NPLP
\
Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
\
U
\
Danuta ULICKA

Danuta ULICKA
Autorka hasła: Maria Kotowska-Kachel

Danuta ULICKA
Autorka hasła: Maria Kotowska-Kachel

ur. 1956

Do 1982 podp. nazwiskami: Surowiec; Surowiec-Ulicka.

Pseud.: Danuta Bakalarczyk.

Teoretyk literatury, tłumaczka, krytyk literacki.

Zob. też TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA (wybór)

BIOGRAM

Urodzona 8 czerwca 1956 w Warszawie; córka Jana Surowca i Teodozji z domu Bakalarczyk. Dzieciństwo spędziła w Warszawie, gdzie w 1971–75 uczęszczała do VI Liceum Ogólnokształcącego im. T. Reytana. W 1975–79 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Debiutowała w 1977 na łamach „Nowego Wyrazu” tłumaczeniem fragmentów książki B. Uspienskiego pt. Poetyka kompozycji (nr 11) oraz artykułem W obronie młodej prozy. (Na marginesie polemik i dyskusji) (nr 12). Po uzyskaniu magisterium została w 1979 zatrudniona na stanowisku asystenta w Zakładzie Teorii Literatury i Poetyki (od 2009 Zakład Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich) Instytutu Filologii Polskiej (IFP) UW. W badaniach naukowych zajęła się zorientowanymi fenomenologicznie i lingwistycznie badaniami literatury XX wieku. Rozprawy krytyczne, tłumaczenia i recenzje zamieszczała m.in. w „Przeglądzie Humanistycznym” (1978–2000). W 1981–89 współpracowała jako recenzentka z „Miesięcznikiem Literackim”, a w 1986–2013 jako recenzentka literatury pięknej i książek o charakterze naukowym z „Nowymi Książkami” (także podp. pseud. Danuta Bakalarczyk). W 1988 obroniła na UW pracę doktorską pt. Ingardenowska filozofia literatury a neoidealizm (promotor prof. Eugeniusz Czaplejewicz) i przeszła na stanowisko adiunkta. W tymże roku otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich za tłumaczenie zbioru rozpraw S. Awierincewa pt. Na skrzyżowaniu tradycji. (Szkice o literaturze i kulturze wczesnobizantyjskiej). W 1997–2008 wykładała także na Wydziale Filologii Polskiej Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora w Pułtusku. W 2000 habilitowała się na UW na podstawie rozprawy Granice literatury i pogranicza literaturoznawstwa. Fenomenologia Romana Ingardena w świetle filozofii lingwistycznej i w 2002 otrzymała stanowisko profesora UW. Prace historyczno- i teoretycznoliterackie ogłaszała m.in. w „Tekstach Drugich” (2001–13) i „Przestrzeniach Teorii” (od 2004), a liczne recenzje książek zamieszczała również w tygodniku internetowym „Latarnik” (2001). W 2002 weszła w skład rady naukowej „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego”. Uczestniczyła w pracach Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UW i Akademii „Artes Liberales” UW. W 2005 została kierownikiem Zakładu Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich IFP UW oraz członkiem komitetu redakcyjnego międzynarodowego periodyku „Interpretations. European Research Project for Poetica & Hermeneutics”. W 2010 otrzymała tytuł naukowy profesora. Weszła w skład zespołu redakcyjnego rocznika „Colloquia Humanistica”, wydawanego przez Instytut Slawistyki PAN (2010) oraz rady naukowej „Śląskich Studiów Polonistycznych” (2011). Od 2011 brała udział w pracach Komitetu Nauk o Literaturze PAN (od 2015 jako członek prezydium). W 2012 została przewodniczącą Rady Naukowej ILP UW. W 2013 weszła w skład komitetu redakcyjnego periodyku Odeskiego Uniwersytetu Narodowego im. I. Miecznikowa „Problemi sučasnogo literaturoznavstva”. W 2014 została redaktorem naukowym autorskiej serii przekładów z rosyjskiej literatury naukowej i faktu, ukazującej się przy współpracy Wydawnictwa Akademickiego SEDNO i Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, a w 2015 członkiem komitetu redakcyjnego serii Z dziejów formartystycznychw literaturze polskiej IBL PAN. Dwukrotnie otrzymała nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (2005, 2007). Mieszka w Warszawie.

