Olga TOKARCZUK

Autorka hasła: Alicja Szałagan

ur. 1962

Pseud.: Natasza Borodin.

Prozaiczka.

Zob. też.: TWÓRCZOŚĆ, OPRACOWANIA (wybór)

1. Miasto w lustrach. [Wiersze]. Wwa: Okolice 1989, XIX s. Okolice. Arkusze Lit., 10.
2. Numery. [Opowiadanie]. „Czas Kult.” 1993 nr 5 s. 20-29. Przedr. zob. poz. 7 s. 10-39.
Przekł.: chorw.: Brojevi. [Przeł.] Đ. Čilić-Škeljo. W: Orkestru iza leđa. Zagreb 2001, przedr. w: O. Tokarczuk: Ormar. Zagreb 2003, – jap.: Bango. [Przeł.] M. Tsukada. W: Poketto-no nako-no Tōō bungaku. Yokohama 2006, – niem.: Zimmernummern. [Przeł.] E. Kinsky. W: O. Tokarczuk: Der Schrank. Erzählungen. Stuttgart, München 2000, wyd. nast. München 2001.
Adapt.: tv: Scenariusz i reż.: A. Lipiec-Wróblewska. TVP 2000, – radiowa: Adapt.: E. Marcinkowska. Radio 2004.
3. Podróż Ludzi Księgi. [Powieść]. Wwa: Przedświt [1993], 179 s. Wyd. nast.: wyd. 2 popraw. Wwa: W.A.B. 1996, wyd. 3 tamże 1998.
Nagroda w konkursie lit. na najlepsze książki wyd. w 1992-1993, ogł. przez Pol. Tow. Wydawców Książek w 1994.
Przekł.: duń.: Broderskabets rejse. [Przeł.] R.K. Klukowska. København 1997, – ros.: Put’ lûdej Knigi. [Przeł.] K. Starosel’skaâ. Moskva 2002, – rum.: Călătoria oamenilor Cărţii. [Przeł.] C. Geambaşu. Iaşi 2001, – serb.: U potrazi za knjigom. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2001, – ukr.: Mandrìvka lûdej knigi. [Przeł.] N. Bìčuâ. L’vìv 2004, – węgier.: Az Őskönyv nyomában. [Przeł.] Z. Mihályi. Budapest 2000.
Adapt. radiowa: Reż.: A. Piszczatowski. Radio 2010.
4. Szafa. [Opowiadanie]. „Nowy Nurt” 1994 nr 10 s. 12. Przedr. zob. poz. 7 s. 5-9.
Przekł.: chorw.: Ormar. [Przeł.] Đ. Čilić-Škeljo. W: Orkestru iza leđa. Zagreb 2001, przedr. w: O. Tokarczuk: Ormar. Zagreb 2003, – maced.: W: Son za nedofatlivoto mesto : fragmenti od sovremenata polska proza. Tokarčuk, Hvin, Stašuk. Skopje 2006, – niem.: Der Schrank. [Przeł.] E. Kinsky. W: O. Tokarczuk: Der Schrank. Erzählungen. Stuttgart, München 2000, wyd. nast. München 2001.
Adapt. teatr. (łącznie z wykorzystaniem tekstów H. Krall i J. Tuwima): Scenariusz: M. Kufel, M. Biały. Reż.: W. Hejno. Wyst. Tarnów, T. im. L. Solskiego 2005.
5. E.E. [Powieść]. Wwa: PIW 1995, 206 s. Wyd. nast.: [wyd. 2 popraw.] Wwa: W.A.B. 1996, [wyd. 3] Wwa: PIW 1997; [wyd. 4-6?] Wałbrzych: Ruta 1998?-99; Kr.: WL 2005, tamże 2015. Por. poz. 9.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2007, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Przekł.: duń.: E.E. [Przeł.] R.K. Klukowska. København 1996, – maced.: E.E. [Przeł.] L. Tanušskaâ. Skopje 2014, – norw.: E.E. [Przeł.] A. Walseng. [Oslo] 2001, – słoweń.: E.E. [Przeł.] L. Tanuševska. Skopje 2014.
Adapt. radiowa: Cz. 1-5. Radio 1995.
6. Prawiek i inne czasy. [Powieść]. Wwa: W.A.B. 1996, 268 s. Wyd. nast.: Wwa: Świat Książki 1997; wyd. 2 [właśc. 3] Wwa: W.A.B. 1998; wyd. 4 popraw. Wałbrzych: Ruta 2000; Kr.: WL 2005, tamże 2015.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2011, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Ostaszewska. Kr.: WL 2012, 1 płyta CD w formacie mp3, wyd. nast. 2017.
Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 1997; nominacja do francuskiej nagrody Prix du Meilleur Livre Etranger w 1998.
