Grażyna BORKOWSKA
ur. 1956
Historyk literatury, krytyk literacki
Zob. też.: TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA (wybór)
BIOGRAM
Urodzona 11 kwietnia 1956 w Szczecinie; córka Henryka Borkowskiego, nauczyciela chemii, i Janiny Marty z Bassów, nauczycielki historii. W 1971 rozpoczęła naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. A. Asnyka w Szczecinie. W 1975 została laureatką V Olimpiady Literatury i Języka Polskiego oraz zdała maturę. Od tegoż roku studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Debiutowała w 1978 recenzją dotyczącą powieści J. Afanasjewa Laboratorium, pt. „…kto czytał ten trąba”, opublikowaną na łamach tygodnika „Literatura” (nr 43). W 1979 uzyskała magisterium i rozpoczęła studia doktoranckie w Instytucie Badań Literackich (IBL) PAN, które ukończyła w 1983. W tymże roku została zatrudniona w IBL na stanowisku starszego asystenta. W pracy badawczej zajęła się historią literatury polskiej od wieku XIX po współczesność, wybranymi zagadnieniami teorii literatury, m.in. krytyką feministyczną. W 1985 obroniła pracę doktorską pt. Dialog powieściowy i jego konteksty (na podstawie twórczości Elizy Orzeszkowej) (promotor prof. Michał Głowiński) i otrzymała stanowisko adiunkta w IBL. Artykuły, szkice i recenzje, przekłady literatury naukowej publikowała na łamach m.in. „Pamiętnika Literackiego” (od 1981) „Res Publiki” (od 1987) i jej kontynuacji „Res Publiki Nowej” (od 1992), „Tekstów Drugich” (od 1990) i „Tygodnika Powszechnego” (od 1996). W 1990 weszła w skład Komitetu Głównego, a w 1992 do Prezydium Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Od 1991 należała do zespołu redakcyjnego kwartalnika „Res Publica”, a od 1994 „Pamiętnika Literackiego”. Także w 1994 została członkiem, a w 1998 przewodniczącą jury konkursu Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (funkcję tę pełniła do 1999). W 1996 uzyskała w IBL habilitację na podstawie książki Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej. W 1996-97 prowadziła zajęcia dydaktyczne na podyplomowych kursach Gender Studies przy UW. W 1997 została członkiem SPP. W tymże roku otrzymała stanowisko docenta w IBL i w 1998 objęła tam kierownictwo Pracowni Literatury II połowy XIX wieku. W tym samym roku została redaktorem naczelnym „Pamiętnika Literackiego”. W 1998-1999 prowadziła seminarium w Ośrodku Badań nad Tradycją Antyczną w Polsce i Europie Środkowo–Wschodniej (OBTA) UW. W 1998 została członkiem Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, w 2001 członkiem Zarządu, a w 2004 prezesem tego Towarzystwa. W 1999 weszła w skład Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej (od 2003 Komitet Nauk o Literaturze PAN); w 2003-2006 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Komitetu. Także w 1999 została członkiem Rady Naukowej IBL; w 1999-2002 była członkiem Komisji Nagród i Komisji do Spraw Przewodów Doktorskich (wiek XIX), a w 2007-2010 przewodniczącą Rady. W 2000 weszła w skład jury Konkursu im. J. J. Lipskiego. Od 2001 redagowała z Januszem Maciejewskim serię IBL PAN Inedita z II Połowy XIX wieku. W 2002 została członkiem Polskiego PEN Clubu. W 2003 otrzymała tytuł naukowy profesora. Od tegoż roku do 2013 była kierownikiem Zaocznych (później Niestacjonarnych) Studiów Doktoranckich przy IBL; prowadziła tam także zajęcia. W 2003 wykładała przez miesiąc na Slavisches Seminar Uniwersytetu w Bazylei. W 2005-08 wchodziła w skład Rady Naukowej „Polonicum”. W 2006 objęła kierownictwo grantu sieciowego Rozpad i nowy porządek, a w 2007 (ze strony polskiej) grantu: Literatura – historia – polityka. Polsko–rosyjskie kontakty kulturalne i ich konteksty. W 2008 została członkiem Rady Naukowej Instytutu Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki UW. W 2009-2011 była przewodniczącą jury Nagrody Literackiej Nike. W 2010-2012 była członkiem Rady Naukowej Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, w 2011-2017 członkiem Rady Naukowej Biblioteki Narodowej, a w 2012 została członkiem Rady Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego. Wstąpiła do Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk. W 2011-14 przewodniczyła Radzie Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, następnie do 2016 była jej członkiem. W 2013 została członkiem korespondentem PAN. W 2016 weszła w skład jury Warszawskiej Nagrody Literackiej. W 2018 została członkiem Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona Medalem Edukacji Narodowej (1992).