TWÓRCZOŚĆ

1. Ingardenowska filozofia literatury. Konteksty. Wwa: PWN 1992, 274 s.
Rozprawa doktorska.
2. Granice literatury i pogranicza literaturoznawstwa. Fenomenologia Romana Ingardena w świetle filozofii lingwistycznej. Wwa: Wydawn. Wydz. Polonistyki UW 1999, 400 s.
Rozprawa habilitacyjna.
Przekł. ang. rozdz. Język i doświadczenie: Language and experience. (On the subject and method of Ingarden’s philosophy of literature). „Literary Studies in Poland”, Wr. T. 24: 1991 s. 43–73, przedr. w: The reincarnating mind, or the ontopoietic outburst in creative virtualities. Harmonisations and attunement in cognition, the fine arts, literature phenomenology of life and the human creative condition. [T.] 2. „Analecta Husserliana”, Hanover, NH 1997.
3. Literaturoznawcze dyskursy możliwe. Studia z dziejów nowoczesnej teorii literatury w Europie Środkowej i Wschodniej. Kr.: Universitas 2007, 482 s. Horyzonty Nowoczesności, t. 64.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: Universitas [2007], plik w formacie PDF.
Zawartość: Czy jest możliwa inna historia literatury? — Z historii teorii (literatury): Niektóre problemy poetyki Bachtina; Widma formalizmu; Przed-ponowoczesna powieść filologiczna; „Wróg narodu”, „Formalista nr 2”, „Kolaborant” Szostakowicz; Co nam zostało z fenomenologii? Roman Ingarden a rozwój teorii badań literackich (w Polsce i za granicą w latach 1980–2000). – Z teorii teorii (literatury): Obrona teorii (o upowieściowieniu literaturoznawstwa i powieściach profesorskich); Literaturoznawcze dyskursy faktyczne i możliwe. (O polskiej literaturze literaturoznawczej); Narracyjna i nienarracyjna koncepcja dyskursu literaturoznawczego. (O powieści historycznoliterackiej); „Zwrot” etyczny. (O narracyjnym i dramaturgicznym dyskursie literaturoznawczym ostatniego ćwierćwiecza); Ja czytam moje czytanie. (O podmiocie wypowiedzi literackiej i literaturoznawczej); Funkcja poznawcza literatury i wiedzy o literaturze. (Tezy do przyszłej antropologii literaturoznawstwa).
Przekł. poszczególnych studiów: ang.: Narracyjna i nienarracyjna koncepcja dyskursu literaturoznawczego. (O powieści historycznoliterackiej): The non-narrative concept of literary studies discourse. W: The narrative in the light of comparative studies = Le récit dans la perspective des études comparatives. Wwa 2005 s. 131–145; „Wróg narodu”, „Formalista nr 2”, „Kolaborant” Szostakowicz: The enemy of the people, the formalist number 2, the collaborator Shostakovich. „Interpretations. European Research Project for Poetics & Hermeneutics”, Skopje 2007 vol. 1 s. 99–119; Funkcja poznawcza literatury i wiedzy o literaturze. (Tezy do przyszłej antropologii literaturoznawstwa): On the epistomological function of literature and the literary studies. (Theses towards a future anthropology of literary studies). W: From modern theory to a poetics of experience. Frankfurt am Main; Berlin; Bern; Bruxelles; New York; Oxford; Wien 2014 s. 161–178, — ukr.: „Zwrot” etyczny. (O narracyjnym i dramaturgicznym dyskursie literaturoznawczym ostatniego ćwierćwiecza): Etičnyj povorot v literaturniznavčih doslidženiah. [Przeł.] S. Âkovenko. W: Literatura. Teorija. Metodologija. Kiïv 2006 s. 389–414.
4. Słowa i ludzie. 10 szkiców z antropologii filologicznej. Wwa: Fundacja Akad. Hum.; Wydawn. IBL PAN 2013, 367 s.
Nominacja do Nagrody im. Długosza w 2014.
Zawartość: Wstęp. Zapomniane w biografii. – I. Kto jest autorem? Kim jest autor? — II. Historia domyślna („Pępek Objawiony” i upowieściowienie Arystofanesa). – III. Miejsca pamięci („Instytut Inkryminowanych Inteligentów”). – IV. Habent sua fata libelli. („Słowo” w pierwszym przekładzie „Kursu językoznawstwa ogólnego” [F. de Saussure’a]). – V. „Jedenaście myków Leninowskiej mowy”. (Chwyt udziwnienia wobec porewolucyjnych przemian języka). – VI. Chronotop. (Pojęcie, termin, metafora). – VII. Glos(s)y do heteroglozji. Mały heteroglo(s)sariusz. – VIII. Jak został zrobiony termin „zrobiony”? (Na marginesie malarstwa analitycznego Pawła Fiłonowa). – IX. Siła komentarza. (Puszkin Bachtina i formalistów). – Ja jako inni. (Autor polifoniczny). – Humor strukturalistów (fotoopowieść).
