NPLP
\
Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
\
B
\
Anna BURZYŃSKA

Anna BURZYŃSKA
Autorka hasła: Barbara Tyszkiewicz

Anna BURZYŃSKA
Autorka hasła: Barbara Tyszkiewicz

ur. 1957

Imiona metrykalne: Anna Iwona.

Teoretyk literatury, dramatopisarka i prozaiczka.

Zob. też: TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA

BIOGRAM

Urodzona 30 czerwca 1957 w Krakowie; córka Tadeusza Burzyńskiego, inżyniera, i Zofii z domu Leszczuk. Uczęszczała do VII Liceum Ogólnokształcącego im. Z. Nałkowskiej w Krakowie i tam też w 1976 roku zdała egzaminy maturalne. Następnie rozpoczęła studia z zakresu filologii polskiej i teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Debiutowała w 1981 recenzją ogłoszoną na łamach „Ruchu Literackiego” (nr 2), dotyczącą książki J. Ziomka pt. Powinowactwa literatury. W tymże roku uzyskała dyplom magistra polonistyki i rozpoczęła studia doktoranckie na UJ. W 1983 przebywała w Stanach Zjednoczonych i kształciła się w Instytut of Esoteric Philosophy w Houston. Po powrocie do Polski została w 1985 asystentką w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki UJ. W 1987 obroniła rozprawę doktorską pt. Tekst. Pismo. Lektura. Roland Barthes i poststrukturalizm (promotor prof. dr hab. Stanisław Jaworski). W 1988-89 odbyła staż naukowy w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie, po czym – jako adiunkt – kontynuowała pracę na UJ. Zajmowała się współczesnymi nurtami w teorii badań literackich i ich związkami ze współczesną filozofią. Artykuły i studia drukowała m.in. w „Ruchu Literackim” (1985, 1995-96, 1999, 2001-03), „Tekstach Drugich” (1993, 1998, 2002, 2004, 2006) i „Pamiętniku Literackim” (2002, 2003). Rozwijała także twórczość literacką; w 1997 debiutowała jako prozaiczka powieścią pt. Fabulant. Habilitowała się w 2001 na UJ, przedstawiając rozprawę pt. Dekonstrukcja i interpretacja. Za osiągnięcia naukowe otrzymała m.in. indywidualną nagrodę Rektora UJ (2002) oraz stypendium im. S. Pigonia (2003). W 2003 objęła kierownictwo Katedry Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki UJ. W tymże roku weszła w skład komitetu redakcyjnego rocznika naukowego „Przestrzenie Teorii”, wydawanego przez Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu; później została także członkinią kolegium redakcyjnego internetowego pisma „uniGender” (2006) oraz pisma Wydziału Polonistyki UJ „Wielogłos” (2007). Działalność naukową i dydaktyczną łączyła z twórczością dramaturgiczną: ok. 2002 napisała sztukę dla dzieci pt. Czary Mary (nie ogłoszoną drukiem), jako autorka dramatu debiutowała utworem pt. Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę, wystawionym na profesjonalnej scenie w 2003. Podjęła również współpracę z telewizją: była współscenarzystką cyklicznego programu pt. Cafe Kultura, emitowanego w 2003-05 w Programie 2. Telewizji Polskiej, autorką scenariuszy etiud filmowych (Mum in love, Modliszka, Urodzinowa niespodzianka) przeznaczonych dla programu pt. Kto ma rację?, nadawanego w 2005 przez Telewizję Polsat, brała też udział w przygotowaniu realizowanego w 2005-06 przez tę stację 6-odcinkowego serialu pt. My Baby (opracowanie polskiego scenariusza). Przygotowywała słuchowiska z cyklu Listy miłosne sławnych pisarzy, emitowanego przez Polskie Radio w 2006. Uczestniczyła w pracach „Laboratorium Dramatu”, kierowanego przez Tadeusza Słobodzianka (pod auspicjami Stowarzyszenia Autorów Teatralnych i Domu Pracy Twórczej w Wigrach; Sztuka Dialogu nad Wigrami w 2004-05), prowadziła warsztaty dramaturgiczne w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej im. L. Schillera w Łodzi (pt. Dramat w procesie rozwoju; od 2004) i w Warszawskiej Szkole Filmowej (projekt Nicland: Work In Progress w 2006 oraz współudział w przygotowaniu spektakli dyplomowych i filmu fabularnego pt. Nicland). Przez wiele lat występowała w charakterze współgospodyni w Krakowskim Salonie Poezji, założonym w 2002 przez Annę Dymną. Była jurorką m.in. w konkursie poetyckim o „Jaszczurowy Laur” (organizowanym przez Klub Studencki „Jaszczury” w Krakowie; 2003-06), na Festiwalu Teatru Radia i Telewizji „Dwa teatry” w Sopocie (2005), na Festiwalu Komedii „TALiA” (organizowanym przez Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie; 2005-06), w XIV Konkursie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Teatru Narodowego w Warszawie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej (2008). Jako przedstawicielka krajów Europy Wschodniej uczestniczyła w 2004 w zawiązaniu Europejskiej Federacji Towarzystw Autorów Teatralnych (FATE; z siedzibą w Madrycie). W następnym roku połączyła członkostwo w Towarzystwie Autorów Teatralnych (TAT), powołanym wówczas w Warszawie, z funkcją pełnomocniczki ds. kontaktów z federacją europejską (FATE). W 2006 weszła w skład Senackiej Komisji UJ ds. Rozwoju. We wrześniu tegoż roku została kierownikiem literackim Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie. W 2008 otrzymała na UJ stanowisko profesora nadzwyczajnego. Poza Wydziałem Polonistyki prowadziła na tej uczelni zajęcia na Wydziale Filologicznym, w Katedrze Psychiatrii Collegium Medium oraz w Studium Literacko-Artystycznym. W 2011-13 kierowała międzynarodowym projektem teatrologicznym Teatr XXI wieku. East meets West. West meets East, polegającym na współpracy dziesięciu renomowanych scen europejskich (ze strony polskiej z udziałem krakowskiego Teatru im. J. Słowackiego), wspólnych konferencjach i warsztatach naukowych; podejmowana w ramach tego przedsięwzięcia problematyka została przedstawiona w trójjęzycznych (polskich, angielskich i rosyjskich) publikacjach. W 2013 uzyskała tytuł naukowy profesora. Wielokrotnie podróżowała za granicę, dłużej przebywała m.in. w Ameryce Łacińskiej, w Stanach Zjednoczonych i w Hiszpanii. Od wielu lat interesowała się sztuką japońską; praktykowała medytację Zen i ćwiczyła wschodnie sztuki walki.

