939 do marca 1944; „Słowo” (20 VII–1 XII 1944): ostatni periodyk czasów niemieckiej okupacji Węgier; Po wyzwoleniu. – Zamknięcie.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: „Lewar” 1933–1936. (Zarys monograficzny). „Rocz. Komis. Hist.-lit.” 1975 t. 13 s. 161–187. – Julian Kawalec a Nowa Huta. W: Dla Juliana Kawalca. Nowa Huta 1976 s. 15–23. – Polonia chińska w latach 1897–1949 i jej życie kulturalno-literackie. Cz. 1–2. „Prz. Polonijny” 1976 z. 1 s. 97–109, z. 2 s. 53–62. – Z problemów teoretycznych marksistowskiej krytyki literackiej lat trzydziestych. (Na materiale „Lewara”). „Ruch Lit.” 1976 z. 1 s. 1–15. – Między oczekiwaniem na cud a rewolucją. (Motywy patriotyczne i społeczne w twórczości poetyckiej Ferdynanda Kurasia). „Rocz. Komis. Hist.-lit.” 1978 t. 14 s. 89–99. – „Róża i płonący las” Tadeusza Hołuja na tle tradycji literackich ujęć postaci Ludwika Waryńskiego. W: Owoc rodzi drzewo. Kr. 1978 s. 119–136. – Lewicowa proza międzywojenna w ocenach Ignacego Fika. „Zdanie” 1979 t. 1 s. 88–97. – Nad „Lewarem”. „Zdanie” 1979 t. 2 s. 149–158. – Z polskiego życia literackiego i kulturalnego Wilna lat 1939–1941. „Prz. Polonijny” 1979 z. 2 s. 91–111. – Sprawa robotnicza w prozie polskiej przed rokiem 1918. „Zesz. Nauk. UJ. Pr. Hist.-lit.” 1980 z. 39 s. 145–180. – Z problemów literatury lat 1949–1955. W: Literackie wizje i re-wizje. Wwa 1980 s. 214–222. – O twórczości Włodzimierza Kowalskiego. (Przyczynek do dziejów międzywojennej literatury polonijnej w ZSRR). „Ruch Lit.” 1981 z. 1 s. 33–49, przedr. zmien. „Czer. Sztandar”, Wilno 1981 nr 203 s. 2, nr 205 s. 2. – „Powiedzieć swoją prawdę do końca”. (Tragedia KPP w oświetleniu lewicowej prozy lat trzydziestych). „Zdanie” 1981 t. 1 s. 158–176 [m.in. o tekstach L. Kruczkowskiego, H. Górskiej, A. Wolicy]. – Współczesny polski teatr amatorski w ZSRR. Szkic informacyjny. „Pam. Teatr.” 1981 z. 1/2 s. 139–160. – „Biuletyn Literacki” – zapomniane czasopismo krakowskiej lewicy. „Zesz. Prasozn.” 1982 nr 4 s. 79–89. – Allan Porajewicz i jego wiersze. (Kartka z dziejów literatury polskiej w ZSRR). „Prz. Polonijny” 1983 z. 2 s. 57–74. – Działalność Związku Zawodowego Literatów Polskich (październik 1946–styczeń 1949). „Mies. Lit.” 1984 nr 11/12 s. 112–131. – „Grupa krakowska” czyli przemytnicy. (Epizod z dziejów krytyki i życia literackiego pierwszej połowy lat pięćdziesiątych). „Pismo Lit.-Artyst.” 1984 nr 10 s. 75–98. – O polskim pisarstwie w Litewskiej SRR 1944–1984. „Pismo Lit.-Artyst.” 1984 nr 11 s. 19–43. – Początki działalności Związku Zawodowego Literatów Polskich po wyzwoleniu (sierpień 1944–wrzesień 1945). W: Prace ofiarowane Henrykowi Markiewiczowi. Kr.; Wr. 1984 s. 363–382. – Wśród trudności i konfliktów. (Działalność Związku Zawodowego Literatów Polskich od września 1945 do października 1946). „Rocz. Komis. Hist.