Przekł. ang. poszczególnych szkiców: Kto jest autorem? Kim jest autor?: Who is the author. W: The effect of palimpsests. Culture, literature, history. Frankfurt am Main 2011 s. 165–184. – Habent sua fata libelli. („Słowo” w pierwszym przekładzie „Kursu językoznawstwa ogólnego”): Habent sua fata libelli. (Remarks on desirable archival turn). W: The Humanities today and the idea of interdisciplinary studies. In honor of Jerzy Axer. Warsaw 2011 s. 179–197; Glos(s)y do heteroglozji. Mały heteroglo(s)sariusz: Some gloss to heteroglossia or a short heteroglossary. W: Literature, culture, tolerance. Amsterdam; Philadelphia 2009 s. 197–223.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.: Dylematy odbioru w teorii Romana Ingardena. „Prz. Hum.” 1978 z. 11 s. 93–102. – Prawda dzieła literackiego w rozważaniach Romana Ingardena. „Prz. Hum.” 1979 z. 3 s. 71–89. – Wartości w świecie literatury. „Prz. Hum.” 1979 z. 11/12 s. 71–88. – Stanisław Witkiewicz (1851–1915); Stanisław Witkiewicz: z pogranicza poetyki i estetyki. W: Polskie koncepcje teoretycznoliterackie w wieku XIX. Wwa 1982 s. 299–307; 308–324. – Estetyka a poetyka. (Literaturoznawcza konkretyzacja koncepcji estetycznej Stanisława Witkiewicza). „Rocz. Tow. Lit. im. A. Mickiewicza” 1982/1983 s. 118–134. – Konrad Górski w międzywojennej nauce o literaturze polskiej. „Prz. Hum.” 1987 s. 35–49. – Orientacja neoidealistyczna w literaturoznawstwie polskim okresu dwudziestolecia międzywojennego. W: Z dziejów polskiej nauki o literaturze. Materiały sesji zorganizowanej przez Instytut Filologii Polskiej w 200 rocznicę powstania Katedry Literatury w Szkole Głównej Koronnej (22–24 listopada 1982). T. 1. Wwa 1987 s. 119–143. – Konteksty Ingardenowskiej filozofii literatury. W: Prace na X Międzynarodowy Kongres Slawistów w Sofii 1988. [Cz. 2.] Literaturoznawstwo, folklorystyka, problematyka historyczna. Wwa 1988 s. 315–329. Z polskich studiów slawistycznych, 7. – Ingardenowska filozofia literatury w świetle teorii literatury jako aktu mowy. W: Poszukiwania teoretycznoliterackie. Wr. 1989 s. 363–404, przekł. ang.: On Ingarden’s philosophy of literature. [Przeł.] A. Korzeniowska. W: Reflection on literature in eastern and western cultures. Wwa 1990 s. 223–250. – Mimetyczne — konwencjonalne — arbitralne (niedostrzeżony wątek Ingardenowskiej filozofii literatury). W: Reinterpretacje klasyki. Kr. 1990 s. 135–147. – „Odpowiednie dać rzeczy słowo”. „Twórczość” 1990 nr 1 s. 86–96, przedr. pt. „Odpowiednie dać rzeczy słowo”. (O filozofii w metaforze). W: Koncepcje słowa. Wwa 1991 s. 95–111 [dot. Cypriana K. Norwida]. – Język potoczny w świetle zadań ingardenowskiej filozofii (literatury). „Studia Metodologiczne = Dissertationes Methologicae” 1992 t. 27 s. 115–148. – Literatura źle widziana. W: Mitologie popularne. Szkice z antropologii współczesności. Kr. 1994 s. 167–181. – Przełom antypozytywistyczny; Fenomenologiczna filozofia literatury. W: Literatura, teoria, metodologia. Wwa 1998 s. 39–59; 88–111 i wyd. nast., przekł. ukr.: Antipozitivitskij zlam; Fenomenologična filosofija literatiri. W: Literatura. Teorija. Metodologija. [Przeł.] S. Âkovenko. Kiïv 2006 s. 114–136; 38–56. – Synteza „dla Europy”. „Prz. Hum.” 2000 nr 6 s. 61–73. – Poetyka — etyka — dogmatyka. O tak zwanym paradygmacie etycznym w literaturoznawstwie lat dziewięćdziesiątych. W: Dialog, komparatystyka, literatura. Profesorowi Eugeniuszowi Czaplejewiczowi w czterdziestolecie pracy naukowej i dydaktycznej. Wwa 2001 s. 127–150. – The literary work of art as the creative power in man. On the margin of Roman Ingarden’s theory of literary discourse. W: The creative matrix of the origins. Dynamisms, forces and the shaping of life. „Analecta Husserliana”, Hanover, NH 2003 s. 385–404. – Z punktu widzenia nauki. Teoriocentryzm i antyteoretyzm. W: Kategoria punktu widzenia w języku, w tekście i w dyskursie. Lubl. 2003 s. 267–289. – Z punktu widzenia teorii. Antyteoretyzm i teoriocentryzm wobec literaturoznawczych dyskursów faktycznych i możliwych. W: Punkt widzenia w tekście i w dyskursie. Lubl. 2004 s. 261–289. – Krytyka etyczna. W: Literatura, teoria, metodologia. Wyd. 3 