Przekł.: ang.: Primeval and other times. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. Prague 2010, – białorus: Pravek dy ìnš’yâ časy. [Przeł.] M. Šoda. Mìnsk 2010, – bułg.: Pravek i drugi vremena. [Przeł.] G. Kr’’stev. Sofiâ 2008, – chiń.: Taigu he qitade shijian. [Przeł.:] Yi Lijun, Yuan Hanrong yi. Taibei 2003, wyd. nast. pt. Taiji he qitade shijian. Changsha 2006, – chorw.: Pravijek i ostala vremena. [Przeł.] P. Mioč. Zagreb 2001, – czes.: Pravěk a jiné časy. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 1999, – duń.: Arilds tid og andre tider. [Przeł.] R.K. Klukowska. København 1998, – fiń.: Alku ja muut ajat. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2007, – estoń.: Algus ja teised ajad. [Przekł.] H. Lindepuu. Tartu 2012. – franc.: Dieu, le temps, les hommes, et les anges. [Przeł.] Ch. Glogowski. Paris 1998, – grec.: To archégono kai álloi kairoí. [Przeł.] A.D. Iōannídou. Athī́na 2017, – hiszp.: Un lugar llamado Antaño. [Przeł.:] E. Rabasco Macías, B. Wyrzykowska. Barcelona 2001, , – kataloński: Un lloc anomenat Antany. [Przeł.:] A. Rubió, J. Sławomirski. Barcelona 2001, – litew.: Praamžiai ir kiti laikai. [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2000, – maced.: Pravek i drugite vremina. [Przeł.] L. Tanuševska. Skopje 2007, – niderl.: Oer en andere tijden. [Przeł.] K. Lesman. Breda 1998, – niem.: Ur und andere Zeiten. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2000, wyd. nast.: wyd. 2-3 tamże 2000, [wyd. 4] Berlin 2002, München 2004, – ros.: Pravek i drugie vremena. [Przeł.] T. Izotovaă. Moskva 2004, – rum.: Străveacul şi alte vremi. [Przeł.] O. Zaicik. Iaşi 2002, – serb.: Pamtivek i druga doba. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2013, – słoweń.: Pravek in drugi časi. [Przeł.] J. Šuler-Galos. Maribor 2005, – szwedz.: Gammeltida och andra tider. [Przeł.] L. Ilke. Tollarp 2006, – ukr.: Pravik ta inši časi. [Przeł.] V. Dmitruk. L’vìv 2004, – węgier.: Őskor és más idők. [Przeł.] G. Korner. Budapest 2011, – włos.: Dio, il tempo, gli uomini e gli angeli. [Przeł.] R. Belletti. Roma [1999], wyd. nast. pt. Nella quiete del tempo. Roma 2013.
Adapt.: teatr.: Adapt.: S. Majewski, P. Tomaszuk. Reż.: P. Tomaszuk. Wyst. Supraśl, Tow. Wierszalin T. 1997. TVP 1998; Scenariusz i reż.: M. Wasiewicz. Wyst. Łodź, T. 36 (w Kaplicy Salezjańskiej przy Wyższej Szkole Ekonomii i Zarządzania) 2000; Scenariusz i reż.: E. Bednarska. Wyst. Wr., Tow. im. E. Stein 2012, – radiowa: Oprac.: A. Celmer-Zajączkowski. Cz. 1-10. Radio 1996.
7. Szafa. [Opowiadania]. Lubl.: Wydawn. UMCS 1997, 46 s. Opowiadania Współcz. Pol. Wyd. nast.: wyd. 2 Wałbrzych: Ruta 1998; Kr.: WL 2005, wyd. 2 [!] tamże 2016.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2016, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Zawartość: Szafa [poz. 4]; Numery [poz. 2]; Deus ex.
Przekł. hindi: Kamre aura anya kahāniyām. [Przeł.] M. Purī. Nayī Dillī 2014.
8. Dom dzienny, dom nocny. [Powieść]. Wałbrzych: Ruta 1998, 277 s. Wyd. nast.: tamże 1999; Wwa: Świat Książki 2000; Kr.: WL 2005, tamże 2012, 2015.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta autorka. Kr.: WL 2012, 1 płyta CD.
Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 1999, nagroda lit. Brücke Berlin wspólnie z tłumaczką powieści na niem., E. Kinsky, w 2002, nominacja do Międzynarodowej Dublińskiej Nagrody Lit. IMPAC, przyznawanej utworom napisanym w jęz. ang. lub przeł. na ang. w 2004.
Przekł.: ang.: House of day, house of night. [Przeł.] A. Lloyd-Jones. London 2002, wyd. nast. Evanston, Ill. 2003, – bułg.: Dom dneven, dom noŝen. [Przeł.] H. Simeonova-Titova. Veliko T’’rnovo 2005, – chiń.: Shou ji meng de jian tie bu. [Przeł.:] Yi Lijun, Yuan Hanrong yi. Taibei 2007. – chorw.: Dom danji, dom nocni. [Przeł.] P. Mioč. Zagreb 2002, wyd. nast. Zagreb 2003,–– czes.: Denní dům, noční dům. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2002, wyd. nast. tamże 2012, – duń.: Dagens hus, nattens Hus. [Przeł.] H.L. Tonnesen. Kopenhaga 2014, – estoń.: Päeva maja, öö maja. [Przeł.] H. Lindepuu. Tartu 2013, – fiń.: Päivän talo, yön talo. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsingissä 2004, – franc.: Maison de jour, maison de nuit. [Przeł.] Ch. Glogowski. Paris 2001, – jap.: Hiru-no ie, yoru-no ie. [Przeł.] H. Ogura. Tōkyō 2010, – niderl.: fragm.: Amos. [Przeł.] K. Lesman. Breda 1998; całość: Huis voor de dag, huis voor de nacht. [Przeł.] K. Lesman. Breda 1999, wyd. nast. Breda 2000, – jap.: Hiru-no ie, yoru-no ie. [Przeł.] H. Ogura. Tōkyō 2010, – litew.: Dienos namai, nakties namai. [Przeł.] V. Jarutis. Vilnius 2007, – niem.: Taghaus, Nachthaus. [Przeł.] E. Kinsky. Stuttgart, München 2001, wyd. nast. München 2004, – ros.: Dom dnevnoj, dom nočnoj. [Przeł.] O.L. Katrečko. Moskva 2005, – rum.: Casăde zi, casăde noapte. [Przeł.] C. Godun. Cluj-Napoca 2015, – serb.: Dnevna kuca, nocna kuca. [Przeł.] M. Markic. Beograd 2002, – słowac.: Dom vo dne, dom v noci. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2002, – słoweń.: Dnevna hiša, nočna hiša. [Przeł.] J. Unuk. Ljubljana 2005, – szwedz.: Daghus, natthus. [Przeł.] J.H. Swahn. Sätaröd 2004., wyd. nast. [Tollarp] 2005, – tur.: Gündüzün evi, gecenin evi. [Przeł.] A. Polat. Istanbul 2004, – włos.: Casa di giorno, casa di notte. [Przeł.] R. Belletti. Roma [2007].
