Dorota TERAKOWSKA

Autor(ka) hasła: Katarzyna Batora

1938-2004

Imiona metrykalne: Barbara Rozalia.

Pseud.: (dor); Lambda; (ter.); (ter).

Prozaiczka, autorka książek dla dzieci i młodzieży, felietonistka, publicystka.

Zob. też.: TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA (wybór)

BIOGRAM

Urodzona 30 sierpnia 1938 w Krakowie; córka Mariana Terakowskiego, właściciela wytwórni wyrobów ze srebra i kości słoniowej, a po wojnie cukierni, od 1950 zaopatrzeniowca, i Anny Chodackiej. Uczęszczała m.in. do Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej w Krakowie, następnie do Państwowego Liceum Muzycznego (3 klasy) i Liceum im. J. Joteyko, usunięta dyscyplinarnie kontynuowała naukę w Liceum dla Pracujących. Równocześnie pracowała w Zarządzie Zieleni Miejskiej, w administracji Cmentarza Rakowickiego, potem w Zakładzie Kruszyw Mineralnych. Brała aktywny udział w życiu kulturalnym ówczesnego Krakowa. W maju 1956 weszła w skład Komitetu Organizacyjnego Klubu Młodzieży Twórczej kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Pracowała w nim jako barmanka, a także przez rok występowała (wykonywała dwie piosenki). W 1958 zdała maturę. Zarabiała na życie przepisywaniem tekstów na maszynie. Od 1960 studiowała socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie. Brała też udział (jako girlsa)w kabarecie Wiesława Dymnego „Remiza”, działającym przez pół roku na przełomie 1961/62 w klubie ZSP „Pod Jaszczurami”. W 1962 pracowała jako sekretarka w Radzie Uczelnianej ZSP Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP). Rozpoczęła twórczość literacką, debiutując w 1962 utworem pt. Opowiadanie pod tytułem: Opowiadanie, ogłoszonym na łamach „Przekroju” (nr 902). Została członkiem Koła Młodych przy Oddziale Krakowskim ZLP. Po uzyskaniu magisterium na WSP pracowała w 1965-68 w Naukowej Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami w Krakowie. W 1969 podjęła pracę dziennikarską w dzienniku „Gazeta Krakowska” (tu m.in. artykuły podp.: (ter), (ter.)), przemianowanym następnie na „Gazetę Południową” (1975-79; tu m.in. noty i recenzje podp.: (dor), (ter)); w 1980-81 ponownie wydawana pt. „Gazeta Krakowska” (pod redakcją M. Szumowskiego, rozwiązana po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1969-81 należała do PZPR (wchodziła w skład Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej), a w 1971-81 do SDP (w 1982-89 SD PRL). W kwietniu 1975 była współzałożycielką, a następnie członkiem Klubu Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica”. Kontynuowała pracę dziennikarską, drukując artykuły, recenzje, noty, reportaże i wywiady w „Przekroju” (1976-82; jako reporterka pisma w 1976 wyjeżdżała do Uzbekistanu), w kwartalniku „Zdanie” (1979-80) oraz w kwartalniku Ośrodka Badań Prasoznawczych „Zeszyty Prasoznawcze” (1982-88; w 1987-88 kierowała działem recenzji). W tym czasie była wielokrotną laureatką konkursów na reportaże, m.in. w 1978 uzyskała nagrody w konkursie im. A. Polewki, w 1977 w konkursie „Polaków dzień powszedni”, wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie im. R. Urbana w 1980, nagrodę w Turnieju Reporterów w 1980. Około 1979 rozpoczęła pisanie książek dla dzieci i młodzieży, które wydawano w latach późniejszych, uprzednio nie uzyskały zgody cenzury na publikację. W czasie stanu wojennego zarabiała na życie robieniem swetrów na drutach. W 1987 otrzymała nagrodę w konkursie literackim im. Cz. Janczarskiego, zorganizowanym przez pismo dla dzieci „Miś” (w dziale utworów fantastycznych). W 1989 została członkiem SPP. W 1990 była współzałożycielką, a potem została współpracowniczką dziennika „Czas Krakowski”. W 1990 ponownie podjęła pracę w reaktywowanej „Gazecie Krakowskiej” (do 1998); redagowała najpierw tygodniowy dodatek, a później samodzielny dwutygodnik pt. „Dekada Literacka” (1990-91). Zajmowała się także redakcją czasopism komiksowych: w 1990-98 „The Amazing Spider-Man” („Spidermen”, „Człowiek pająk”), w 1990-97 „The Punisher” („Pogromca”). Kontynuowała działalność literacką, zamieszczając recenzje, artykuły, reportaże i felietony ponownie w „Przekroju” (od 1989; tu w 1991-96 cykl felietonów pt. „Między PRL-em a Rzeczpospolitą”, w 1998-2000 felietony z cyklu „Muzeum Rzeczy Nieistniejących”); pełniła też funkcję wiceprezesa Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój” (1995-99). Drukowała także w „Polityce” (1992) „Guliwerze” (1995-98), „Nowych Książkach” (1996-97, 2001) i polskiej edycji miesięcznika „Elle” (2003-04). Za całokształt twórczości i działalności artystycznej była nominowana do nagrody Paszport „Polityki” w 1998, a w 2002 za twórczość dla dzieci i młodzieży do I nagrody prezydenta A. Kwaśniewskiego. W 1998 otrzymała Nagrodę Literacką polskiej sekcji Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych (IBBY). W ostatnim okresie życia publikowała na forum grupy dyskusyjnej news:pl.rec.fantastyka.sf-f, posługując się adresem terdor@callisto.krakow.pl.