zmien. i uzup. Wwa 2006 s. 418–446. – Komedia nie-ludzka. Wielcy nieobecni — twórcy literaturoznawstwa XX wieku. W: (Nie)obecność. Pominięcia i przemilczenia w narracjach XX wieku. Wwa 2008 s. 291–311. – Teoria w literaturze. W: Awangardowa encyklopedia, czyli słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł różnych. Łódź 2008 s. 427–448. – Tradycje nowoczesnego literaturoznawstwa polskiego. „Teksty Drugie” 2008 nr 1/2 s. 206–220. – Trwałe i zmienne. Ingardenowska koncepcja narracyjności wypowiedzi wobec bergsonizmu i formalizmu. „Ruch Lit.” 2008 z. 1 s. 1–17, przekł. ang.: Time and duration in Ingarden’s concept of the cognition of the literary work of art: on the Bergsonian origins of the narrative concept of understanding. [Przeł.:] A. Kremer. W: Roman Ingarden: ontologie, esthétique, fiction. Paris 2012 s. 117–124. – Vosprijatije Bahtina w anglojazyčnych stranach i w Polše. W: Filosofskije pošuki. Lvïv; Odessa 2008 s. 40–58. – Bachtinowska koncepcja tekstu-sieci i tekst Bachtina w sieci. W: Tekst (w) sieci. 1. Tekst, język, gatunki. Wwa 2009 s. 77–89. – Powieść mą widzę ogromną… (Wprowadzenie do antologii); Bachtin i wokół Bachtina; Wprowadzenie do kalendarium; Kalendarium; Kilka uwag o języku Bachtina; Polski słownik pojęć bachtinowskich (używanych w antologii; Komentarz edytorski. W: Ja – inny. Wokół Bachtina. T. 1. Kr. 2009 s. 9–37; 455–475; 475–501; 501–515; 515–521; 521–527. – „Smert teorii” — ujavna či faktična? „Ukraina Moderna”, Kijów 2009 s. 78–100. – Indywidualność i wielogłosowość. (O Bachtinowskiej koncepcji autora). W: Dramatyczność i dialogowość w kulturze. Pozn. 2010 s. 456–476. – Siła komentarza. W:Siła komentarza. Romantyzmy literaturoznawców. Pozn. 2011 s. 13–27. – Żurnal i protokół: dwa style krytyczne rosyjskich formalistów. „Zag. Rodzaj. Lit.” 2011 z. 2 s. 319–337; wersja ang.: The protocol and the magazine. Two styles of literary criticism the so-called Russian formalism. W: Critical theory and critical genres. Frankfurt am Main 2014 s. 99–114. – Aesthetic value as a cryptonym. W: Modern slavic literary theories and comparative poetics. New spaces, new issues, new methods. Beijing 2012 s. 83–91. – Intencja (autorska) — inwencja (badawcza) — atencja (recenzencka). „Teksty Drugie” 2013 z. 5 s. 113–122. – Sub-, pre- post-, inter-, czyli jak formy prefiksalne grają w teatrze literaturoznawczej mowy? W: Przyszłość polonistyki. Koncepcje — rewizje — przemiany. Katow. 2013 s. 473–489. – Autonomia — interdyscyplinarność — profesjonalizm. W: Głosy w sprawie interdyscyplinarności. Socjologowie, filozofowie i inni o pojęciach, podejściach i swych doświadczeniach. Wwa 2014 s. 217–241. – Morskie i zamorskie podróże idei antropologii. „Slavia Meridionalis” 14, 2014 s. 1–32. – On the epistemological function of literature and literary studies. W: From modern theory to a poetics of experience. Polish studies in literary history and theory. Frankfurt am Main 2014 s. 161–178. – From circles to the school (and back again). The case of Polish structuralism. [Współaut.:] A.F. Kola. W: Theoretical schools and circles in the twentieth-century humanities. Intellectual and cultural legacy. New York 2015 s. 63–83. – Przemoc czytanek. O gatunku antologii. W: Współczesne dyskursy konfliktu. Literatura — język — kultura. Wwa 2015 s. 435–445. – Jak być dobrym historykiem (polskiej nauki o literaturze)? W: Literatura prze-pisana II. Od zapomnianych teorii do kryminału. Wyd. jako dokument elektroniczny: Łódź 2016, plik w formacie PDF s. 13- 40. – Spekulative Geschichtsschreibeung. „Welt der Slavenhalbjahresschrift”, Wiesbaden 2016 z. 1 s. 84–105. – Tematy kulturowe w polskim literaturoznawstwie teoretycznym: przypadek referencji albo Roman Ingarden dla początkujących i zaawansowanych. „Zag. Rodzaj. Lit.” 2016 z. 4 s. 9-33, przekł. ang.: Cultural themes in Polish theoretical literary studies: a case of reference, or, Roman Ingarden for children and for adults. [Przeł.] K. Szymańska. „Prz. Filozof.-Lit.” 2017 nr 2 s. 143-159. – Writing history: shaping history of (not only Polish) literary studies. [Przeł.] K. Szymańska. „Prz. Filozof.-Lit.” 2017 nr 2 s. 9-22.