W 1990 wyszła za mąż za Michała Pawła Markowskiego, literaturoznawcę. Ma dwoje dzieci: syna Jana (ur. 1987) i córkę Marię (ur. 1990). Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (2007). Mieszka w Krakowie i w Hiszpanii (Malaga).

TWÓRCZOŚĆ

1. Fabulant. Powiastka intertekstualna. Kr.: WL 1997, 191 s.
2. Dekonstrukcja i interpretacja. Kr.: Universitas 2001, 540 s. Horyzonty Nowoczesności: teoria, lit., kult., 15.
Rozprawa habilitacyjna. – Nagroda „Lit. na Świecie” za 2001, przyznana w 2002.
Zawartość: Prolog. – Wstęp: „Podstawy myśli zachodniej” a sprawa literatury. – Cz. 1. Recepta na dekonstrukcję. – Cz. 2. „Przeciw interpretacji”, czyli burzliwe lata 60.: Struktury oporu; Czas wielkich kryzysów. – Cz. 3. Dekonstrukcja jako krytyka interpretacji: Jacques Derrida: interpretacja i metafizyka; Życie po dekonstrukcji. – Epilog „Nie kończąca się przedmowa”.
3. Czary-mary. [Interaktywne widowisko muzyczne dla dzieci w 4 aktach]. Powst. 2002.
Tekst (z inf. o dacie powst.) w dyspozycji Agencji Dramatu i Teatru (ADiT), inf. na stronie internetowej: http://www.adit.art.pl/autorzy/burzynska-anna [dostęp 18 grudnia 2017]. – Sztuka grana w teatrach amatorskich.
4. Wszystko gra, czyli miesiąc miodowy. Komedia w 2 aktach. Powst. 2002. Praprem.: jako sztuka czytana: Olsztyn, T. im. Jaracza 2005; radiowa: Radio (Olsztyn) 2005.
Tekst (z inf. o dacie powst.) jak w poz. 3.
5. Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę. Sztuka teatralna w 1 akcie. Praprem.: teatr.: Reż.: A. Pawłowski. Wwa, T. Nowy 2003; radiowa: Reż.: K. Lang. Radio 2004; tv: Reż.: M. Dejczer. TVP 2006. Druk zob. poz. 8 s. 31-93. Przedr. w: Made in Poland. Kr. 2006.
Wyst. inne: Reż.: A. Pawłowski. Wwa, Stow. „Drama” 2003; Reż.: P. Beluch. Kr., Scena Fundacji Starego T. 2004; Reż.: J. Tochowicz. Radom, T. Powsz. im. J. Kochanowskiego 2004; T. im. S. Jaracza w Olsztynie (prezentacja czytana połączona z emisją w Radio-Olsztyn) 2006; Reż.: D. Jezierski. Gliwice, T. Nowej Sztuki „Pro Forma” 2008; Reż.: G. Castellanos. Olsztyn, T. im. S. Jaracza 2015.
I nagroda w I Ogólnopolskim Konkursie na Polską Sztukę Współcz. w 2002, zorganizowanym przez Stow. „Drama” przy teatrze Ateneum w Wwie, nagroda za tekst w X Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Sztuki Współcz., przyznana przez Min. Kultury i T. Nar. w Wwie w 2004.
Przekł.: bułg.: Naj-mnogo samoubijstva stavat v nedelâ. [Przeł.] M. Minkovska. W: S”vremenna pol’ska drama. Sofiâ 2008, – czes.: Ideálni pár. Reż.: A. Kraus. Praha, Žižkovské Divadlo Járy Cimrmana 2014, – franc.: C’est le dimanche qu’il y a le plus de suicides. [Przeł.] N. Korzycka. [Masz. Powst. ok. 2004; tekst w dyspozycji ADiT], – hiszp.: La mayoría de los suicidos ocurre en domingo. Wyd. łącznie z poz. 11 pt.: La mayoría de los suicidos ocurre en domingo; Hombres al borde de un ataque de nervios. [Przeł.:] J. Bielak, X. Farré. Madrid 2006. Wyst.: Madryt, T. Fernando Reyes 2006 [podczas Międzynarodowych Targów Literatury Teatr.], wyst. nast.: Reż.: J. Vilá. Barcelona, La Troca 2010 (także w katalońskiej wersji językowej, przeł.: S. G. Navarro i J. Sellent), – niem.: Die meisten Selbstmorde geschehen Sonntags. [Przeł.] M. Hauptmeier. Wyst.: Reż.: A. Schilling. Norymberga, Staatstheater 2004; Reż.: F. Ludtke. Marburg, T. GegenStand 2007, – słowac.: Ideálni pár alebo Najviac samovrážd je v nedel’u. [Przeł.] B. Sprusanska. Radio Slovensko, Radio Regina 2007.
6. Surwiwal, albo „wyjść na plus”. Sztuka teatralna w 4 odsłonach. Powst. 2003. Druk zob. poz. 8 s. 95-138. Praprem. pt. Surwiwal: Reż.: A. Trojanowska. Kr., T. Lud., Scena „Pod Ratuszem” 2005.
Wyst. inne: pt.: Survival. Reż.: P. Męderak. Kr., T. Plejada 2015.
Tekst (z inf. o dacie powst.) jak w poz. 3.
Przekł. niem.: Survival. Przeł. D. Daume. [Masz. Powst. ok. 2006].