W 1963 wyszła za mąż za Andrzeja Nowaka, muzyka jazzowego (rozwiedzeni ok. 1966). Około 1968 związała się z Maciejem Szumowskim, dziennikarzem, reżyserem filmów dokumentalnych, później także producentem filmowym; w 2002 zawarli związek małżeński.

Miała dwie córki: Katarzynę Nowak, dziennikarkę (ur. 1964) i Małgorzatę Szumowską, reżyserkę filmową (ur. 1973). Zmarła 4 stycznia 2004 w Krakowie; pochowana na Cmentarzu Rakowickim, gdzie spoczął niecały miesiąc później jej mąż Maciej Szumowski (zm. 1 lutego 2004).

TWÓRCZOŚĆ

1. Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1979. Wyd. Kr.: KAW 1987, 80 s. Wyd. nast. łącznie z opowiadaniem Dzień i noc czarownicy: Kr.: WL 2003, 58+43 s., tamże 2004.
   Inf. o dacie powst.: K.T. Nowak: Moja mama czarownica. Kr. 2005 s. 218.
2. Guma do żucia. [Powieść]. Powst. 1982. Wyd. Wwa: NOWA * 1986, 61 s.
   Data powst. wg inf. D. Terakowskiej w wywiadzie: Kto naprawdę mnie zna. Rozm. J. Papuzińska. „Guliwer” 1993 nr 3.
3. Władca Lewawu. [Powieść dla dzieci]. Powst. 1982. Wyd. Kr.: Cracovia 1989, 110 s. Wyd. nast.: Wr.: Siedmioróg 1996. Czerwona Bibl.: moją pasją jest przygoda; Kr.: WL 1998, tamże: 2002, 2011, 2016 [wyd. też jako e-book].
   Inf. o dacie powst.: K.T. Nowak: Moja mama czarownica. Kr. 2005 s. 209.
4. Próba generalna. [Reportaże]. Kr., Wr.: WL 1983, 349 s. Reportaż, Publicystyka.
   Druk. wcześniej na łamach „Gazety Krak.”
5. Cyrk Bumstarara. [Utwór dramatyczny; współaut.:] W. Lech, G. Miklaszewski, W. Jarema. Praprem.: teatr.: Adapt. i reż.: F. Leniewicz. Kr., T. Lalki i Maski „Groteska” 1985; tv: Reż.: F. Leniewicz. TVP 1987.
6. Lustro Pana Grymsa. [Powieść dla dzieci]. Powst. ok.1985. Wwa: NK 1995, 158 s. Wyd. nast.: Wwa: WL 1998, 143 s. Wyd. nast. tamże: [wyd. 2] 2002, [wyd. 3] 2016 [wyd. też jako e-book].
   Nagroda Główna dziecięcego jury „Mały Dong” w konkursie organizowanym przez Fundację „Świat Dziecka” na Dziecięcy Bestseller r. 1995.
7. Córka czarownic. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1985-1988. Wyd. Chotomów: Verba 1991, 346 s. Fantasy. Wyd. nast.: wyd. 2 skrócone Wr.: Siedmioróg 1997, 189 s. Czerwona Bibl.: moją pasją jest przygoda; [wyd. 3 ] Kr.: WL 1998, 288 s., [wyd. 4] tamże 2002, [wyd. 5] tamże 2014.
   Nagroda Lit. Książka Roku 1992 pol. sekcji Międzynarodowego Kuratorium Książki Dziecięcej (później Stow. Przyjaciół Książki dla Młodych, IBBY), książka wpisana przez tę organizację na światową Honorową Listę im. H.Ch. Andersena w 1994, weszła do kanonu Książek dla Dzieci i Młodzież na XXI w. w 2003.
