22. Albo ‒ albo, czyli batalia o przyszłość

Bóg w wierszu Pasierba, podobnie jak ojciec w przypowieści, nie zaczyna rozmowy od rozrachunków i wypominania zdrady, co byłoby zrozumiałe i zapewne typowe w takiej sytuacji. Dobry Ojciec zaskakuje wszystkich swoim wyznaniem – potwierdzeniem głębokiej, bezwarunkowej miłości. Świadczy o tym stanowiące pierwszy wers utworu znamienne słowo: „jesteś”. Dzięki niemu Adam może doświadczyć uwalniającego spojrzenia Stwórcy. Tytułowy bohater wiersza został przedstawiony w chwili, gdy próbuje ukryć swoją nagość, gdy uświadamia sobie swoją omylność i bezradność wobec zła. Jego udziałem stało się też doświadczenie wstydu przed sobą samym, Ewą i Bogiem. Jak wyjaśnia podmiot mówiący, Stwórca na to wszystko pozwolił (w. 18–20) po to, aby człowiek przypomniał sobie, kim naprawdę jest i jakie jest jego powołanie. Czytelnik jest świadkiem, jak Ojciec inicjuje proces przemiany i nawrócenia bohatera wiersza, nie dowie się jednak od poety, czy proces ów zakończy się pomyślnie. Tytułowe „szukanie” wciąż się odbywa, zastosowana forma językowa oznacza trwającą, niezakończoną, niedokonaną czynność.