Adapt. fragm.: teatr.: pt. Marek, Marek. Supraśl, Tow. Wierszalin T. 2000 (monodram w wykonaniu A. Wnuczko); pt. Legenda o dziewczynie z brodą, czyli o świętej. Scenariusz: B. Łuszczyńska. Wyst. Wr., T. Łowcy Snów (Klub Stajnia nr 8A) 2001; pt. Czemu nie dajesz mi spać. Scenariusz: G. Kotłowski, H. Chmielarz. Reż.: H. Chmielarz. Pozn., T. Ósmego Dnia 2002; pt. Ofiara Wilgefortis. Adapt. i reż.: P. Tomaszuk. Wyst. Bielsko-Biała, T. Banialuka 2002 [Grand Prix XX Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Lalkarskiej „Animacje” w 2002], 2006; Bielsko-Biała, T. Lalek Banialuka 2001, druk pt. Ofiara Wilgefortis. Na motywach średniowiecznej legendy i powieści O. Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. W: Transformacja. Dramat polski po 1989 roku. [T.] 1. Warszawa 2012 s. 781-807; pt. Paschalis. Scenariusz i reż.: R. Jasińska. Wyst. Wr., T. Arka 2004, – radiowa pt. Amos: Reż. i adapt.: J. Wernio. Radio 2007.
9. E.E. Scenariusz widowiska telewizyjnego. Praprem.: Reż.: M. Zmarz-Koczanowicz. TVP 2000. Por. poz. 5.
10. Opowieści wigilijne. [Autorzy:] J. Pilch, O. Tokarczuk, A. Stasiuk. Wałbrzych: Ruta; Wołowiec: Czarne 2000, 59 s.
Tu O. Tokarczuk: Profesor Andrews w Warszawie, s. 21-38, przedr. zob. poz. 12.
Przekł.: chorw.: Božicne priče. [Przeł.:] D. Kaniecka, I. Vidovic Bolt, Đ. Čilic Škeljo. Zagreb 2008, – rum.: Trei laureati Nike intr-o carte. [Przeł.] C. Godun. Chişinău 2011.
11. Skarb. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 2000 nr 4 s. 5-20 Praprem. tv: Reż. i adapt.: P. Mularuk. TVP 2000.
Nagroda w konkursie TVP na utwór dramatyczny.
Przekł.białorus.: Skarb. [Przeł.] G. Cišuk. W: Sučasnaja pol’skaja p’esa. Mìnsk 2002, wyd. nast. Mìnsk 2003.
12. Gra na wielu bębenkach. 19 opowiadań. Wałbrzych: Ruta 2001, 342 s. Wyd. nast. Kr.: WL 2007, tamże 2015.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2012, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: w wyborze pt. Opowiadania zimowe. Czyta … Muz.: P. Klimek. Szczec.: MooMusic Studio. „3kropek Audio Publishing” S.C. Piotr Klimek Celina Muza-Visser [2003], 1 płyta CD; Gra na wielu bębenkach. Czyta M. Wójcik. Wwa: G + J Gruner + Jar Polska 2008, 1 płyta CD w formacie mp3. Najlepsza Lit. Światowa.
Nominacja do finału Nagrody Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 2002, nagroda lit. telewizyjnego Magazynu Kult. Pegaz w 2002.
Zawartość: Otwórz oczy, już nie żyjesz; Szkocki miesiąc; Podmiot; Wyspa. – Bardo. Szopka; Najbrzydsza kobieta świata; Wieczór autorski; Zdobycie Jerozolimy. Raten 1675. – Che Guevara; Skoczek; Profesor Andrews w Warszawie [poz. 10]; Ariadna na Naksos; Glicynia; Tancerka; Wróżenie z fasoli; Żurek; Życzenie Sabiny; Próba generalna; Gra na wielu bębenkach.