-lit.” 1984 t. 21 s. 165–195. – Dwie literatury. [Rozdz. w:] M. Stępień: Polska lewica literacka. Wwa 1985 s. 271–332 [zespołowa nagroda Min. Nauki i Szkolnictwa Wyższego II stopnia w 1986]. – Ludność polska w ZSRR po II wojnie światowej (stan i rozmieszczenie). W: Liczba i rozmieszczenie Polaków w świecie. Cz. 2. Wr. 1985 s. 399–412. – Na ostrym zakręcie. Związek Literatów Polskich między styczniem 1949 a czerwcem 1950. „Rocz. Komis. Hist.-lit.” 1986 t. 23 s. 177–208. – Początki kontaktów Związku Zawodowego Literatów Polskich i Związku Pisarzy Bułgarskich (1947–1949). W: Bułgaria i Polska. Rozwój społeczny i stosunki kulturalne w latach 1944–1984. Wr. 1986 s. 113–122. – Związek Literatów Polskich w kręgu problemów czasopiśmiennictwa (lata 1944–1956). „Zesz. Prasozn.” 1987 nr 4 s. 15–34. – „Białe plamy” najmniej znane. „Nowe Drogi” 1988 nr 5 s. 127–146 [literatura pol. lewicy lat trzydziestych XX w.]. – Początki ruchu młodych pisarzy w latach 1944–1948. „Pis. Lit.-Artyst.” 1988 nr 6 s. 119–130. – Od Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego do Związku Polaków na Litwie. „Akcent” 1990 nr 1/2 s. 203–214, przedr. rozszerz. pt. Początek drogi. Od Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego Polaków na Litwie do Związku Polaków na Litwie. W: Wilno – Wileńszczyzna jako krajobraz i środowisko wielu kultur. T. 2. Historia i pamięć. Białystok 1992 s. 333–378. – Najnowsze tendencje rozwojowe życia literackiego i literatury Polonii radzieckiej. (1985–1990). W: Mniejszości polskie i Polonia w ZSRR. Wr.; Wwa; Kr. 1992 s. 207–219. – U początków idei porozumienia lewicy literackiej. (Akcje i dyskusje „Nowego Pisma” 1932–1933). „Zesz. Prasozn.” 1992 nr 3/4 s. 89–97. – Wkład Krakowa w „literaturę Generalnego Gubernatorstwa” 1939–1945. (Przyczynek do dziejów jawnego ruchu literacko-wydawniczego czasów okupacji hitlerowskiej). „Rocz. Nauk.-Dydak. WSP w Kr. Pr. Bibliotekoznawcze” 1993 z. 7 s. 153–195. – Jawne piśmiennictwo Generalnego Gu-bernatorstwa (1939–1945) wobec tradycji literatury polskiej. „Ruch Lit.” 1996 z. 1 s. 51–69. – „Człowiek jest zawsze sam ze swoją męką i cierpieniem”. (Nad nieznanym dramatem Andrzeja Wolicy). „Prz. Hum.” 1997 nr 5 s. 167–172 [dot. rękopisu pt.: Mężczyzna publiczny]. – Główne tendencje rozwojowe polskiej literatury Wileńszczyzny w latach 1985–1998. W: Literatura… literatura… literatura… Kr. 1998 s. 94–106, przedr. w: Od strony kresów. Studia i szkice. Cz. 2. Kr. 2000 s. 247–257. – Jawna książka i literatura dziecięca w Generalnym Gubernatorstwie (1939–1945). W: Książka dla dziecka wczoraj – dziś – jutro. Katow. 1998 s. 148–163. – Obecność literatur obcych w jawnym polskojęzycznym obiegu kulturalnym Generalnego Gubernatorstwa (1939–1945). „Rocz. Nauk.-Dydak. WSP w Kr. Pr. Bibliotekoznawcze” 1998 z. 9 s. 95–114. – O miejscu polskiej prozy historycznej w kulturze literackiej lat 1939–1945. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2007 t. 5 s. 37–68, przedr. zmien. pt. Polska proza historyczna w kulturze literackiej lat 1939–1945. W: Powieść historyczna dawniej i dziś. Kr. 2007 s. 448–463. – Almanachy naukowo-kulturalne środowiska polskich uchodźców na Węgrzech w latach II wojny światowej. W: Od poetyki do hermeneutyki historycznoliterackiej. Kr. 2008 s. 585–628. – Instytut Polski w Budapeszcie. Działalność kulturalno-oświatowa, naukowa i wydawnicza w latach 1939–1944. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2009 t. 7 s. 112–147. – Katolicki Uniwersytet Powszechny (1940). Placówka oświatowo-kulturalna i wydawnicza polskiej społeczności uchodźczej na Węgrzech okresu II wojny światowej. „Tor. Studia Bibliologiczne” 2009 nr 2 s. 9–26. – Świetlica Polska w Budapeszcie. Działalność kulturalno-oświatowa i artystyczna w latach 1939–1944. W: Społeczeństwo, kultura, inteligencja. Kr.; Wwa 2009 s. 569–603. – Okupacyjne „prawo” Generalnego Gubernatorstwa wobec książki i piśmiennictwa polskiego w latach 1939–1945. W: Niewygodne dla władzy. Ograniczanie wolności słowa na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Tor. 2010 s. 193–211. – Węgierski epizod uchodźczy redaktora Zbigniewa Grotowskiego (1939–1945). W: „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Księga pamiątkowa w stulecie powstania dziennika i wydawnictwa 1910–1939. Kr.; Katow. 2010 s. 481–498. – Klub Angielski w Budapeszcie (1940). Epizod z działalności kulturalno-oświatowej polskiej społeczności uchodźczej na Węgrzech w latach II wojny światowej. „Ann. Univ. Paedagogicae Cracov. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2010 [wyd. 2011] t. 8 s. 99–110. – Komitet Obywatelski dla Spraw Opieki nad Polskimi Uchodźcami na Węgrzech (1939–1944). W kręgu działań kulturalnych. „Rocz. Bibliologiczno-Prasozn.” 2011 t. 3 s. 33–63. – Polskie media uchodźcze na Węgrzech w latach 1939–1945. (Próba syntetycznego spojrzenia). W: Media – czwarta władza? T. 3. Cz. 1. Opole 2011 s. 7–28. – Przygody z cenzurą polskiej uchodźczej społeczności na Węgrzech (1939–1945). „Klio” 2011 nr 17 (2) s. 125–142. – Biblioteka Polska (1941–1944). Czołowa oficyna wydawnicza polskiej diaspory wojennej na Węgrzech. „Zesz. Prasozn.” 2012 nr 3 s. 83–97. – Koło Literacko-Artystyczne „Start” (1942–1944). Epizod z dziejów życia literackiego polskiego wojennego uchodźstwa na Węgrzech. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia Historicolitteraria” 2012 t. 12 s. 162–175. – Polskie uchodźstwo wojenne (1939–1945) na Węgrzech o Tadeuszu Żeleńskim Boyu. W: Tadeusz Żeleński Boy. 70 rocznica śmierci. Materiały z konferencji. Kr. 2012 s. 87–98. – Czasopiśmiennictwo dziecięce polskiego uchodźstwa na Węgrzech okresu II wojny światowej. W: „Stare” i „nowe” – czasopisma dla dzieci i młodzieży. Opole 2013 s. 365–394. – Kilka słów o polskiej prasie i książce na Węgrzech w latach 1939–1945. „Konspekt” 2013 nr 2 s. 15–22. – Budapeszteńskie „Wieści Polskie” (1939–1944) – główny periodyk polskiego wojennego uchodźstwa na Węgrzech. Cz. 1. Czas rozruchu – redakcja Jana Ulatowskiego (listopad–grudzień 1939); cz. 2. Czas poszukiwań – redakcja Józefa Winiewicza (styczeń–czerwiec 1940); cz. 3. Czas stabilizacji i rozwoju – redakcja Zbigniewa Kościuszki (czerwiec 1940–marzec 1944). „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2014 t. 17 z. 1 s. 46–71; z. 2 s. 5–30; 2015 t. 18 z. 1 s. 59–122. – Książka dla dzieci w ofercie wydawniczej środowiska polskich uchodźców na Węgrzech okresu II wojny światowej. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2014 t. 12 s. 69–85. – Polskie księgozbiory, biblioteki, wypożyczalnie i czytelnie uchodźcze na Węgrzech w latach II wojny światowej. W: Na co dzień i od święta. Książka w życiu Polaków w XIX–XXI wieku. Wwa 2015 s. 385–402. – „Z notatnika cenzora obozowego” – cykl felietonów satyrycznych uchodźczych budapeszteńskich „Wieści Polskich” (sierpień 1943–styczeń 1944). W: Zakazane i niewygodne. Ograniczanie wolności słowa od XIX do XXI wieku. Tor. 2015 s. 76–92. – Pierwsze lata warszawskiego „Przyjaciela Dzieci” – w kręgu Fryderyka Henryka Lewestama i współpracowników (kwiecień 1861–czerwiec 1865). „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2015 [t.] 13 s. 75–109. – Poligraf redaktorem. Warszawski „Przyjaciel Dzieci” czasu redakcji Emila Skiwskiego (wrzesień 1890 – czerwiec 1892). „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2016 [t. 14] s. 236-253. – Warszawski „Przyjaciel Dzieci” w epoce rozkwitu – redakcja Jana Kantego Gregorowicza (kwiecień 1867–wrzesień 1890). Cz. 1. Charakterystyka ogólna. Teksty literackie. „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2016 t. 19 z. 1 s. 43–70 [tytuł także w jęz. ang.]. – Warszawski „Przyjaciel Dzieci” w epoce rozkwitu – redakcja Jana Kantego Gregorowicza (kwiecień 1867- wrzesień 1890). Cz. 2. W kręgu popularyzacji wiedzy. Oceny i podsumowania kadencji. „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2016 t. 19 z. 2 s. 45-63.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. Współczesna polska poezja Wileńszczyzny. Antologia. Wybór, wstęp i oprac.: J. Kajtoch, K. Woźniakowski. Wwa: Wydawn. Polonia 1986, 108 s.
2. Od „Czartaka” do „Nadskawia”. Antologia programów, manifestów i deklaracji literackich. Wybór, wstęp i oprac.: K. Woźniakowski. Bielsko-Biała: Beskidzka Ofic. Wydawn. BTSK [Beskidzkiego Tow. Społ.-Kult.] 1987, 79 s.
3. Literatura – prasa – biblioteka. Studia i szkice ofiarowane profesorowi Jerzemu Jarowieckiemu w 65-lecie urodzin i 40-lecie pracy naukowej. Pod red. J. Szockiego i K. Woźniakowskiego. Kr.: Wydawn. Nauk. WSP 1997, 471 s.
4. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Księga pamiątkowa w stulecie powstania dziennika i wydawnictwa 1910–1939. Pod red. G. Wrony, P. Borowca, K. Woźniakowskiego. Kr.; Katow.: Wydawn. Nauk. „Śląsk” 2010, 546 s.
5. W kręgu „Merkuriusza Polskiego”. Studia i szkice w 350-lecie prasy polskiej. Pod red. K. Woźniakowskiego, G. Wrony, T. Siernego. Katow.: Wydawn. Nauk. „Śląsk”; Thesaurus Silesiae – Skarb Śląski 2012, 170 s.

