05. Barokowy zegar świata

A jak można odczytać ten wiersz z naszej perspektywy?

Żyjemy w epoce, w której czas niezwykle przyspieszył. W mgnieniu oka zmieniają się idee, mody, poglądy. Nasza rzeczywistość jest płynna i zmienna. Wszystko postrzegane jest przez pryzmat języka – żyjemy w świecie opowieści, ba – wszystko jest opowieścią. Przez język postrzegamy świat i jesteśmy postrzegani przez innych, czyli jesteśmy  rozmową, jak napisał barokowy poeta. Cenimy krótkie, celne, pomysłowe, zapadające w pamięć, często paradoksalne sformułowania (choćby w internetowych memach).

Czy odczuwamy swoją słabość i nietrwałość – jak ludzie baroku? Zapewne nie mamy czasu na takie refleksje, bo żyjemy szybko, coraz szybciej, o wiele szybciej niż ci, którzy byli przed nami.

A może warto na chwilę się zatrzymać i zadać sobie kilka pytań: czym jest czas? kim my jesteśmy w tym czasie? jaki jest nasz świat? Pytania barokowego poety.

„Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt”…
Praeterit […] figura […] mundi (1 Kor 7, 31). Przemija postać świata.

 

Strona: 1234567891011