Przekł.: ang. opowiadania Żurek: Żurek soup. [Przekł.] A. Lloyd-Jones. W: Elsewhere. Stories from small town Europe. [Wyd.] M. Crossan. Manchester 2007, – bułg.: Muzika ot mnogo barabani. [Przeł.] S. Borisova. Sofiâ 2006, – czes.: Hra na spoustu bubínků. [Przeł.] I. Mikešová. Olomouc 2005, – estoń.: Maailma kőige inetum naisterahvas. [Przeł.] H. Lindepuu. Tallinn 2005, – niem.: Spiel auf vielen Trommeln. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2006, – ros.: Igra na raznych barabanach. [Przeł.] E. Barzova [i in.]. Moskva 2006, – serb.: Svirka na mnoga bubnjeva. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2004, – słowac.: Hra na mnohých bubienkoch. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2003, – szwedz.: Spel på många små trummor. [Przeł.] J.H. Swahn. [Tallarp] 2002, – ukr.: Gra na bagat’oh barabančikah. [Przeł.] V. Dmitruk. L’vìv 2004, – węgier.: Sok dobon játszani. [Przeł.:] Z. Mihályi, L. Pálfalvi. Budapeszt 2006, – włos.: Che Guevara e altri racconti. [Przeł.:] S. De Fanti, B. Naumow. Udine [2006].
Adapt.: film. opowiadań Żurek: Scenariusz i reż.: R. Brylski. Ekran. 2003, wyd. jako dokument elektroniczny: [Wwa:] Axel Springer, DVD; wyd. pt. Żurek. Między wierszami, czyli adaptacja nietypowa. Łódź: Wydawn. Państw. Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej 2011, 204 s., dysk optyczny DVD [zawiera opowiadanie, scenariusz i film]; Glicynia: Scenariusz: P. Antolak, I. Kiszczak. Reż.: I. Kiszczak. Ekran. jako etiuda szkolna 2016, – tv opowiadań: Gra na wielu bębenkach pt. Miłości: Scenariusz i reż.: F. Zylber. TVP 2004; Ariadna na Naksos pt. Aria Diva: Scenariusz i reż.: A. Smoczyńska. TVP 2007, – radiowa opowiadania Próba generalna: Adapt.: M. Gajdziński. Reż.: H. Rozen. Radio 2007.
13. Lalka i perła. [Esej]. Kr.: WL 2001, 84 s. Wyd. nast. tamże 2016.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2016, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Dot. powieści B. Prusa „Lalka”.
14. Ostatnie historie. [Powieść]. Kr.: WL 2004, 291 s. Wyd. nast. tamże 2015.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB, wyd. nast. tamże 2015.
Nagroda im. J. Wittiga w 2004.
Przekł.: bułg.: Posledni istorii. [Przeł.] M. Kostova. Sofiâ 2008, – czes.: Poslední příběhy. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2007, – franc.: Récits ultimes. [Przeł.] G. Erhard. Lausanne 2007, – niderl.: De laatste verhalen. [Przeł.] K. Lesman. Breda 2008, – niem.: Letzte Geschichten. [Przeł.] E. Kinsky. München 2006, – ros.: Poslednie istorii. [Przeł.] L. Adel’gejm. Moskva 2006, – ukr.: Ostanni istrìï. [Przeł.] Ă. Senčišin. L’vìv 2007.
15. Anna In w grobowcach świata. [Powieść]. Kr.: Znak 2006, 218 s. Mity. Wyd. nast. Kr.: WL 2015.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2015, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Przekł.: czes.: Anna In v hrobech světa. [Przeł.] J. Faber. Zlín 2008, – niem.: AnnaIn in den Katakomben. [Przeł.] E. Kinsky. Berlin 2007, wyd. nast. München 2008, – słowac. : Anna In v hrobkách sveta. [Przeł.] K. Chmel. Bratislava 2008.
16. Bieguni. [Powieść]. Kr.: WL 2007, 451 s. Wyd. nast. tamże 2015.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Nagroda Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 2008, nagroda mies. „Odra” za 2007 w 2008, nominacja do nagrody literackiej dla pisarzy z Europy Środkowej i Wschodniej Angelus w 2008, nominacja do finału Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury „Cogito” i nagroda w plebiscycie internautów towarzyszącym pierwszej edycji tej nagrody w 2008.
Przekł.: ang.: Flights. [Przeł.] J. Croft. Melbourne, Victoria 2017, – bułg.: Beguni. [Przeł.] S. Borisova. Sofiâ 2009, – czes.: Bĕguni. [Przeł.:] P. Vidlák, P. Pec. Brno 2008, – duń.: Rejsende. [Przeł.] H.L. Tønnesen. København 2016, – fiń.: Vaeltajat. [Przeł.] T. Kärkkäinen. Helsingissä 2012, – franc.: Les Pérégrins. [Przeł.] G. Erhard. Lausanne 2010. – jap.: Tōbōha. [Przeł.] H. Ogura. Tōkyō 2014, – niderl.: De rustelozen. [Przeł.] G. Pauwelijn. Breda 2011, – niem.: Unrast. [Przeł.] E. Kinsky. Frankfurt am Main 2009, wyd. nast. München 2011, – norw.: Løperne. [Przeł.] A. Szczepańska. [Heimdal] 2012, – portug.: Os vagantes. [Przeł. T. Barciński]. Rio de Janeiro 2014, – ros.: Bieguny. [Przeł.] I. Adel’gejm. Moskva 2010, – serb.: Beguni. [Przeł.] M. Markić. Beograd 2010, – rum.: Rătăcitorii. [Przeł.] C. Godun. Bucureşti 2012, – słoweń.: Beguni. [Przeł.] J. Unuk. Ljubljana 2010, – szwedz.: Löparna. [Przeł.] J.H. Swahn. Tollarp 2009, – turec.: Koşucular. [Przeł.] N.T. Yüce. Ankara 2016, – ukr.: Biguni. [Przeł.] O. Slivins’kij. Harkiv 2011.