7. Jeśli pragniesz kobiety, to ją porwij. [Tragikomedia w 3 aktach]. Powst. 2004. Praprem.: teatr. jako sztuka czytana: Reż.: W. Markiewicz. Tarnów, T. im. L. Solskiego 2005; radiowa: Reż.: W. Markiewicz. Radio 2007.
Wyst. inne: czytane podczas IX Festiwalu Komedii TALiA 2005 (inf. jak w poz. 3). – Wyst. pt. Jeśli chcesz kobiety, to ją porwij. Reż.: G. Chrapkiewicz. Wwa, T. Bajka 2010; Reż.: A. Moś-Kerger. Katow., T. Żelazny 2013.
8. Nicland. Cztery sztuki teatralne. Kr.: Księg. Akad. 2004, 240 s. Dramat Współcz.
Zawartość: Sztuka szybkiego reagowania. (Kilka uwag o najnowszym dramacie polskim). – Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę. Sztuka teatralna w 1 akcie [poz. 5]; Surwiwal, albo „wyjść na plus”. Sztuka teatralna w 4 odsłonach [poz. 6]; Życie do natychmiastowego użytku. Sztuka w 3 aktach [poz. 10]; Nicland. Sztuka teatralna w 2 aktach [poz. 9].
9. Nicland. Sztuka teatralna w 2 aktach. Powst. ok. 2004. Druk zob. poz. 8 s. 207-237. Praprem. jako sztuka czytana: Reż.: K. Adamik. Wwa, T. Nowy Praga (Fabryka Trzciny) 2005.
Wyst. inne: Reż.: M. Łazarkiewicz. Warsz. Szkoła Film. 2006 (spektakl dyplomowy).
10. Życie do natychmiastowego użytku. Sztuka w 3 aktach. Druk. zob. poz. 8 s. 139-206. Praprem. jako prezentacja warsztatowa: Łódź, T. Studyjny 2004; praprem. teatr.: Reż.: R. Walkowski. Płock, T. im. J. Szaniawskiego 2005.
Prezentacja warsztatowa zrealizowana podczas I Warsztatów „Dramat w procesie rozwoju”, zorganizowanych przez Państ. Wyższą Szkołę Teatr., Film. i Telewizyjną im. L. Schillera w Łodzi.
Wyst. inne: Reż.: A. Pawłowski. Wwa, T. Nowy 2006; Reż.: R. Walkowski. Rzeszów, T. im. W. Siemiaszkowej 2007; Reż.: E. Jungowska i R. Sabara. Wwa, T. Rampa 2010; Reż. H. Prokurat. Siedlce, T. Fanum 2010.
11. Mężczyźni na skraju załamania nerwowego. [Tryptyk teatralny]. Powst. 2004. Praprem.: radiowa: Reż.: P. Łazarkiewicz. Radio 2006; teatr.: Reż.: P. Łazarkiewicz. Gdynia, T. Miej. 2006.
Wyst. inne: Reż.: P. Łazarkiewicz. Wwa, T. Bajka 2008; Reż.: M. Chytry. Żmigród, Miej. Teatr48 2013.
Przekł. hiszp. (całości): Hombres al borde de un ataque de nervios. Wyd. łącznie z poz. 5 pt. La mayoría de los suicidos ocurre en domingo; Hombres al borde de un ataque de nervios. [Przeł.:] J. Bielak, X. Farré. Madrid 2006. Wyst.: Madryt 2006 [podczas Międzynar. Targów Literatury Teatr.]; Reż.: R. Martin. Hawana, T. de la Luna 2010 (jako sztuka czytana); Santo Domingo (Dominikana), Compaňa National de T. 2010.
Cz. 1. Gra miłosna. Druk pt. Gry miłosne. „Dialog” 2005 nr 2 s. 90-96. Praprem. pt. Mężczyźni na skraju załamania nerwowego, jako część spektaklu dyplomowego pt. Generacje: Reż.: P. Łazarkiewicz. Wwa, Akad. Teatr. 2005. Radio 2005.
Tytuły poszczególnych części tryptyku wg inf. A. Burzyńskiej.
Wyst. inne jako część spektaklu Super-market. Reż.: J. Lach. Wwa, klub Le Madame 2005.
Przekł. hiszp.: Hombres al borde de un ataque de nervios. [Przeł.:] J. Bielak, X. Farré. Wyst. Madryt, T. Fernando Reyes 2004 [podczas V Międzynar. Salonu Książki Teatr.].
Cz. 2. Gra strategiczna.
Cz. 3. Gra wojenna.
12. Krzyk. (Monolog na kilka głosów). Powst. 2005. Praprem. jako prezentacja warsztatowa: Łódź, T. Studyjny 2006.
Tekst (z inf. o dacie powst.) jak w poz. 3.
Wystawione podczas III Warsztatów „Dramat w procesie rozwoju”, zorganizowanych przez Państ. Wyższą Szkołę Teatr., Film. i Telewizyjną im. L. Schillera w Łodzi.
Wyst. inne: Reż.: A. Pieczyński. Gorzów Wielkop., T. im. J. Osterwy 2011.
13. Anty-teoria literatury. Kr.: Universitas 2006, 534, [6] s. Horyzonty Nowoczesności: teoria, lit., kult., 52.
Nagroda Tow. Asystentów UJ w 2001 (za rozdz. pt. „Lekturografia. Derridowska filozofia czytania” uznany za najlepszą publikację naukową roku); Nagroda Rektora UJ w 2007.