Przekłady

1. M. Bachtin: Estetyka twórczości słownej. Oprac. przekł. i wstęp: E. Czaplejewicz. Wwa: PIW 1986, 576 s. Bibl. Kryt. Współcz.
2. S. Awierincew: Na skrzyżowaniu tradycji. (Szkice o literaturze i kulturze wczesnobizantyjskiej). Przeł. i opatrzyła wstępem oraz notami biogr.: D. Ulicka. Wwa: PIW 1988, 423 s. Bibl. Kryt. Współcz.
Nagroda Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich w 1988.
3. R.P. Pogodin: Drzwi. [Powieść]. Wwa: PIW 1988, 248 s. KIK. Klub Interesującej Książ.
4. A. Sacharow: Wspomnienia. [T.] 1. Wwa: „PoMOST” 1991, 204 s.
5. W. Jerofiejew: Rosyjska piękność. [Powieść]. Wwa: Czyt. 1993, 298 s. Wyd. 2 tamże 2004.
6. W. Propp: Nie tylko bajka. [Szkice]. Wybór i tłum.: D. Ulicka. Wwa: PWN 2000, 374 s.
7. W. Zubow: Lata przez mękę. Rosja 1917–1925. Wwa: Wydawn. Akademickie Sedno; Centrum Pol.-Ros. Dialogu i Porozumienia 2015, 192 s.