17. Prowadź swój pług przez kości umarłych. [Powieść]. Kr.: WL 2009, 315 s. Wyd. nast. tamże: 2015, 2017. Por. poz. 20.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2013, pliki w formacie MOBI, EPUB. – Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Kulesza. Kr.: WL 2017, plik w formacie mp3
Nagroda Śląski Wawrzyn Lit. w 2010, nominacja do Nagrody Lit. Nike 2010.
Przekł.: bułg.: Karaj pluga si prez kostite na m”rtvite. [Przekł.] S. Borisova. Sofiâ 2013, wyd. nast. tamże 2014, – chorw.: Tjeraj svoj plug preko mrtvačkih kostiju. [Przeł.] M. Martić. Zagreb 2013, – czes.: Svůj vůz i pluh ved’ přes kosti mrtvých. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2010, – duń.: Kør din plov over de dødes knogler. [Przeł.] H.L. Tonnesen. København 2012, – franc.: Sur les ossements des morts. [Przeł.] M. Carlier. Lausanne 2012, wyd. nast. Paris 2014, – hiszp.: Sobre los huesos de los muertos. [Przeł.] A. Murcia. México 2015, wyd. nast. Madrid 2016, – niem.: Der Gesang der Fledermäuse. [Przeł.] D. Daume. Frankfurt am Main 2011,– serb. : Vuci svoje ralo po kostima mrtvih. [Przeł.] M. Markić. Beograd ; Novi Sad 2014, – słoweń.: Pelji svoj plug čez kosti mrtvih. [Przeł.] J. Unuk. Ljubljana 2014, – szwedz.: Styr din plog över de dödas ben. [Przeł.] H. Swahn. [Tollarp] 2010, wyd. nast. Johanneshov 2011, – ukr.: Vedi svìj plug ponad kistkami mertvih. [Przeł.] B. Antonâk. L’vìv 2011, – włos.: Guida il tuo carro sulle ossa dei morti. [Przeł.] S. De Fanti. Roma 2012.
Adapt. teatr.: Gniew. Adapt. i reż.: B. Frąckowiak. Wyst. jako cz. projektu „Olga Tokarczuk z Wałbrzycha”: Wałbrzych, T. Dram. im. J. Szaniawskiego 2009; Pomórnik. Kryminał ekologiczny. Adapt. i reż.: E. Sadowska. Wyst. Pozn., T. Pol. 2010; Kotlina. Adapt. i reż.: A. Olsten. Wyst. Wr., T. Współcz. 2013.
18. Moment niedźwiedzia. [Szkice literackie]. Wwa: Wydawn. Krytyki Polit. 2012, 190 s.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2012, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Zawartość: Heterotopie: Jak wymyślić heterotopię. Gra towarzyska; Maski zwierząt; Feralne psy; Jak powstaje płec; Darkroom post coitum; Świat jest pułapką. – Pliki podróżne: Amsterdam z trzeciego piętra, czyli miasto w rozmiarze HS; Mapy lęku, czyli nil desperandum; Pochwała pragmatyzmu; Homo sapiens non urinat ventum; Ruch drogowy, Amsterdam; Pomnik; Partia zwierząt; Ptica polonica; Liczba mnoga; Gastrogeografia; Trzecie pytanie; Inne systemy parzenia kawy; Autostrady – gra; Dwugłos; Mapy lęku; eRodzina; Toalety; Obywatele najbogatszych państw świata; Niewolnica; Pies pustelnik; Biblioteka; Niedziela służących; Fotografowanie; Czary; Gry planszowe; Muzea Watykańskie; Ogrody działkowe i pola golfowe; Przyszła archeologia; Rzeka Mao; Wydmowa wycieczka; Edukacja Chinek; Dwie Kuchnie; Czas zero; Śmieci, Śmieci. – Pstrąg w migdałach: Pstrąg w migdałach; Nieskończenie wielkie pogranicze; Mały stronniczy przewodnik po Polsce dla Niemców z racji wstąpienia Polski do Unii; Dwanaście obrazków z Wałbrzycha, Nowej Rudy i okolic; Odra; Palec, który wskazuje na Księżyc; Znowu zaczynamy przypominać plemię; Moment niedźwiedzia.
Przekł.: czes.: Okamžik medvěda. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2014. – szwedz.: Björnens ögonblick. [Przeł.] J.H. Swahn. [Linderöd] 2014.
19. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych: opowiadana przez zmarłych, a przez autorkę dopełniona metodą koniektury, z wielu rozmaitych ksiąg zaczerpnięta, a także wspomożona imaginacją, która to jest największym naturalnym darem człowieka. [Powieść]. Kr.: WL 2014, 903 s.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kr.: WL 2014, pliki w formacie MOBI, EPUB.
Nagroda Lit. Nike oraz Nagroda Publiczności Nike, przyznana w plebiscycie „Gaz. Wybor.” w 2015.