W 1982 zawarła związek małżeński ze Stanisławem Arciuchem, architektem (rozwód w 2007); z tego związku ma syna Macieja (ur. 1985). Mieszka w Warszawie.
TWÓRCZOŚĆ
1. Dialog powieściowy i jego konteksty. (Na podstawie twórczości Elizy Orzeszkowej). [Studium]. Wr.: Ossol. 1988, 171 s. PAN IBL Z Dziejów Form Artyst. w Lit. Pol., t. 72.
Rozprawa doktorska.
2. Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej. Wwa: Wydawn. IBL 1996, 265 s. IBL PAN.
Rozprawa habilitacyjna.
Zawartość: Krytyka feministyczna wobec sztuki i teorii kultury (zamiast wstępu). – I. Sprawa Entuzjastek; II. Żmichowska wobec Hoffmanowej: Strategia pszczoły; III. Zmagania z formą; IV. Samarytanka przy studni; V. Orzeszkowa i strategia mimikry; VI. Orzeszkowa: Autokorekta i problemy granic; VII. Cztery drogi: regres, narcyzm, walka, sztuka; VIII. Dzienniki Zofii Nałkowskiej i dzienniki Marii Dąbrowskiej (aneks). – Zakończenie.
Przekł.: ang.: Alienated women. A study on polish women’s fiction 1845-1918. [Przeł.] U. Philips. Budapest, New York 2001. – ros.: Čužezemki. [Przeł.:] I. Adel’gejm, N. Romanovskij. Moskva 2007.
3. Pozytywiści i inni. [Studia]. Wwa: PWN 1996, 214 s. IBL PAN. Mała Historia Lit. Pol. Wyd. 2 tamże 1999.
Zawartość: Panorama. – I. Przed bitwą i po bitwie; II. Rynek idei: konserwatyści; III. Pozytywiści – celne trafienie; IV. Balsam i trucizna. Jak się bada pozytywizm; V. Osnowa i wątek. Wielka trójca powieściopisarzy [dot. A. Świętochowskiego, E. Orzeszkowej, B. Prusa); VI. Głosy i glosy. Pozytywiści na rozdrożu; VII. Spory o sztukę. Jeszcze o naturalistach; VIII. Wielkie czytadła. Najpopularniejsi pisarze [m.in. dot. H. Sienkiewicza]; IX. „Lecz gdzież jest pieśń…” O poezji i poetach. – Zakończenie. Wspólnota i dziedzictwo.
4. Maria Dąbrowska i Stanisław Stempowski. [Szkic biograficzny]. Kr.: WL 1999, 162 s. Pary.
5. Gustaw Herling–Grudziński. [Szkic biograficzny]. Przeł. A. Rosenau. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 27 s.
Zawiera także fragm. twórczości G. Herlinga-Grudzińskiego i wywiad z nim przeprowadzony przez E. Sawicką.
6. Pisarki polskie od średniowiecza do współczesności. Przewodnik. [Współaut.:] M. Czermińska, U. Philips. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2000, 216 s.