   Przekł.: czes.: Dcera čarodějek. [Przeł.] P. Weigel. Praha 2002, – litew.: Raganų duktė. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2006, – niem.: Heksenes datter. [Przeł.:] J. Brodal, A.Walseng. Bergen 2003, – serb.: Ćerka čarobnica. [Przeł.] A. Jočić. Beograd 2012, 2015, – słowac.: Dcéra čarodejnic. [Przeł.] H. Holinová. Bratislava 2006, – włos.: Le cronache del grande regno. [Przeł.] R. Belletti. Milano 2006.
8. Czekanie na cud. [Utwór dramatyczny]. Praprem.: Reż.: M. Ostrokólska. Kr., T. „Bagatela” im. T. Boya-Żeleńskiego, Scena Propozycji 1996.
9. Samotność Bogów. Baśń nie nowa i nie stara. Kr.: WL 1998, 207 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2000, [wyd. 3] 2014.
   Nagroda „Książka Wiosny 1998”, przyznana przez „Megaron” i Bibl. Raczyńskich w Pozn., Nagroda Lit. przyznana przez pol. sekcję Stow. Przyjaciół Książek dla Młodych (IBBY) w 1998.
10. Tam, gdzie spadają anioły. [Powieść dla młodzieży]. Kr.: WL 1999, 254 s. Wyd. nast. tamże: 2002, 2010, 2014.
    Nagroda Lit. Książka roku 1999 przyznana przez pol. sekcję Stow. Przyjaciół Książki dla Młodych (IBBY), Laur „Pawiego Pióra” w 2003.
    Przekł.: czes.: Tam, kde padají andělě. [Przeł.] P. Weigel. Praha 2013, – litew.: Ten, kur krenta angelai. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2007, – serb.: Tamo gde anđeli padaju. [Przeł.] A. Jočić. Beograd 2014.
    Adapt. teatr.: Scenariusz i reż.: P. Kamza. Wyst. Czeski Cieszyn, Scena Pol. 2000.
11. W krainie kota. [Powieść]. Kr.: WL 1999, 216 s. Wyd. nast. tamże: [wyd. 2] 2002, [wyd. 3] 2016 [wyd. też jako e-book].
12. Poczwarka. [Powieść]. Kr.: WL 2001, 321 s. Wyd. nast. tamże: 2002, 2014.
    Przekł.: litew.: Lėliukė. [Przeł.] V. Denys. Vilnius 2006, – niem.: Im Kokon. [Przeł.] A. Müller. Berlin 2009, – ukr.: Miška. [Przeł.] D. Matiâš. Kiïv 2013, – wietn.: Quà cůa chứa. [Przeł.] Lê Bá Thụ’. Hà Nội 2009.
13. Być rodziną, czyli Jak budować dobre życie swoje i swoich dzieci. [Cz.] 1: [[#Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.|Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.]] [Współaut.:] J. Bomba. Kr.: WL 2003, 2004, 413 + 200 s.
    Rozmowy z psychiatrą prof. J. Bombą.
14. Ono. [Powieść]. Kr.: WL 2003, 470 s. Wyd. nast. tamże 2014.
    Wg inf. na książce powieść powstała na podstawie pomysłu córki autorki M. Szumowskiej. – Nagroda księgarzy „Witryna 2003”.
    Przekł.: litew.: Belytis. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2007, – wietn.: Hoango thai. Hà Nội 2006.
    Adapt. film.: Ono. Scenariusz i reż.: M. Szumowska. Ekran. (Polska/Niemcy) 2004.
15. Dobry adres to człowiek. [Felietony]. Kr.: WL 2004, 63 s.
    Druk. na łamach „Elle” w 2003-2004.
16. Muzeum Rzeczy Nieistniejących. [Felietony]. Wybór i układ: A. Rudnicka. Kr.: WL 2006, 111 s. Wyd. 2 tamże 2014.
    Druk. na łamach „Przekroju” w 1998 -2000.