Prace redakcyjne

1. Oblicza samotności. Wypisy. Streszczenia. Analizy i interpretacje literackie. 4. klasa liceum. Noty, analizy i interpretacje, wybór wypisów: D. Ulicka. Streszcz.: R. Szaniawski. Wprowadzenie i oprac.: Z. Lewandowska. Wwa: Polonia Press [1995], 111 s.
2. Poetyka. Wyboru dokonała i wstępem poprzedziła D. Ulicka. T. 1–3. Wwa: UW 1997–2000. Mater. Do Ćwiczeń — UW Wydz. Polonistyki, t. 49, 50, 36.
T. 1. 1999, 462 s. Mater. Do Ćwiczeń — UW Wydz. Polonistyki. Ser. 1. Teksty. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 rozszerz. 2000 (t. 56), 477 s.; wyd. 3 zmien. 2003 (t. 70), wyd. 4 2005 (t. 70), wyd. 5 2006 (t. 73).
T. 2. 2000, 345 s. Mater. Do Ćwiczeń — UW Wydz. Polonistyki. Ser. 1. Teksty. Wyd. nast. tamże 2001 (t. 62).
T. 3. (Genologia; Interpretacje). 1997, 151 s. Mater. Do Ćwiczeń — UW Wydz. Polonistyki. Ser. 2. Opracowania. Z Prac Inst. Lit. Pol. UW.
3. Literatura, teoria, metodologia. Pod red. nauk. D. Ulickiej. Wwa: Wydawn. Dydaktyczne UW W[ydz.] P[olonistyki] 1998, 356 s. Mater. Do Ćwiczeń — UW Wydz. Polonistyki, t. 42. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 rozszerz. 2001, 508 s., wyd. 3 zmien. i uzup. 2006, 607 s. Z Prac Inst. Lit. Pol. UW.
Przekł. ukr.: Literatura, teoriâ, metodologiâ = Literatura, teoria, metodologia. [Red.:] D. Ulic’koï. [Przekł.] S. Âkovenko. Kiïv 2006.
4. Teoria literatury i metodologia badań literackich. Wyboru dokonała i wstępem poprzedziła D. Ulicka. Wwa: W[ydz.] P[olonistyki] UW 1999, 315 s. Mater. Do Ćwiczeń — UW Wydz. Polonistyki, t. 48.
5. Polskie oblicza feminizmu. Materiały z konferencji „Polskie oblicza feminizmu”, Uniwersytet Warszawski 8 marca 1999 roku. Pod red. W. Chańskiej i D. Ulickiej. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2000, 208 s.
6. Dialog, komparatystyka, literatura. Profesorowi Eugeniuszowi Czaplejewiczowi w czterdziestolecie pracy naukowej i dydaktycznej. Pod red. nauk. E. Kasperskiego i D. Ulickiej. Wwa: Ofic. Wydawn. Aspra — Jr 2002, 571 s.
7. Teoretycznoliterackie tematy i problemy. Wyboru dokonała i wstępem poprzedziła D. Ulicka. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2003, 599 s. Z Prac Inst. Lit. Pol. UW.
8. O.M. Freudenberg: Semantyka kultury. Red. nauk.: D. Ulicka. Wstęp: W. Grajewski. Kr.: Universitas 2005, XXXVI, 381 s.
9. Derrida — Adirred. Pod red. D. Ulickiej, Ł. Wróbla. Pułtusk: Akad. Hum. im. A. Gieysztora; Ofic. Wydawn. Aspra — JR, 2006, 468 s. Ser. z Ostem.
10. Tradycje polskiej nauki o literaturze. Warszawskie Koło Polonistów po 70 latach. Praca zbiorowa. Pod red. D. Ulickiej i M. Adamiaka. Wwa: Wydz. Polonistyki UW 2008, 217 s.
Materiały z konferencji, 19 X 2006, Wwa.
11. Ja – inny. Wokół Bachtina. Antologia. Red.: D. Ulicka. T. 1–2. Kr.: Universitas 2009, 543 + 597 s.
12. Tekst (w) sieci. 1. Tekst, język, gatunki. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Wydawn. Akad. i Profesjonalne. Grupa Kapitałowa WSiP 2009, 315 s.
13. Dramatyczność i dialogowość w kulturze. Pod red. A. Krajewskiej, D. Ulickiej, P. Dobrowolskiego. Pozn.: Wydawn. Nauk. UAM 2010, 552 s. Bad. Interdyscyplinarne — UAM, 19.
14. G. Tihanow: Pan i niewolnik: Lukacs, Bachtin i idee ich czasów. Przeł. M. Adamiak. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Ofic. Nauk. 2010, XXXI, 380 s. Visiae Mundi, 4.
15. Strukturalizm w Europie Środkowej i Wschodniej. Wizje i rewizje. Pod red. D. Ulickiej i W. Boleckiego. Wwa: Fundacja Akad. Hum.; Wydawn. IBL 2012, 521 s. Z Dziejów Form Artyst. w Lit. Pol.
16. A. Gładilin: Ulica generałów. Przeł. A. Wołodźko-Butkiewicz. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Wydawn. Akad. Sedno 2014, 277 s.
17. B. Pasternak, O.M. Frejdenberg: Na całe życie. Listy 1910–1954. Przeł. W. Grajewski. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Wydawn. Akad. Sedno; Centrum Pol.-Ros. Dialogu i Porozumienia 2014, 456 s.
18. I. Ratuszynska: Szary — kolor nadziei. Przeł. H. Chłystowski. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Wydawn. Akad. Sedno; Centrum Pol.-Ros. Dialogu i Porozumienia 2014, 288 s.
19. M. Robinson: Losy elity akademickiej. Rosyjska slawistyka od roku 1917 do początku lat 30. Przeł. M. Skarżyński. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Wydawn. Akad. Sedno; Centrum Pol.-Ros. Dialogu i Porozumienia 2014, 576 s.
20. Eisenstein o Meyerholdzie. Przeł.: H. Chłystowski. Wybór, oprac. i przyp. W. Zabrodin. Red. nauk.: D. Ulicka. Wwa: Wydawn. Akad. Sedno; Centrum Pol.-Ros. Dialogu i Porozumienia 2015, 372 s.