7. Nierozważna i nieromantyczna. O Halinie Poświatowskiej. [Studium]. Kr.: WL 2001, 199 s.
Artykuły, studia i szkice w czasopismach i książkach zbiorowych, m. in.: Biografia kresowych inteligentów. W: Z domu niewoli. Wr. 1988 s. 67–80. – Córki Miltona. (O podmiocie krytyki feministycznej). „Teksty Drugie” 1990 nr 2 s. 50-64, toż w wersji rozszerz. z podtyt. (O krytyce feministycznej ostatnich piętnastu lat). W: Po strukturalizmie. Wr. 1992 s. 71-92. – Szymborska eks–centryczna. „Teksty Drugie” 1991 nr 4 s. 45-58, przekł. ang.: Szymborska ex-centric. Przeł.: K. Krasuska, J. Burszta. W: Wisława Szymborska’s poetry. Oprac. A. Nasiłowska. Frankfurt am Main 2015. – Eliza Orzeszkowa. W: Warszawa pozytywistów. Wwa 1992 s. 103-114. – Manifesty realistów i kryzys epickości. W: „Lalka” i inne. Wwa 1992 s. 165-176. – O centrum powieściowego świata w „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej. W: Nowe stulecie trójcy powieściopisarzy. Wwa 1992 s. 283-294, przedr. w: Pozytywizm. Opracowania. Wwa 1997. – Ruchliwa fala. (Maria Konopnicka i kwestia kobieca). W: Maria Konopnicka. „Na skrzydłach pieśni…” Głosy o życiu i pisarstwie w 150-lecie urodzin. Wwa 1992 s. 7-14. – „Wstań siostro! wstań!” – polska proza kobieca (1840-1918). „Rocz. Tow. Lit. im. A. Mickiewicza” 1991/1992 Wyd. Wwa 1993 s. 51-61. – O Tadeuszu Różewiczu – dzisiaj. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Wwa 1994 s. 45-62. – Obrzeża pozytywizmu: Żmichowska. W: Książka pokolenia. W kręgu lektur polskich doby postyczniowej. Białystok 1994 s. 24-33. – Edward Stachura – nie wszystko jest poezją. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Następne pokolenie. Wwa 1995 s. 115-129. – Jakie zagadki kryje w sobie jeszcze literatura polskiego pozytywizmu? W: Wiedza o literaturze i edukacja. Wwa 1995 s. 314-326. – Metafora drożdży. Co to jest literatura /poezja kobieca. „Teksty Drugie” 1995 nr 3/4 s. 31-46. – Gustaw Herling–Grudziński. Korzenie twórczości. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Kontynuacje. Wwa 1996 s. 115-130. – Wątek ruskinowski w późnej twórczości Elizy Orzeszkowej. W: Przełom antypozytywistyczny w polskiej świadomości kulturowej końca XIX wieku. Wr. 1996 s. 41-60, przedr. w: Pozytywizm. Opracowania. Wwa 1997. – Dzienniki Anny [Iwaszkiewicz]. W: Stawisko. Almanach Iwaszkiewiczowski. T. 3. Podkowa Leśna 1997 s. 45-59. – Polski feminizm – matki i córki. W: Z perspektywy końca wieku. Pozn. 1997 s. 159-177. – Historia wypadków miłosnych. W: Pogranicze wrażliwości w literaturze dawnej oraz współczesnej. Cz. I. Miłość. Szczec. 1998 s. 19-29. – O co można mieć pretensje do Dąbrowskiej. W: Pośród spraw publicznych i teatralnych. Wwa 1998 s. 187-202. – Prusa filozofia życia. W: Jubileuszowe „Żniwo” u Prusa. Częstochowa 1998 s. 65-72. – Zeskrobać starą zaprawę z pomnika polskiej literatury. (O „młodej” prozie kobiecej). W: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej. Wwa 1998 s. 387-402. – Kobieta i mężczyzna w dyskursie feministycznym. W: Kobieta w literaturze. Bydgoszcz 1999 s.29-37. – Stanisław Czekanowski. Uwagi o autorze i tekście. „Pr. Polonist.” Ser. 54: 1999 s. 133-148. – „Casus” Nałkowskiej. W: Tematy i pryzmaty. Wr. 2000 s. 