Zawartość: Wstęp. Luzowanie teorii. – Post: Między nauka i literaturą; Po czym rozpoznać poststrukturalizm?; Przypadek Rolanda Barthes’a; Podsumowanie. (Poststrukturalizm w pigułce). – Wirusy w dyskursie: Kariera narracji. O zwrocie narratywistycznym w humanistyce; Literatura, komunikacja i miłość; Teoria i literatura. Niebezpieczne związki. – Eros w teorii: Inne rozkosze (Rolanda B.[arthes’a]); Ciało w bibliotece; Literatura jako sztuka uwodzenia. Przyczynek do tematu. – Interpretacja w czasach dekonstrukcji: Jak czytali dekonstrukcjoniści? Lekturografia. Derridowska filozofia czytania; Zbawienny konflikt interpretacji. – Myśl otwarta: Poetyka po strukturalizmie; Teoria po dekonstrukcji; Od metafizyki do etyki. – Zakończenie. Czy teoria literatury jeszcze istnieje?
Przekł. ang. art. Czy teoria literatury jeszcze istnieje?: Does literary theory still exist? W: From modern theory to a poetics of experience. Polish studies in literary history and theory. Frankfurt am Main 2014, Cross-Roads, 4.
14. Tango Piazzolla. [Utwór dramatyczny]. Powst. 2006. Praprem.: Reż.: J. Opalski. Muz.: A. Piazzolla. Kr., T. im. J. Słowackiego 2007.
Tekst (z inf. o dacie powst.) jak w poz. 3.
Wyst. inne: Reż.: J. Opalski. Gdynia, T. Miej. 2012; Reż.: W. Mazurkiewicz i R. Talarczyk. Wwa, T. Rampa 2012.
Utwór inspirowany muzyką A. Piazzolli; teksty piosenek także autorstwa A. Burzyńskiej. – Nagroda w plebiscycie publiczności na najlepszy spektakl sezonu 2008/2009 w T. im. J. Słowackiego w Kr., przyznana w 2010.
15. Teorie literatury XX wieku. Podręcznik. [Autorzy:] A. Burzyńska, M.P. Markowski. Kr.: Znak 2006, 595 s.
Nagroda Rektora UJ w 2007.
Zawiera wstęp napisany przez oboje autorów oraz następujące rozdziały pióra A. Burzyńskiej: Wprowadzenie; Strukturalizm (I); Semiotyka; Strukturalizm (II); Poststrukturalizm; Feminizm; „Gender” i „Queer”.
Przekł. serb.: Književne teorije XX veka. [Przeł.] I. Đokić-Saunderson. Beograd 2009, toż [on-line] [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: http://pl.scribd.com/doc/58259754/Knjizevne-TEORIJE-20-Veka-Poljaci
16. Sceny z życia rodzinnego. [Utwór dramatyczny]. Powst. 2007.
Tekst w dyspozycji ADiT (data powst. i lokalizacja wg inf. A. Burzyńskiej).
17. Akompaniator. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: J. Opalski. Kr., T. im. J. Słowackiego, Scena Miniatura 2008.
Wyst. inne: Reż.: G. Chrapkiewicz. Wwa, T. Syrena 2009; Reż.: R. Matusz. Słupsk, T. Nowy 2009; Reż.: G. Chrapkiewicz. Pozn.: T. Muz. 2014.
Przekł. słowac.: [Przeł.] B. Sprusanska. Reż.: A. Rozhin. Nitra, T. im. A. Bagara 2012.
18. Post Makbet – żart sceniczny. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: K. Orzechowski. Kr., T. im. J. Słowackiego 2008.
Wyst. podczas krak. Nocy Teatrów 13 VI 2008.
19. Malavita. Ballada o mafii. [Przedstawienie muzyczne]. Scenariusz i dialogi: A. Burzyńska. Praprem.: Reż.: P. Szumiec. Kr., T. im. J. Słowackiego 2009.
20. Wiera Gran. [Utwór dramatyczny]. Powst. 2009. Praprem.: Reż.: B. Sass. Wwa, T. Kamienica 2012.
Data powst. wg inf. A. Burzyńskiej.
21. Zakręcony Słowacki, czyli noc w malinach. [Komediofarsa]. Praprem.: Reż.: K. Orzechowski. Kr., T. im. J. Słowackiego 2009.
22. Krzyżacy, czyli Teatr w kryzysie albo koszmarny sen dyrektora. [Komediofarsa]. Praprem.: Reż.: K. Orzechowski. Kr., T. im. J. Słowackiego 2010 [wyst. premierowe podczas krak. Nocy Teatrów].
23. Dekonstrukcja, polityka i performatyka. [Studia]. Kr.: Universitas 2013, 668, s. Horyzonty Nowoczesności, 103.