OPRACOWANIA (wybór)

  • Ank. 2016.
  • Wywiad: Od innej strony: z prof. Danutą Ulicką, redaktor naukową „Serii Rosyjskiej”. Rozm. M. Kąpiel. „Nowe Książ.” 2017 nr 4.

 

Ogólne

  • P. BOHUSZEWICZ: Teoria literatury doby „zwrotów”. O jubileuszowej ankiecie „Tekstów Drugich”. „Przestrzenie Teorii” 2012 nr 17.

 

Ingardenowska filozofia kultury

  • J. DUNUN: Konteksty ingardenologii. „Nowe Książ.” 1993 nr 4.

 

Granice literatury i pogranicza literaturoznawstwa

  • Z. MITOSEK: Ingarden ponowoczesny? „Teksty Drugie” 1999 nr 6.
  • K. BARTOSZYŃSKI. „Pam. Lit.” 2000 z. 4.
  • R. NYCZ. „Ruch Lit.” 2000 z. 1.
  • M. RÓŻEWICZ. „Kwart. Filozof.” 2002 z. 3.

 

Literaturoznawcze dyskursy możliwe

  • J. PŁUCIENNIK. „Zag. Rodzaj. Lit.” 2008 z. 1/2.
  • A.F. KOLA: Nie-klasyczna historia teorii literatury Europy (Środkowo-) Wschodniej. „Teksty Drugie” 2009 nr 4, przedr. zmien.: „Slavica Litteraria” 2011 nr 2 [dot. także: Tradycje polskiej nauki o literaturze].
  • A. SKRENDO: Swego nie znacie, cudze chwalicie. „Litteraria Copernicana” 2010 nr 1.

 

Słowa i ludzie

  • Z. MITOSEK: Bachtin raz jeszcze. „Teksty Drugie” 2015 nr 5.

 

Tradycje polskiej nauki o literaturze

  • A.F. KOLA: Nie-klasyczna historia teorii literatury Europy (Środkowo-) Wschodniej. „Teksty Drugie” 2009 nr 4, przedr. zmien.: „Slavica Litteraria” 2011 nr 2 [dot. także: Literaturoznawcze dyskursy możliwe].