19-31. – Nienapisana umowa. Polski feminizm i jego ograniczenia. W: Polskie oblicza feminizmu. Wwa 2000 s. 21-39. – „Opowieści galicyjskie” Andrzeja Stasiuka. W: Rytmy prozy, czyli jak czytać polską prozę współczesną. Wwa 2000 s. 114-125. – Płeć jako skaza. Przybyszewski i Nałkowska. W: Nowa świadomość płci w modernizmie. Kr. 2000 s. 77-88. – To samo, ale inaczej. Warianty biograficzne w prozie Juliana Stryjkowskiego. W: Literatura polska wobec Zagłady. Wwa 2000 s. 193-208. – Turbulent times. Polish women’s literature 1845-1919. Przeł. J. Przedlacka. „International Studies” 2000 nr 1 s. 85-98. – Wiek XIX: Lekarki i pacjentki, amatorki i profesjonalistki. W: Pod patronatem Hygei. Wwa 2000 s. 100-114. – Arystokratyczny liberalizm Aleksandra Świętochowskiego. „Teksty Drugie” 2001 nr 2 s. 101-113, toż w: Pozytywizm. Język epoki. Wwa 2001. – „Cham” Orzeszkowej. W: Lektury polonistyczne. T. 3. Od realizmu do preekspresjonizmu. Kr. 2001 s. 49-66. – Ołowiane niebo. „O Pasjach błędomierskich” Jarosława Iwaszkiewicza. W: Maski współczesności. Wwa 2001 s. 176-185. – Powroty Iwaszkiewicza. W: Ciało, płeć, literatura. Wwa 2001 s. 297-308, przekł. ukr.: Povernenia Jaroslava Ivaškeviča. [Przeł.] I. Gorovoj. W: Jaroslav Ivaškevič i Ukraina. Kiïv 2001. – The artist’s freedom and democracy. [Współaut.:] M. Nowakowska-Stycos. W: Transition to democracy in Eastern Europe and Russia. London 2002 s. 309-323. – Codzienność i wzniosłość w poezji Tadeusza Różewicza. W: Codzienne, przedmiotowe, cielesne. Izabelin 2002 s. 179-193. – The homelessness of the other. The homoerotic experience in the prose of Julian Stryjkowski. W: Framing the Polish home. Athens, Ohio 2002 s. 54-67. – Późna poezja Konopnickiej. Dopełnienie motywów. W: Miejsca Konopnickiej. Kr. 2002 s. 179-193. – Wschodniość, rosyjskość, orientalność, Porządkowanie pojęć. W: Pogranicza literatury. Wwa 2002 s. 272-281. – Eliza Orzeszkowa. W: Historia literatury polskiej w dziesięciu tomach. T. 6. Wwa 2003 s. 309-338. – Jan Kott, trickster. W: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Krytycy. Wwa 2003 s. 129-153. – Orzeszkowa – szkic do biografii duchowej. W: Prus i inni. Lubl. 2003 s. 349-363. – Amelia Hertzówna – dwa skrzydła twórczości. W: Wokół twórczości drugiego pokolenia pozytywistów polskich. Opole 2004 s. 175-186. – Badania nad literaturą okresu pozytywizmu. Ostatnie ćwierćwiecze. Rekonesans z komentarzem. W: Z warsztatów badawczych historyków literatury polskiej. Wr. 2004 s. 101-113. – Opowiedzieć umieranie. „Teksty Drugie” 2004 nr 5 s. 35-47, toż w: Narracja i tożsamość. Cz. II. Wwa 2004 s. 139-151. – Publicystyka Orzeszkowej jako szkoła myślenia obywatelskiego. W: Literatura i sztuka drugiej połowy XIX wieku. Lubl. 2004 s. 355-377, przedr. w: [Wstęp do:] Eliza Orzeszkowa: Publicystyka społeczna. T. 1. Kr. 2005 [zob. Prace redakcyjne poz. 5]. – Polish literature in 1864-1914 – an end and beginning. [Przeł.] D. Sax. W: Ten centuries of Polish literature. Wwa 2004 s. 172-201. – Żydzi Orzeszkowej. W: Kwestia żydowska w XIX wieku. Wwa 2004 s. 139-150, przedr. w: [Wstęp do:] Eliza Orzeszkowa: Publicystyka społeczna. T. 1. Kr. 2005 [zob. Prace redakcyjne poz. 5]. – The feminism of Eliza Orzeszkowa. [Przeł.] U. Philips. W: Gender and sexuality in ethical context. Bergen 2005 s. 77-97, przedr. w jęz. pol. w: [Wstęp do:] Eliza Orzeszkowa: Publicystyka społeczna. T. 1. Kr. 2005 [zob. Prace redakcyjne poz. 5]. – Kwestia żydowska w XIX wieku. Słownik wybranych pojęć. W: Pozytywizm i negatywizm. Łódź 2005 s. 223-246. – Projektantki intymności. Żmichowska i inne. W: Paradygmat pamięci w kulturze. Siedlce 2005 s. 359-370, przedr. w: Kobieta i rewolucja obyczajowa. Wwa 2006. – Rodzina mityczna – archetypy rodzinne w literaturze polskiej XIX wieku (z rzutem oka na wiek następny). W: Rodzina – prywatność – intymność. Wwa 2005 s. 123-140. – Zaczarowana królewna. U źródeł publicystyki polskiej Marii Dąbrowskiej. „Teksty Drugie” 2005 nr 6 s. 7-16. – „Zwrot” w badaniach genderowych. Teoria rozproszenia. W: Polonistyka w przebudowie. Kr. 2005 s. 198-210. – Korespondencja Elizy Orzeszkowej z Malwiną Blumberg. W: Poetyka, polityka, retoryka. Wwa 2006 s. 131-142. – O etyzacji dyskursu publicznego. „List do kobiet niemieckich” Elizy Orzeszkowej. W: Etyka i literatura Wwa 2006 s. 30-38. – Teatrzyk Krasickiego. Listy księcia biskupa do hrabiego Lehnodorffa. W: Literatura. Historia. Dziedzictwo. Wwa 2006 s. 232-242. – Wilno, Wyspiański, Orzeszkowa. O historii pewnej notki prasowej. W: Literatura i życie artystyczne XIX i XX wieku. Kielce 2006 s. 35-45.– Antropologia ciała w zapiskach dziennikowych i publicystyce Zofii Nałkowskiej. W: Ucieleśnienia. Ciało w zwierciadle współczesnej humanistyki. Wwa 2007 [właśc. 2008] s. 83-101. – Narracja po narracji. „Matka odchodzi” Różewicza. W: NarRacje po końcu (wielkich) narRacji. Wwa 2007 s. 192-202. – Polskie doświadczenia kolonialne. „Teksty Drugie” 2007 nr 4 s. 15-24. – Życie codzienne jako kategoria literacka i badawcza (rekonesans). W: Codzienność w literaturze XIX (i XX) wieku. Opole 2007 s. 27-38, toż w wersji rozszerz. w: Jak badać obyczaje? Wwa 2007 s. 27-43. – Język debaty publicznej po roku 1989. Debata o języku. W: Inteligencja w Polsce. Wwa 2008 s. 361-386. – Kto ma klucze do labiryntu polskiej kultury? W: Topos narodowy w muzyce polskiej okresu postromantyzmu i Młodej Polski. Wwa 2008 s. 21-30. – Literatura PRL-u. O potrzebie nowej perspektywy lektury. (Na marginesie artykułu Jana Walca o Marii Dąbrowskiej). W: Nieciekawa epoka. Literatura i PRL. Wwa 2008 s. 307-316 . – Modlitwa pustyni. Afrykański szlak Kazimierza Nowaka. W: Podróż i literatura 1864-1914. Wwa 2008 s. 385-392. – Priverženec srednich registrov žizni. Ob otnoszenii B. Prusa k russkomu iskusstvu. [Przeł.] I. Adel’gejm. W: Tvorčestvo Boleslava Prusa i ego svâzi s russkoj kulturoj. Moskva 2008, s. 27 – 37. – Znikający punkt. O czytaniu tekstów dziewiętnastowiecznych. „Prz. Filoz.-Lit.” 2008 nr 4 s. 119-130. – Skrzypek z Abony. Uwagi o fotografii i literaturze (najnowszej). W: Co dalej, literaturo. Wwa 2008 s. 218-235. – Ściany świata. Afrykańskie podróże Szolc-Rogozińskiego i Heleny Rogozińskiej, Hajoty. W: Bez antypodów? Łódź 2008 s. 189-206.