Dot. udziału myśli J. Derridy w zwrocie etyczno-polit., performatycznym i empirycznym zaistniałym w końcu XX wieku. – Zawiera: Wstęp: Dekonstrukcja post mortem, czyli dlaczego zdecydowałam się jednak napisać tę książkę. – Cz.1. Odpowiedzialność myśli: Zwrot etyczny; Od krytycyzmu do aktywizmu; Etyka w czasach niepewności; Od etyki czytania do moralności czytelnika; Jacques Derrida: „prawo Innego”; Paul de Man: „etyczność alegorii”; Joseph Hillis Miller: „dobre czytanie”; Derek Attridge i etyka praktyczna; Inność idiomu; Etyczny warunek polityczności. – Cz. 2. Polityka (w) dekonstrukcji: Zwrot polityczny; „Żegnaj, dekonstrukcjo!”; „Moralna i polityczna bigamia”; Polityczny spór o dekonstrukcję; Ostatnie bastiony; Ameryka między Derridą a Foucaultem; Przeciw „metafizycznej poprawności”; Dekonstrukcja i „New Sense of the Political”; Inność „Innego”; Polityczność dzisiaj. – Cz. 3. Derrida i performatyka: Zwrot performatyczny; Performatyka i „post-y”; Dwa „teatry”; „Mim versus mimesis”; Derrida i „zamknięcie przedstawienia”; Nicowanie Austina; Performans tekstualny; Przestroga w Ostrogach; „Skryptor” na „scenie” tekstu; Zaświadczyć zdarzeniu. – Cz. 4. Derrida i doświadczenie: Zwrot empiryczny: life.after.theory; Kłopoty z doświadczeniem; Derrida i „doświadczenie odzyskane”; Wyzwanie w „Wyznaniach”; „Traumy epistemiczne”; Szibbolet, albo: „Tylko jeden raz”; Powtórzyć doświadczenie; „Signéponge”: kiedy „Inny” staje się „moim”; „Kobieta, która nie daje się wziąć”. – Epilog: Dekonstrukcja – niekończąca się przygoda.
24. Kobieta finalna. [Utwór dramatyczny]. [Masz.]. Powst. 2013.
Tekst (z inf. o dacie powst.) jak w poz. 3.
25. Niżyński. Zapiski z otchłani. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: J. Opalski. Kr., T. im. J. Słowackiego 2013.
26. Symulacja. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: P. Męderak. Kr., T. Plejada 2013.
27. Transakcja. [Utwór dramatyczny]. [Masz.]. Powst. 2014.
Tekst (z inf. o dacie powst.) jak w poz. 3.
28. Café Luna. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: J. Opalski. Gdynia, T. Miej. Im. W. Gombrowicza 2016.
29. Wściekłe widelce. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: K. Abrahamowicz. Bielsko-Biała, T. Komedii Kuby Abrahamowicza 2016.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Dekonstrukcja próba krytycznego bilansu. W: Po strukturalizmie. Wr. 1992 s. 47-69. – Teoria czy postteoria? „Teksty Drugie” 1993 nr 1 s. 35-35, przedr. w: Kryzys czy przełom. Kr. 1994 s. 123-135. – Krajobraz po dekonstrukcji. (Cz. 1-2). „Ruch Lit.” 1995 z 1 s. 73-91, nr 2 s. 193-221 [dot. współczesnych ujęć teorii literatury]. – Teoria (prawdziwie) krytyczna. (Szkoła z Irvine: efekty poststrukturalistycznej krytyki teorii). „Ruch Lit.” 1996 z. 1 s. 71-87. – Granice wyrażalności. Dekonstrukcja i problem interpretacji. W: Literatura wobec niewyrażalnego. Wwa 1998 s. 43-58. – „Żegnaj dekonstrukcjo!” „Ruch Lit.” 1999 z. 3 s. 269-287 [dot. prac J. Derridy]. – Poststrukturalizm, dekonstrukcja, feminizm, gender, dyskursy mniejszości i co dalej? „Przestrzenie Teorii” 2002 nr 1 s. 65-86; przedr. w: Sporne i bezsporne problemy współczesnej wiedzy o teatrze. Wwa 2002 s. 372-390. – Poststrukturalizm zdefiniowany. „Ruch Lit.” 2003 z. 2 s. 121-135. – Kulturowy zwrot teorii. W: Kulturowa teoria literatury. Kr. 2006 s. 41–91. Horyzonty Nowoczesności, 50. Wyd. 2 tamże 2012, przekł. ukr.: Kul’turologìčnij povorot teorìї. [Przeł.] S. Âkovenko. W: Teoriâ lìteraturi v Pol’ŝì. [Red.] V.P. Morenec’. Kiïv 2008 s. 429-467. – Hermeneutyka i erotyka. W: Od polityki do poetyki. Kr. 2010 s. 9-28. – Doświadczenie lektury. W: Doświadczenie lektury. Kr. 2012 s. 15-32. – Filozofia po „końcu filozofii”. „Dekada Lit.” 2012 nr 1 s. 3-17. – Człowiek z właściwościami. (Roland Barthes o Rolandzie Barthesie). W: Różne głosy. Kr. 2013 s. 129-143. – Filozof w teatrze („energetycznym”). „Didaskalia” 2013 nr 118 s. 14-23 [dot. J.-F. Lyotarda]. – Afekt: podejrzany i pożądany. W: Kultura afektu – afekty w kulturze. Humanistyka po zwrocie afektywnym. Wwa 2015 s. 115-134.

