22. Albo ‒ albo, czyli batalia o przyszłość

Wstępne rozpoznania

Wiersz ks. Janusza Stanisława Pasierba Szukanie Adama należy do tego typu utworów, wobec których trudno przejść obojętnie. Dotyka bowiem najgłębszych warstw osobowości czytelnika – wirtualnego odbiorcy, oczywiście pod warunkiem, że zdecyduje się on, by spojrzeć prawdzie w oczy tam, gdzie skończoność styka się z nieskończonością, jak pisał Søren Kierkegaard: „Człowiek jest syntezą nieskończoności i skończoności, doczesności i wieczności, wolności i konieczności, jednym słowem syntezą”^[1].

Zakreślenie pola rozważań w kontekście zagadnień aksjologicznych

Zakreślenie pola rozważań w kontekście zagadnień aksjologicznych Poeta porusza zagadnienia i problematykę zobowiązujące do dokonania wyboru postawy wartościującej oraz nawiązania żywego dialogu z tekstem, będącym efektem jego wysiłku jako twórcy. Tym, którzy podejmą wyzwanie, pozwala za pomocą jasnego i prostego języka zobaczyć człowieka w samym środku sytuacji egzystencjalnego kryzysu i odkryć największą tajemnicę Boga, który zawsze pragnie jego powrotu do godziwego życia, a więc wejścia na właściwą drogę.

Kontekst biograficzny

Szukanie Adama napisał poeta prawie pięćdziesięcioletni, człowiek o bogatym życiu wewnętrznym, ogromnej wiedzy i doświadczeniu, wnikliwy obserwator świata. Jego „biografia intelektualna” jest imponująca, mamy do czynienia nie tylko z poetą, eseistą, kapłanem, teologiem, ale po prostu ważnym myślicielem, cenionym historykiem sztuki, chrześcijańskim humanistą i artystą, czułym na wartość i znaczenie języka.