– Ideał „dobrego życia”. Rekonesans pozytywistyczno-modernistyczny. W: Humanizm polski. Wwa 2009 s. 223-239. – Klasa umysłowa, jej mity i przypadki. „Nowy Dz.” dod. „Prz. Pol.” 2009 nr 96 s. 70-94. – Sir Edmund i Lord Jim. O wspomnieniu rodzinnym Narcyzy Żmichowskiej. W: Album gdańskie. Gdańsk 2009 s. 384-397. – Conversation as female experience. The case of Narcyza Żmichowska. W: Mapping experience Polish and Russian women’s writing. Newcastle 2010 s. 32-49. – Ganić chwaląc, chwalić ganiąc. Narcyzy Żmichowskiej krytyka literatury. W: Dyskursy krytycznoliterackie 1764-1918. Wwa 2010 s. 110-119. – Modele kultury obywatelskiej w publicystyce II połowy XIX wieku a idea humanitas. (Prus, Orzeszkowa, Świętochowski). W: Humanistyczne modele kultury nowożytnej wobec dziedzictwa starożytnego. Wwa 2010. – Orzeszkowej „Pytania” i odpowiedzi. W: Małe prozy Orzeszkowej i Konopnickiej. Lubl. 2010 s. 139-156. – Perspektywa postkolonialna na gruncie polskim. Pytania sceptyka. „Teksty Drugie” 2010 nr 5 s. 40-52. – Filologia polska w drugiej połowie XIX wieku. Ewolucja pojęcia i jego definicji. W: Humanizm i filologia. Wwa 2011 s. 439-458. – Matki (nie) odchodzą. W: Rodzinna Europa. Pięć minut później. Kr. 2011 s. 109-126. – Powinowactwa z wyboru. Iwaszkiewicz i Orzeszkowa. „Prz. Hum.” 2011 s. 53-67. – „Warszawiacy” – lewica i duch (o)powieści. O eseistyce Andrzeja Mencwela. „Twórczość” 2011 nr 1 s. 41- 54, przedr. w: Przerabianie wieku XIX. Wwa 2011. – Na progu Nowego. „Kropka nad ypsylonem” Edwarda Stachury. W: Interpretować dalej. Kr 2012 [własć. 2011] s. 329-340. – Orzeszkowa jako krytyk literacki. Uwagi przedwstępne do hasła słownikowego. W: Dyskursy krytycznoliterackie 1764-1918. T. 2 Tor. 2012 s. 193-208. – Podmiot epistolarny w listach Narcyssy do Wandy. (O korespondencji Narcyzy Żmichowskiej i Wandy Grabowskiej). W: Przygody romantycznego „ja” . Pozn. 2012 s. 189-236. – Rosja Orzeszkowej. W: Obraz Rosji w literaturze polskiej. Pozn. 2012 s. 297-316. – Towiański-Brzozowski-Miłosz. Wspólna nić? W: Konstelacje Stanisława Brzozowskiego. Wwa 2012 s. 58-70. – Orzeszkowa i sprawa Antygony. W: Sekrety Orzeszkowej. Wwa 2012 s 19-32. – Na przełomie. Miłosz i inni. W: Warszawa Miłosza. Wwa 2013 s 241-257. – Wokół (kilku) nowszych koncepcji realizmu powieściowego. Komentarze i uwagi. W: Realiści, realizm, realność. Wwa 2013 s. 209-222. – [Wstęp w:] B. Prus: Short stories. [Przeł.:] B. Johnston. Wwa 2013 s. 5-19. –Jak wygląda świat z perspektywy narodowego programu rozwoju humanistyki? W: Rozmyślania nad humanistyką. Wwa 2014 s.75-84. – „Lalka” [B. Prusa] – kobiety, mężczyźni, miłość. „Wiek XIX. Rocz. Tow. Lit. im A. Mickiewicza” 2014 s. 167-177. – Miasteczka Kraszewskiego. W: Wołyń- Żytomierszczyzna. Żytomierz 2014 s. 31-45, przekł. ukr.: W. Bielawska. Tamże. – Język Matki i imię Ojca. O twórczości Anny Frajlich. W: Od New Orleans do Mississauga. Wwa 2015 s. 223-237. – Kryzys humanistyki, kryzys NPRH czy kryzys zaufania? „Nauka” 2015 [nr] 1 s. 83-91. – O residuach struktur mitycznych w „Niecierpliwych” Nałkowskiej. „Teksty Drugie” 2015 nr 6 s. 31-46.. – „Choucas”. Zofia Nałkowskas Schweizroman W: Dieser Mont Blanc verdeckt doch die ganze Aussicht. Zürich 2016 s. 255-272. – Konstelacja Szkoły Głównej. Józef Mianowski. W: Szkoła Główna. Kręgi wpływów. Wwa 2017 s. 247-264. – Powieść, biografia i ethos historii w pismach Narcyzy Żmichowskiej. „Litteraria Copernicana” 2017 nr 2 s. 31-54.