Przekł.: czes.: Knihy Jakubowy. [Przeł.] P. Vidlák. Brno 2016, – serb.: Knjige Jakovljeve iliti Dugo putovanje preko sedam granica, pet jezika i tri velike religije, ne računajući one male o čemu pripovedaju počivši, a što je autorka nadopunila metodom konjekture, iz mnogovrsnih knjiga crpene, pride potkrepljene imaginacijom, najvećim prirodnim darom čovekovim : mudrima za podsećanje, kompatriotama za rasuđivanje, laicima za učenje, melanholicima za razonodu. [Przeł.] M. Markić. Belgrad 2017, – szwedz.: Jakobsböckerna eller Den väldiga färden över sju gränser, fem språk och tre stora religioner, de små ej att förglömma : berättad av de döda medelst en av författarinnan utarbetad metod för konjekturer, berikad av ett överdådigt urval böcker, därtill understödd av fantasien, vilken utgör naturens största gåva till mäniskan : för kloka till stöd för minnet, för patrioter till besinning, lekmän till studium, melankoliker till förströelse. [Przeł.] J.H. Swahn. Tollarp 2015 [powieść została uznana przez dziennik „Svenska Dagbladet” za jedną z najważniejszych książek roku, w 2016autorka i tłumacz otrzymali Międzynarodową Nagrodę Literacką Domu Kultury i Teatru Miejskiego w Sztokholmie].
Adapt. teatr.: Reż.: E. Marciniak. Dramaturgia: M. Kupryjanowicz, J. Czapliński. Wwa, T. Powsz. 2016.
20. Pokot. Scenariusz filmowy. [Współaut.:] A. Holland. Reż.: A. Holland, K. Adamik. Ekran. (Polska, Czechy, Niemcy, Szwecja) 2017.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Wwa: Agora 2017, 1 dysk optyczny (DVD).
Scenariusz na podstawie powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych por. poz. 17.
21. Zgubiona dusza. [Opowieść dla dzieci; il.:] J. Concejo. Wr.: Wydawn. Format 2017, 48 s.
Wyróżnienie jury w kategorii beletrystyka na Targach Książki dla Dzieci w Bolonii (BolognaRagazzi) w 2018.

Wybory utworów w przekł.: chorw.: Ormar. [Przeł.] Đ. Čilić-Škeljo. Zagreb 2003, – hindi: Kamre aura anya kahāniyām. [Przeł.] M. Puri. Nayī Dillī 2014, – maced.: Son za nedofatlivoto mesto. Fragmenti od sovremenata polska proza. Tokarčuk, Hvin, Stašuk. Skopje 2006, – niem.: Der Schrank. Erzählungen. [Przeł.] E. Kinsky. Stuttgart, München 2000, wyd. nast. München 2001.

Przekłady utworów O. Tokarczuk w antologiach zagranicznych: Antologie literatur visegrádských zemí = A visegrádi országok irodalmi antológiája = Antologia literacka państw wyszehradzkich = Literárna antológia krajín Vyšehradskej skupiny = [Literary anthology of Visegrad 4 countries]. [Red.:] I. Rodrigez, P.B. Pál, P. Marciszuk, I. Martinová. Budapest 2007 [teksty w jęz. czes., pol., węgier., słowac., ang.]; Die schönen Überbleibsel nach dem Ende der Welt. Sudeten, literarisch = Piękne resztki po końcu świata. Sudety literackie = Krásné relikty po konci svĕta. Sudety literárně. [Oprac.:] J. Bernig, W. Browarny, Ch. Prunitsch. Dresden 2017 [teksty w jęz. niem., pol., czes.], – ang.: In our own words. Vol. 5. Essays, lyrics, poetry and verse. [Oprac.:] M.P. Weaver. Cary 2004; May Day. Young literature from the ten new member states of the European Union. [Oprac.] Z. Kovács. Luxemburg 2005; Elsewhere. Stories from small town Europe. [Oprac.:] M. Crossan. Manchester 2007; The third shore. [Oprac.:] A. Schwarz, L. Von Flotow. Evanston, Ill. 2006, Single (Irlandia) 2007; Best European fiction 2011. [Oprac.:] A. Hemon. Champaign, Ill., London, Dublin 2010, – białorus.: Sučasnaja pol’skaja p’esa. [Red.:] V.A. Grybajly. Mìnsk 2002, wyd. nast. Mìnsk 2003; Babìlënskaâ biblioteka. Mìnsk 2007; Dvaccac’ pol’skìch apavâdan’nâŭ. [Oprac.:] A. Hadanovìč. Mìnsk 2007; Zlačynstva, sèr! : zbornìk dètèktyŭnaga apavâdannâ. Peraklady. [Wybór i przekł.:] G. Ânkuta. Mìnsk 2013, – bułg.: Lûbimi polski avtori i tvorbi. Izbrani studentski prevodi = Ulubieni polscy autorzy i dzieła. Wybrane tłumaczenia studenckie. [Red.:] M. Grigorova. Veliko T”rnovo 2014, – chorw.: Orkestru iza leđa. [Oprac.:] I.V. Bolt, D. Nowacki. Zagreb 2001; Festival! Antologija europske kratke priče. [Oprac.] R.S. Bodrožic. Zagreb 2011, – fiń.: Ruoka. [Tłum.] T. Kärkkäinen. Helsinki 2013, – franc.: [Mille neuf cent quatre-vingt neuf] 1989. Paris 2009, – hiszp.: Elogio del cuento polaco. [Wybór i przekł.:] S. Pitol, R. Mendoga. México 2012, – jap.: Poketto-no naka-no Tōō bungaku. Yokohama 2006, – niem.: Ich trage das Land. [Oprac.:] B. Newirth. Klagenfurt 1996; Trialog IV. Deutschland, Frankreich, Polen. [Red.:] B. Baumann [i in.]