OPRACOWANIA (wybór)

• Wywiady: Kto naprawdę mnie zna. Rozm. J. Papuzińska. „Guliwer” 1993 nr 3; Wszystko odwrócić. Rozm. Z. Beszczyńska. „Nowe Książ.” 2000 nr 3; „Poczwarka”. Rozm. B. Stanowska-Cichoń. „Niedziela” 2001 nr 14; Robię, co lubię. Rozm. M. de Hernandez-Paluch. „Gaz. Krak.” 2002 nr 63; Czas mi sprzyja. Rozm. A. Pethe. „Guliwer” 2003 nr 3; Daję innym trzaśnięte rady. Rozm. B. Nowicka. „Elle” 2003 nr 4; Daję prawo wyboru. Rozm. M. Janusz. „Rzeczpospolita” 2004 nr 8.

• LP XX w. (G. Skotnicka).
• W. Tyrański: Dorota Terakowska. W tegoż: Kto jest kim w Krakowie. Kr. 2000 s. 353-354.
• Strony internetowe: http://www.terakowska.art.pl/ ; http://terakowska.wydawnictwoliterackie.pl/ [dostęp 17 grudnia 2015].

Ogólne

• K.T. NOWAK: Moja mama czarownica. Opowieść o Dorocie Terakowskiej. Kr.: WL 2005, 334 s. Wyd. nast. tamże 2011 [zawiera m.in. wypowiedzi D. Terakowskiej oraz wspomnienia osób z nią związanych], przekł. litew.: Mano mama – ragana. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2008.
• M. BOLIŃSKA: Zdarzenia niepunktualne. Biograficzny i antropologiczno-kulturowy kontekst opowieści o biegu ludzkiego życia w prozie Doroty Terakowskiej. Kielce: Inst. Filol. Pol. UJK 2013, 386 s.
• A. WOLANIN: Twórczość Doroty Terakowskiej. Spotkanie z Nieznanym. Wwa: Wydawn. Stow. Bibliotekarzy Pol. 2015, 221 s. Lit. dla Dzieci i Młodzieży. Studia; 4.