Nadto szkice zamieszczane w programach T. im. J. Słowackiego w Kr. m.in.: Przypadek Franza K. W: T. Różewicz: Pułapka. 2006 s. 2-13. – Wielkie namiętności w chłodnych klimatach. (O dramaturgii Petera Asmussena). W: P. Asmussen: Słoneczny pokój. 2006 s. 3-10. – Dziewczyna w srebrnych łuskach. (O Łucji Joyce). W: D. Nigro: Łucja szalona. 2007 s. 2-10. – Smutna historia „Mistrza krotochwili” (o Michale Bałuckim). W: M. Wojtyszko: Całe życie głupi. 2007 s. 2-14. – Tango zaczyna się od spojrzenia. W: A. Burzyńska: Tango Piazzolla 2007 s. 5-12. – Świat jest bankiem. (O dramaturgii Friedricha Dürrenmatta). W: F. Dürrentmatt: Frank V. Komedia Bankierska. 2008 s. 6-15. – Filozof i Caryca. W: M. Wojtyszko: O rozkoszy. 2009 s. 2-10. – Co się zdarzyło w saloniku państwa Houille? W: Y. Reza: Bóg mordu. 2010 s. 2-12. – Zagłada i symulacja. W: J. Mayorga: Himmelweg. Droga do nieba. 2011 s. 4-10. – Wyjście awaryjne. W: S.I. Witkiewicz: Jedyne wyjście. 2011 s. 4-10. – Ogień w głowie. W: A. Burzyńska: Niżyński. Zapiski z otchłani. 2013 s. 8-13.