. Eggingen 1998; Landschaften und Luftinsel. [Oprac.:] A. Markiewicz. München 2000; Neue Geschichten aus der Pollakey. [Oprac.:] B. Helbig-Mischewski, K.M. Załuski. [Red.:] J. Arlt. Jestetten 2000; Polnische Literatur und deutsch-polnische Literaturbeziehungen. [Oprac.:] M. Kneipp, M. Mack [przy współpracy:] K. Götz, R. Schliephacke. Berlin 2003; Mein Schlesien – meine Schlesier. Zugänge und Sichtweisen. Teil 2. [Oprac.:] M. Halub, M. Weber. Leipzig [2014], – ros.: Inostrannaâ literatura. [Wybór:] K. Starosel’skaâ. Moskva 2006, – szwedz.: Polen berättar. [Red.:] I. Grönberg, S. Ingvarsson. Stockholm 2005, –tur.: Kehribar ülkesinden yeni öyküler. Çağdaş Polonya edebiyatı antolojisi . [Red.:] N. Yüce. İstanbul 2014, – węgier.: Huszadik századi lengyel novellák. [Oprac.:] L. Pálfalvi. Budapest 2007, – wietn.: Ngày tình nhân cuối cùng : Truyện ngắn Ba Lan chọn lọc. Hồ Chí Minh 2012, – włos.: Cinque letterature oggi. [Oprac.:] A. Cosentino. Udine 2002.
Montaże teatralne: Szkic do spektaklu. Scenariusz i reż.: A. Stawiak. Wyst. Wałbrzych, T. Antrakt przy Wałbrzyskim Ośrodku Kultury 2003. – Olga Tokarczuk z Wałbrzycha. Wyst. Wałbrzych, T. Dram. im. J. Szaniawskiego 2011 [projekt złożony z adapt. „Prowadź swój pług przez kości umarłych” pt. Gniew zob. poz. 18 oraz instalacji „Prowadź nas przez kości umarłych” Łukasza Chotkowskiego (na podstawie także: Anna In w grobowcach świata (poz. 16), Bieguni (poz. 17), Gra na wielu bębenkach (poz. 12) oraz tekstów E. Jelinek)].

Prace redakcyjne

1. Mały angielsko-polski słownik przysłów. Red. i oprac. O. Tokarczuk. [Wałbrzych:] Unus 1993, 180 s.
2. A. Samuels, B. Shorter, F. Plaut: Krytyczny słownik analizy Jungowskiej. Tłum.: W. Bobecki, L. Zielińska. [Red. i oprac. O. Tokarczuk].  Wałbrzych: Unus 1994, 242 s.

OPRACOWANIA (wybór)

• Ank. 2011.
• Autor o sobie: Jak powstały „Księgi Jakubowe”. „Książki. Mag. do Czytania” 2015 nr 3.
• Wywiady: Najważniejsza jest opowieść. Rozm. K. Maliszewski. „Nowy Nurt” 1994 nr 16; Jest jakiś wyraźny wzór nad nami. Rozm. A. Kosińska. „Dekada Lit.” 1995 nr 3; Mogę przestać pisać. Rozm. K. Maliszewski. „Odra” 1996 nr 4; Nie tu i nie teraz. [Cz. 1]. Rozm.: P. Czapliński, P. Śliwiński. „Arkusz” 1996 nr 2, przedr. łącznie z cz. 2 pt. Chciałabym pilnować środka. Rozmowa z O. Tokarczuk. (Cz. 2) w: P. Czapliński, P. Śliwiński: Kontrapunkt. Pozn. 1999; Czas Olgi. Rozm. J. Sobolewska. „Życie” 1997 nr 241; Kwestia postrzegania. Rozm. A. Koss. „Kresy” 1997 nr 24; Nie ma mnie jednej. Rozm. J. Baran. „Sycyna” 1997 nr 24; Podziemne rzeki. Rozm. G. Łęcka. „Polityka” 1997 nr 4, przedr. w: G. Łęcka: Salon literacki. Wwa 2000; Robię porządki w rzeczywistości. Rozm. M. Cichy. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 231; Tyle zła w imię miłości… Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 1999 nr 249; Zmarszczki świata. Rozm.: J. Klejnocki, J. Sosnowski. „Polityka” 1999 nr 14; Źle się uczyłam historii. Rozm. W. Chmielewski. „Rzeczpospolita” 1999 nr 58; Tajemne porządki świata. Rozm. S. Bereś. „Odra” 2000 nr 7/8 [dot. gł.: Dom dzienny, dom nocny]; Wracaj do nas, jak tylko będziesz mogła. „Tytuł” 2000 nr 3; Kicz nie musi być słodki. Rozm. M. Michalska. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 220; Nigdy nie płakałam nad żadną postacią. W: S. Bereś: Historia literatury polskiej w rozmowach. XX-XXI wiek. Wwa 2002; „Nie wyobrażam sobie świata, w którym ludzie odmówią kontaktu z literaturą…” Rozm.: M. Wietrzyk, P. Urbaniak. „Pro Libris” 2003 nr 2; Preteksty do snucia opowieści. Rozm. I. Smolka. „Nowe Książ.” 