• [Trzynaście]13 miesięcy i 13 dni „Gazety Krakowskiej”. London 1985, wyd. nast.: [Wwa*] 1986 [dot. m.in. D. Terakowskiej].
• A. BALUCH: Niby senne obrazy. O książkach Doroty Terakowskiej. „Dekada Lit.” 1998 nr 8/9.
• G. LESZCZYŃSKI: Ścieżkami myśli. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 216 dod. „Książki” nr 9.
• Dorota Terakowska. [Wstęp:] A. Baluch, G. Leszczyński. [Przeł.:] U. Kiermeier, U. Bischof. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur [1999], 31 s. [zawiera też fragm. utworów D. Terakowskiej].
• J. ŁUGOWSKA: Fantasy Doroty Terakowskiej. W kręgu problematyki i poetyki utworów – rekonesans badawczy. „Acta Univ. Wratisl. Lit. i Kult. Popularna” 2000 nr 9.
• E. FILIPOWICZ: Kultura magiczna w powieściach „fantazy” Doroty Terakowskiej. „Acta Univ. Wratisl. Lit. i Kult. Popularna” 2003 nr 11.
• A. PETHE: Doroty Terakowskiej książki dla każdego. „Guliwer” 2003 nr 2.
• J. BOMBA: Przerwane rozmowy. „Tyg. Powsz.” 2004 nr 6.
• K. HESKA-KWAŚNIEWICZ: „Świat w gorzkiej pigułce” – o samotności dziecka w pisarstwie Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2004 nr 2.
• G. LESZCZYŃSKI: Dorota Terakowska. „Nowe Książ.” 2004 nr 2.
• G. LESZCZYŃSKI: Mądrość zamiast happy endu. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 38 dod. „Wysokie Obcasy” nr 7.
• M. NYCZ, M. ROLA: Dorota. „Gaz. Wybor.” 2004 nr z 7.01.
• R. RADŁOWSKA: Zabrali mi Anioła. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 7 dod. „Kraków”.
• B. ROGATKO: …na wielkiej sztormowej fali… „Dekada Lit.” 2004 nr 1, przedr. w tegoż: Czas zbliżeń. Kr. 2015 [tu też wspomnienie o M. Szumowskim].
• B. ROGATKO: Dorota Terakowska. „Gaz. Wybor.” 2005 nr 1 dod. „Kraków”.
• U. ZAWADZKA: Nadzwyczajność książek Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2005 nr 1.
• B. KLIŚ: Nazwy własne w wybranych utworach Doroty Terakowskiej. „Jęz. Pol.” 2006 R. 86 z. 3.
• K. KOMOROWSKA: Baśnie bez szczęśliwych zakończeń. Problem kompozycji w wybranych utworach Doroty Terakowskiej. „Stud. Kiel. Ser. Filol. KTN” 2007 nr 6.
• I. MAZURKIEWICZ-KRAUSE: Polska powieść dla dziewcząt wobec wartości. „Nowa Polszczyzna” 2007 nr 2 [dot. też M. Fox i K. Siesickiej].
• B. ZWOLIŃSKA: Proza kobieca po 1989 roku wobec mitu matki-Polki. W: Polska proza i poezja. Tor. 2007 [dot. m.in. D. Terakowskiej].
• B. ROGATKO: Sceny z życia przyjaciół. „Dekada Lit.” 2008 nr 5/6 [dot. zwłaszcza filmu w reż. M. Szumowskiej pt. „33 sceny z życia”].
• I. TUMAS: Wspomnienie. W piątą rocznicę śmierci Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2008 nr 4.
• A. WOLANIN: Podróże w czasie i czasoprzestrzeni w twórczości Doroty Terakowskiej. „Podkarpackie Forum Filol. Ser.: Lit. i Kult.” 2011.
• M. BOLIŃSKA: Reportażystki przekraczanie granic. W: W przestrzeni języka. Kielce 2012.
• A. BALUCH: Tajemniczy świat Doroty Terakowskiej. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” 2014 nr 14.
• A. BALUCH: Matka i córka – miejsca wspólne. „Guliwer” 2015 nr 1 [dot. też. K.T. Nowak].
• M. BOLIŃSKA: Kategoria „ludus” w prozie Doroty Terakowskiej. „Zabawy i Zabawki” 2016 R. 14.

Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie

• D. ŚWIERCZYŃSKA-JELONEK: Kiedy nic nie kończy się dobrze. „Nowe Książ.” 2004 nr 2.