Adaptacje

1. A. Czechow: Nieciekawa historia. [Przeł.] M. Mongirdowa. Adapt. scen. pt. Nie całkiem wesoła historia: A. Burzyńska. Reż.: J. Opalski. Kr., T. im. J. Słowackiego, Scena Miniatura 2016.

Prace redakcyjne

1. Teorie literatury XX wieku. Antologia. Pod red. A. Burzyńskiej i M.P. Markowskiego. Kr.: Znak 2006, 698 s.
Przekł. serb.: Književne teorije XX veka. [Przeł.] I. Đokić-Saunderson. Beograd, 2009.
2. F. Jameson: Archeologie przyszłości. Pragnienie zwane utopią i inne fantazje naukowe. Przeł.: M. Płaza, M. Frankiewicz, A. Miszk. Red. nauk. A. Burzyńska. Kr.: Wydawn. UJ 2011, XVII, 505 s. Eidos.
3. F. Jameson: Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu. Przeł. M. Płaza. Red. nauk. A. Burzyńska. Kr.: Wydawn. UJ 2011, 435 s. Eidos.
4. J. Kesselring: Arszenik i stare koronki. [Program teatralny]. Red.: A. Burzyńska i B. Jelonek. Kr.: T. im. J. Słowackiego 2014, [16] s.

OPRACOWANIA

  • Ank. 2014.
  • Wywiady: Nauka, literatura i radość pisania. Rozm. A. Ziółkowska-Boehm. „Nowy Dz.” dod. „Prz. Pol.”, Nowy Jork 1998 nr z 6 II; Między czytaniem a pisaniem. Rozm. A. Stypuła. „Bez Porównania” 2005 nr 2; [Sceniczne światy do wynajęcia] Mundos escénicos en alquier. Rozm.: M. Borowski, M. Sugiera. [Przeł.:] J. Bielak, X. Farré. W: La mayoría de los suicidos ocurre en domingo. Hombres al borde de un ataque de nervios. Madrid 2006; „Smutek, miłość i zmysły”. Rozm. M. Huzarska-Szumiec. „Gaz. Krak.” 2007 nr 35 [dot.: Tango Piazzolla]; „Gry w świecie pozorów”. Rozm. D. Wyżyńska. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 72 dod. „Stołeczna”, toż on-line [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/gry-w-swiecie-pozorow.html [dot.: Mężczyźni na skraju załamania nerwowego]; Między Mrożkiem a Almodovarem. Rozm. W. Krupiński. „Dz. Pol.” 2010 nr z 1 VII, toż on-line [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/miedzy-mrozkiem-a-almodovarem.html [dot. głównie: Mężczyźni na skraju załamania nerwowego]; Interesowało mnie to, co działo się w głowie Wiery. Rozm. Wacław Krupiński. „Dz. Pol.” 2013 nr z 18 VII, toż on-line [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/166268.html oraz http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/interesowalo-mnie-to-co-dzialo-sie-w-glowie-wiery.html[dot.: Wiera Gran].

 Ogólne

  • D. Krautschneiderová: Anna Burzyńska. W: Obraz společnosti v současných polských divadelních textech = The image of society in the contemporary polish drama. Olomouc 2010 (Magisterská diplomová práce. Filozofická fakulta Univerzity Palackého v Olomouci, Katedra Slavistiky, Sekce Polské Filologie) [on-line] [dostęp 14 grudnia 2016]. Dostępny w Internecie: http://theses.cz/id/ab0aii/32645-341596615.pdf

 Oprac. Fabulant

  • L. BUGAJSKI: Uwiedzeni? „Twórczość” 1997 nr 10.
  • P. CZAPLIŃSKI: Literatura jako niemożność. „Kresy” 1997 nr 4.
  • M. ORSKI: W jeziorze cytatów. „Prz. Powsz.” 1997 nr 11.
  • K. UNIŁOWSKI: Chichot sawantki. „FA-art” 1997 nr 4, przedr. w tegoż: Koloniści i koczownicy. Kr. 2002.
  • R. OSTASZEWSKI: Pojedynek na paradoksy z postmodernizmem. „Dekada Lit.” 1998 nr 3.
  • I. IWASIÓW: Słownik nieświadomości. Sny literackie po psychoanalizie. W: Oniryczne tematy i konwencje w literaturze polskiej XX wieku. Tor. 1999 [dot. m.in. Fabulant].