OPRACOWANIA (wybór)

• Ank. 2015, 2016.
• Wywiady: Pod groźbą infamii. Kolaboracja pisarzy. Rozm. R. Graczyk. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 233 [dot. badań nad jawnym polskojęzycznym piś­miennictwem w Generalnej Guberni].
• Krzysztof Woźniakowski. W: Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946–2006. Kr. 2006.

Polska literatura Wileńszczyzny

• J. POŹNIAK. „Ruch Lit.” 1987 nr 2.
• J. KAJTOCH: Polscy poeci nad Wilią. „Okolice” 1988 nr 3.
• J. POŹNIAK. „Zesz. Nauk. Uniw. Szczec. Rossica Stetinensia” 1989 nr 1 (22).

Między ubezwłasnowolnieniem a opozycją

• M. CHRZANOWSKI: ZLP – ukochany i nie chciany. „Trybuna” 1990 nr 166.
• A. WOLAN: ZLP w poszukiwaniu swojego miejsca. „Dziś” 1990 nr 2.

W kręgu jawnego piśmiennictwa literackiego Generalnego Gubernatorstwa

• A. NOTKOWSKI: Ersatz-literatura. „Nowe Książ.” 1998 nr 7.
• M. URBANOWSKI: Literatura Generalnej Guberni. „Arcana” 1998 nr 5.
• M. WOJCIECHOWSKI. „Prz. Hum.” 1998 nr 3.
• S. DZIKI. „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2000 t. 3 z. 1.
• W. KAJTOCH: Znika kolejna „biała plama”. „Koniec Wieku” 2000 nr 16.
• S. LEWANDOWSKA: Prasa – kultura – wojna. „Dzieje Najnow.” 2000 nr 2 [dot. także: Prasa, kultura, wojna].

Prasa, kultura, wojna

• S. LEWANDOWSKA: Prasa – kultura – wojna. „Dzieje Najnow.” 2000 nr 2 [dot. także: W kręgu jawnego piśmiennictwa literackiego Generalnego Gubernatorstwa].
• A. NOTKOWSKI: Na wojennych szlakach. „Nowe Książ.” 2000 nr 2.
• J.S. WALUŚ: Prasa czasu wojny. „Zesz. Prasozn.” 2000 nr 1/2.

Polskojęzyczna prasa gadzinowa w tzw. Starej Rzeszy

• J. JAROWIECKI. „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2002 t. 5 z. 1.
• J. JAROWIECKI: O niemieckiej prasie w języku polskim w Starej Rzeszy (1939–1945). „Konspekt” 2002 nr 10.
• S. LEWANDOWSKA. „Dzieje Najnow.” 2002 nr 2.

Marginalia i obrzeża

• J. CHWASTYK-KOWALCZYK. „Tor. Stud. Bibliologiczne” 2015 nr 1.
• S. KWIECIEŃ: Nieznane czy zapomniane konspiracyjne tomiki poetyckie 1939–1945. „Ann. Univ. Crac. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia 2015 [nr] 13.

Polskojęzyczna prasa gadzinowa czasów okupacji hitlerowskiej

• J. JAROWIECKI. „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2015 t. 18 z. 3.

Współczesna polska poezja Wileńszczyzny

• T. LINKNER: Poetycka antologia wydawnictwa „Polonia”. „Okolice” 1987 nr 10.
• W.J. PODGÓRSKI: Wilno poetyckie. „Nowe Książ.” 1987 nr 9.
• B. KOWSZEWICZ: „Taką widzę moją poezję…” „Poezja” 1988 nr 11.
• E.K. NOWAK: Inkluzy. „Odgłosy” 1988 nr 39.

„Ilustrowany Kurier Codzienny”

• J. MYŚLIŃSKI. „Rocz. Hist. Prasy Pol.” 2011 t. 14 z. 1/2.
• Z. SOKÓŁ. „Rocz. Prasozn.” 2011.