Guma do żucia

• [M. CISŁO] M.C. „Wezwanie”* 1987 nr 12.
• [B. ROGATKO] Quidam: Polityka jest losem. „Mies. Małopolski”* 1987 nr 18.
• M. RUSZKOWSKI: Nowości literatury krajowej. W kręgu zniewolenia. „Kultura”, Paryż 1987 nr 12 [dot. min. D. Terakowskiej].
• A. POPRAWA: Annały Doroty Terakowskiej. „Kontur”* 1989 nr 2/3.

Władca Lewawu

• Z. BESZCZYŃSKA: Tęsknota do baśni. „Guliwer” 1996 nr 1.
• R. RADŁOWSKA: Teoria nieprawdopodobieństwa. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 195 dod. „Gaz. w Kr.” [dot. też: Lustro pana Grymsa].
• K. WĄDOLNY-TATAR: Kraków i Wokark. Obecność koncepcji światów możliwych w strategii narracyjnej „Władców Lewawu” Doroty Terakowskiej. W: Kraków mityczny. Kr. 2009.
• Władca Lewawu Doroty Terakowskiej. Oprac. D. Mafutala-Makuch. Tor.: Literat [2012], 149 s. Wyd. nast. tamże [2015]. Lektury Wszech Czasów, 88 [materiały pomocnicze dla szkół].

Próba generalna

• A. ATLAS: Niecenzuralne reportaże. „ Tu i Teraz” 1983 nr 39.
• M. CZERNY; Z.LEKIEWICZ. „Warsztat” 1983 nr 6.
• S. HARASIMIUK: Przegrani ludzie i dyrektorzy. „Tyg. Kult.” 1983 nr 45.
• B. ROGATKO: Kibicowanie. „Echo Krak.” 1983 nr 147.
• Z. BAUER: Punkt zwrotny. „Nowe Książ.” 1984 nr 1.
• M. OGÓREK: Stały fragment gry. „Odra” 1984 nr 2.

Lustro pana Grymsa

• Z. BESZCZYŃSKA: Czerwień. „Nowe Książ.” 1996 nr 4.
• G. LESZCZYŃSKI: Zwierciadlana zagadka. „Guliwer” 1996 nr 3.
• R. RADŁOWSKA: Teoria nieprawdopodobieństwa. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 195 dod. „Gaz. w Kr.” [dot. też: Władca Lewawu].

Córka czarownic

• A.M. KRAJEWSKA: Dorastanie do władzy. „Guliwer” 1992 nr 4.
• E. NOWACKA: Rywalizacja z klasykami. „Nowe Książ.” 1992 nr 5.
• A. BALUCH: Nowe arcydzieło. Wokół tematu spełnienia w „Córce czarownic” Doroty Terakowskiej. „Polonistyka” 1994 nr 9, przedr. w tejże: Ceremonie literackie, a więc obrazy, zabawy i wzorce w utworach dla dzieci. Kr. 1996.
• J. MIKOŁAJEWSKI: Powieść z przeszłością. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 140 dod. „Książki” nr 6.
• J. ZIELIŃSKI: Dojrzewanie do wolności. [on-line] [dostęp 6 grudnia 2013]. Dostępny w Internecie: http://terakowska.art.pl/recenzje/corka2.htm.
• Córka czarownic Doroty Terakowskiej. Oprac. D. Mafutala-Makuch. Tor.: Literat [2014], 180 s. Lektury Wszech Czasów, 118 [materiały pomocnicze dla szkół].

Samotność Bogów

• P. ŚLIWIŃSKI: Czar padł. „Megaron” 1998 nr VII/VIII. – M. ZAJĄC: Baśń nie baśń. „Nowe Książ.” 1998 nr 10.
• T.A. OLSZAŃSKI: Baśń nie nowa i nie mądra. „Miesięcznik” 1999 nr 114.

Tam, gdzie spadają anioły

• A. BALUCH: Trzy ujęcia tematu; G. LESZCZYŃSKI: Kamień filozoficzny Ery Wodnika; M. ZAJĄC: Czerń? Biel? Szarość? „Guliwer” 1999 nr 6.
• E. NOWACKA: Białe pióro, czarny ptak. „Nowe Książ.” 1999 nr 7.
• R. RADŁOWSKA: Istnieje jakaś harmonia. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 73 dod. „Gaz. w Kr.”.
• M. ŻEBROWSKA. „Zesz. Teol.” 2004 nr 2.