 Oprac. Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę

  • D. JARZĄBEK: Krótki kurs dla samobójców. „Zesz. Telew.” 2006 nr 12 [dot. gł. realizacji w TVP].

Oprac. Surwiwal

Oprac. Nicland

  • J. SIERADZKI: Sztuki przeczytane. „Dialog” 2004 nr 8.
  • D. NOWACKI: Różnice i przewagi. W tegoż: Kto im dał skrzydła. Katow. 2011.

 Oprac. Mężczyźni na skraju załamania nerwowego

  • K. FRYC: Kobieca wiwisekcja współczesnych japiszonów. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 76 dod. „Trójmiasto”.
  • K. FRYC: Wszystko na sprzedaż. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 93 dod. „Trójmiasto”.
  • Zob. też Wywiady.

 Oprac. Anty-teoria literatury

  • H. MARKIEWICZ: Jeszcze raz o poetyce, teorii literatury i interpretacji. „Teksty Drugie” 2007 nr 4.
  • O książce Anny Burzyńskiej „Anty-teoria literatury” rozmawiają dr hab. Anna Burzyńska, prof. Anna Łebkowska, prof. Teresa Walas, prof. Henryk Markiewicz, prof. Ryszard Nycz, dr Tomasz Kunz i mgr Jakub Momro. „Wielogłos” 2007 nr 2.
  • P. PIETRZAK: Antyteoria? „Nowe Książ.” 2007 nr 4.
  • R. KIELAWSKI: A narrative of literary theory. „Rocz. Nauk.”, Wałbrzych 2008 [nr] 14.

 Oprac. Tango Piazzolla

 Oprac. Teorie literatury XX wieku

  • D. ULICKA: Teoria i teorie. „Nowe Książ.” 2006 nr 11.
  • M. CAŁBECKI: Teorie literatury XX wieku – koniec, czyli początek. „Topos” 2007 nr 3.
  • T. CHARNAS: O aktach lektury i interpretacji – teoretycznie. „Czas Kult.” 2007 nr 1/2.
  • J. FIEDORCZUK: Święto teorii. „Lit. na Świecie” 2007 nr 3/4.
  • M. ORSKI: Opowieść o teorii. „Odra” 2007 nr 3.
  • J. PŁUCIENNIK. „Zag. Rodzaj. Lit.” 2007 z. 1/2.
  • P. TARANCZEWSKI: W poszukiwaniu Zeitgeistu. „Znak” 2007 nr 5.
  • M. MRUGALSKI: Piękna teoria. „Prz. Hum.” 2008 nr 4.
  • A. FALTYN: Hermeneutyka a problem teorii (literatury); M. SKWARA: Kilka uwag krytycznych o podręczniku Anny Burzyńskiej i Michała Pawła Markowskiego „Teorie literatury XX wieku”. „Dyskurs”, Szczec. 2009 z. 4.

 Oprac. Akompaniator

  • J. TARGOŃ: Fragmenty dyskursu operowego. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 263 dod. „Kraków” [dot. wyst. w T. im. J. Słowackiego w Kr.].

 Oprac. Malavita

  • J. TARGOŃ: Ekspresowo o mafii. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 58 dod. „Kraków” [dot. wyst. w T. im. J. Słowackiego w Kr.].

 Oprac. Wiera Gran

  • A. SZELIGA: Sprawy o sztukę nie będzie. „Metro” 2012 nr 2451, dat. 30 XI/2 XII [dot. analogii pomiędzy sztuką a wydaną w 2010 książką biograficzną A. Tuszyńskiej: Oskarżona Wiera Gran].
  • Zob. też Wywiady.

 Oprac. Dekonstrukcja, polityka i performatyka

  • P. DOBROWOLSKI: Spadkobiercy Derridy. „Didaskalia” 2014 nr 121/122.
  • A. GLEŃ: Derrida redivivus? Uwagi o „Dekonstrukcji, polityce i performatyce” Anny Burzyńskiej. „Odra” 2014 nr 12.
  • M. PIOTROWSKA-GROT: Dynamizm przemian – wytrwałość humanistyki. „Wielogłos” 2014 nr 1.

 Oprac. Niżyński

 Oprac. Symulacja