Prace redakcyjne
1. Eliza Orzeszkowa: Cham. [Powieść]. Wstęp i oprac.: G. Borkowska. Kr.: Universitas 1998, 218 s. Bibl. Pol.
2. Krytyka feministyczna. Siostra teorii literatury. Praca zbiorowa. Pod red. G. Borkowskiej i L. Sikorskiej. Wwa: Wydawn. IBL 2000, 360 s. IBL PAN.
3. Pogranicza literatury. Księga ofiarowana Profesorowi Januszowi Maciejewskiemu na Jego siedemdziesięciolecie. Pod red. G. Borkowskiej i J. Wójcickiego. Wwa: IBL 2001, 382 s.
4. Pozytywizm – język epoki. Praca zbiorowa pod red. G. Borkowskiej i J. Maciejewskiego. Wwa: IBL PAN 2001, 356 s. IBL PAN; Stow. „Pro Cultura Litteraria”.
5. E. Orzeszkowa: Publicystyka społeczna. T. 1. Wybór i wstęp: G. Borkowska. Oprac. edytorskie: I. Wiśniewska. Kr.: WL 2005, 775 s. Z Prac IBL PAN.
6. Regionalne, narodowe, uniwersalne. Literatura i media w perspektywie komparatystycznej. [Szkice]. Red.: G. Borkowska, B. Darska, A. Staniszewski. Olsztyn: Inst. Dziennikarstwa i Komunikacji Społ. UW-M 2005, 270 s.
7. Codzienność w literaturze XIX (i XX) wieku . Od Adalberta Stiftera do współczesności. [Szkice]. Pod red. i ze wstępem G. Borkowskiej i A. Mazura. Opole: Wydawn. Uniw. Opol. 2007, 509 s. UO; Opol. Tow. Przyjaciół Nauk.
8. Między Wschodem a Zachodem. Europa Mickiewicza i innych. O relacjach literatury polskiej z kulturami ościennymi. [Szkice]. Pod red. i ze wstępem G. Borkowskiej i M. Rudaś-Grodzkiej. Wr.: Ossol. 2007, 153 s.
9. Beatrycze i inne. Mity kobiet w literaturze i kulturze. [Szkice]. Pod red. G. Borkowskiej i L. Wiśniewskiej. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2010, 232 s. Portrety kobiet
10. Dyskursy krytycznoliterackie 1764-1918. Wokół Słownika polskiej krytyki literackiej. T. 1. Pod red. G. Borkowskiej i M. Rudkowskiej. Wwa: Fund. Akad. Hum., Wydawn. IBL 2010, 307 s.
11. Sekrety Orzeszkowej. [Szkice]. Pod red.: G. Borkowskiej, M. Rutkowskiej, I. Wiśniewskiej. Wwa: Fundacja Akad. Hum.; Wydawn. IBL PAN 2012, 382 s.
12. N. Żmichowska: Poganka. [Powieść]. Wstęp i oprac.: G. Borkowska. Wr.: Ossol. 2013 CII, 220 s. BN, I, 121.
13. Słownik polskiej krytyki literackiej 1764-1918. Pojęcia, terminy, zjawiska, przekroje. Pod red. G. Borkowskiej, T. Kostkiewiczowej, Józefa Bachórza, M. Strzyżewskiego, M. Rudkowskiej. T. 1-3. Wwa: IBL PAN; Tor.: Inst. Lit. Pol. UMK 2016. Vademecum Humanisty.
T. 1. A-M, 953 s.
T. 2. N-Z, 823 s.
T. 3. Indeksy, 232 s.
Tu m.in.także hasła oprac. przez G. Borkowską.