W krainie kota

• A. BALUCH: Sny, podróże czy opowieści? „Nowe Książ.” 1996 nr 9.
• M. ZAJĄC: W poszukiwaniu samego siebie. „Guliwer” 1996 nr 6.
• T. NYCZEK: Kot w królestwie tarota. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 13.
• J. SZCZEŚNIAK: O wędrówkach i wędrowcach – czyli rozważania o baśni Doroty Terakowskiej „W krainie kota”. „Guliwer” 2004 nr 2.
• J. ZIELIŃSKI: Dwoje podróżnych nie licząc kota [on-line] [dostęp 6 grudnia 2013]. Dostępny w Internecie: http://terakowska.art.pl/recenzje/kot4.htm.

Poczwarka

• A. BALUCH: Czytać ciałem. „Nowe Książ.” 2001 nr 5.
• P. CZAPLIŃSKI: Nadnaturalny dar ułomności. „Polityka” 2001 nr 14.
• A. FRAJLICH: Głos z „wichrowej burzy”. „Nowy Dz.”, Nowy Jork 2001 nr z 6.07. dod. „Prz. Pol.”.
• J. HENNELOWA: Lektura nie do poduszki. „Tyg. Powsz.” 2001 nr 16.
• K. MASŁOŃ: Taniec mongoła na szkle. „Rzeczpospolita” 2001 nr 80.
• K. MASŁOŃ: Trzeci chromosom. „Mag. Lit.” 2001 nr 3.
• P. CZAPLIŃSKI: Schodzenie na ziemię. W tegoż: Efekt bierności. Kr. 2004.
• D. URBAŃSKA: Każde dziecko jest Darem Pana. O „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. „Świat i Sł.” 2007 nr 1.
• M. BOLIŃSKA: Kształt pięknie ukryty w DS.? O „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. W: Dialog kultur w edukacji. Lubl. 2009.
• M. BOLIŃSKA: W symbiozie, czyli Doroty Terakowskiej przestrzeń między Poczwarką a Dobrym adresem. „Państ. i Społ.” 2013 nr 3 [dot. też: Dobry adres to człowiek].
• D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Piękno i brzydota jako kulturowe wyznaczniki oceny osób niepełnosprawnych. (Na przykładzie „Poczwarki” Doroty Terakowskiej). W: Język, estetyka, sztuka. Bydg. 2014.
• W. TOMASZEWSKA: Cytat jako metatekst. Księga Genesis w strukturze powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Znaczenie, tekst, kultura. Wwa 2014.
• W. TOMASZEWSKA: Bóg stworzenia i Bóg zmartwychwstania. Modalności doświadczenia Boga w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Sacrum na nowo poszukiwane. Lubl. 2015.
• E. WIELGOSZ: Świat w środku. „Wychowawca” 2016 nr 10.
• Zob. też Wywiady.

Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.

• E. NOWAKOWSKA: Mądra kobieta pyta mężczyznę o … [on-line] [dostęp 6 grudnia 2013]. Dostępny w Internecie: http://terakowska.art.pl/recenzje/rodzi21.htm.

Ono

• M. KĄKIEL: Wyrastanie z bylejakości. „Nowe Książ.” 2003 nr 6.
• A. ROZTECKA. „Pogranicza” 2003 nr 2.
• A. BALUCH: Tajemniczy świat wyobraźni Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2005 nr 1.
• M. FRES: „Ono”, czyli bajka o wilku. „Migotania, Przejaśnienia” 2006 nr 3.

Dobry adres to człowiek

• M. BOLIŃSKA: W symbiozie, czyli Doroty Terakowskiej przestrzeń między Poczwarką a Dobrym adresem. „Państwo i Społeczeństwo” 2013 nr 3 [dot. też: Poczwarka].