OPRACOWANIA (wybór)
Ank. 2009, 2011.
Cudzoziemki
I. IWASIÓW: Na swoich lądach. „Nowe Książ.” 1996 nr 11.
A. CZACHOWSKA: Feminizm przypadkiem, feminizm na siłę. „Twórczość” 1997 nr 12.
A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Gdy nauka ma płeć. „Kresy” 1997 nr 1.
Z. JAROSIŃSKI: Nieśmiałe, zeszłowieczne feministki. „Res Publica Nowa” 1997 nr 1/2.
A. MARTUSZEWSKA: Jak bada prasę kobiecą „córka Miltona”? (O „Cudzoziemkach” G.B.) „Ruch Lit.” 1997 z. 4.
E. SIDORUK: Prekursorki literatury kobiecej. „Test” 1997 nr 3.
T. WALAS: Między nami kobietami. „Tyg. Powsz.” 1997 nr 18.
A. ZEMBRZUSKA: Polskie tradycje feminizmu. „Odra” 1997 nr 7/8 [m.in. dot. G.B.]. – K. KŁOSIŃSKA. „Pam. Lit.” 1998 z. 1.
I. KALUTA: Dociekliwość panny Marple. „Teksty Drugie” 1999 nr 3.
Pozytywiści i inni
K. MACIĄG: Czy Świętochowski wielkim pisarzem był? „Arcana” 1996 nr 6.
J. PASZEK: Inny pozytywizm. „Śląsk” 1996 nr 11.
D. PAWELEC: Czyj pozytywizm? „Nowe Książ.” 1997 nr 1.
Maria Dąbrowska i Stanisław Stempowski
H. ZAWORSKA: Siła kobiecości. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 21 5.
E. NOWACKA: Pani Marylki życie uczuciowe. „Nowe Książ.” 2000 nr 1. – J. KLAMAN. „Pam. Lit.” 2001 z. 2.
Pisarki polskie od średniowiecza do współczesności
A. KOSIŃSKA: Strategie wykluczania. „Dekada Lit.” 2001 nr 1/ 2.
A. BAGŁAJEWSKI: Słownik pisarek polskich. „Nowe Książ.” 2001 nr 4.
K. BUDROWSKA: „Bibl. Podlaska” 2001 nr 2. – A. HAAS: Wielką poetką była… „Odra” 2001 nr 11.
I. IWASIÓW: Między framugą patriarchatu a drzwiami feminizmu. „Pogranicza” 2001 nr 2.
A. KOSIŃSKA: Strategia wykluczania. „Dekada Lit.” 2001 nr 1 /2.
E. KRASKOWSKA. „Res Publica Nowa” 2001 nr 6.
A. LEGEŻYŃSKA: Inna historia polskiej literatury i inna historia miłości. „Polonistyka” 2001 nr 7.
A. POWALSKA: Pisarki. „Arkusz” 2001 nr 9.
A. WĘGRZYNIAKOWA: Z przewodnikiem w stronę kobiet. „FA–art” 2001 nr 1.
A. WÓJTOWICZ: Kobiety w oczach kobiet. „Polonistyka” 2001 nr 5.
A. WAŚKIEWICZ: Mapa miejscami zaklejona. „Metafora” 2002/2003 nr 51/55.
Nierozważna i nieromantyczna
E. NAWÓJ: Fałszywy rachunek uczuć. „Nowe Książ.” 2001 nr 12.
Ł. BADULA. „Ruch Lit.” 2002 z. 4/5.
M. CUBER: Szturm na przesądy. „Śląsk” 2002 nr 3.
A. GALANT: G.B. romantyczka. „Arkusz” 2002 nr 10.
I. IWASIÓW: Miejsce dla kaskaderki życia. „Teksty Drugie” 2002 nr 6.
A. POPRAWA: Lustra H. Poświatowskiej. „Tyg. Powsz.” 2002 nr 7.
J. ZIELIŃSKI: Monografia ciała. „Rzeczpospolita” 2002 nr 10.
J. GIZELLA: „Halina Poświatowska to jest podobno człowiek…” W tegoż: Pisarze i kopiści. Kr. 2003.