2004 nr 8; Sztuka dobrego umierania. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2004 nr 208 [dot. gł.: Ostatnie historie]; „Moja książka jest celebracją śmierci”. Rozm. A. Wojciechowska. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 29; Pisze się i idzie dalej. Rozm. A. Kołodyńska. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 210 [dot.: Anna In w grobowcach świata]; Śpiew o zaginionej bogini. Rozm. K. Kubisiowska. „Rzeczpospolita” 2006 nr 235 [dot.: Anna In w grobowcach świata]; Bieguni. Rozm. K. Dunin. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 246 dod. „Wysokie Obcasy” nr 42; Chroń, Panie, opowiadanie. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Lampa” 2007 nr 9; Czuję się niewiarygodnie w świecie. Rozm. S. Bereś. „Dziennik” 2007 nr 233 [dot.: Bieguni]; Podróże stateczne i niestateczne. Rozm.: K. Janowska, P. Mucharski. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 128; Jestem okiem i uchem. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 217 [dot.: Bieguni]; Własny pokój: Nike 2008. Rozm. K. Kubisiowska. „Tyg. Powsz.” 2008 nr 42; Błąd w oprogramowaniu świata. „Polityka” 2009 nr 45 [dot. m.in.: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Mamy obsesję hierarchiczności. „Dz. Gaz. Prawna” 2009 nr 233 [dot.: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Na barykadzie. Rozm. K. Janowska. „Zwierciadło” 2009 nr 12 [dot. pojęcia wolności]; Zbrodnia i astrolożka. Rozm. A. Wolny-Hamkało. „Gaz. Wybor.” 2009 nr 45 dod. „Duży Format” nr z 19 XI [dot.: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Dziś wolno mi więcej. Rozm. N. Kuc. „Twój Styl” 2010 nr 5; Na kontrze. Rozm. I. Ostrowska. „Czas Kult.” 2010 [nr] 4 [dot. inscenizacji: Prowadź swój pług przez kości umarłych]; Niekończąca się podróż. W: M. Wilk: W biegu … książka podróżna. Rozmowy z pisarzami (i nie tylko). Kr. 2010.
• Olga Tokarczuk i syndrom Waldka D. Rozm. W. Nowak. „Wysokie Obcasy Extra”2010 nr 2; Proszę o miejsce dla odmieńców. Rozm. M. Jędrysik. „Gaz. Wybor.” 2010 nr 106; Rozmowa z O. Tokarczuk. Rozm. R. Kraszewska. „Znaj” 2010 nr 6; Świat ambon. Rozm. K.E. Wieliczko. „Krytyka Polit.” 2010 [nr] 20/21; Awantura o kury. Rozm. K. Kubisiowska. „Tyg. Powsz.” 2012 nr 15 [dot. stosunku ludzi do zwierząt w związku z wyd.: Moment niedźwiedzia]; Pejzaż horyzontalny. Rozm. R. Rient. „Zwierciadło” 2012 nr 3; Nigdy nie zgodzę się z tym, że w literaturze zostało opowiedziane „wszystko”… Rozm. A. Bienias. „Fraza” 2013 nr 3; Historię trzeba opowiadać na nowo. Rozm. M. Nogaś. „Tyg. Powsz.” 2014 nr 21 dod. „Conrad Festiwal” ” [dot. m.in.: Księgi Jakubowe]; Pisząc „Księgi Jakubowe”, na sześć lat przeniosłam się w XVIII wiek … „Nowa Tryb. Opolska” 2014 nr 298; Tęsknota za herezją. Rozm M. Sadowska. „Newsweek Polska” 2014 nr 43; Tokarczuk: Wrocław? Bliżej Monachium niż Berlina. Rozm. M. Piekarska. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 285 dod. „Wrocław”; Tropem herezji. Rozm. T. Stawiszyński. „Tyg. Powsz.” 2014 nr 42 ” [dot.: Księgi Jakubowe]; Zmieniam się, więc jestem. Rozm. A. Jasińska. „Twój Styl” 2014 nr 12; Brakujące światy. Rozm. D. Foks. „Tyg. Powsz.” 2015 nr 44; Ludzie, nie bójcie się! Rozm. D. Wodecka. „Gaz. Wyborcza” 2015 nr 237; Olga Tokarczuk: Idą ciężkie czasy. Rozm. M. Piekarska. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 289; Przeniosłam się do XVIII wieku. Rozm. D. Nowicka. „Polska. Metropolia Warsz.” 2015 nr 8 dod. „Polska Café” [dot.: Księgi Jakubowe]; To nie jest kraj dla heretyków. Niesamowita i pouczająca odyseja Jakuba Franka. Rozm. D. Wodecka. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 19 [dot.: Księgi Jakubowe]; Tokarczuk: To ja jestem patriotką. Rozm. M. Piekarska. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 289 dod. „Wrocław”; Jedyny Żyd, który żył jak Pan. Z Olgą. Tokarczuk, P. Maciejką oraz z A. Pankiem rozm. M. Garlińska i M. Koryciński. „Fragile” 2016 nr 4; Literatura, czyli odwieczny fejsbuk. Rozm. J. Koźbiel. „Więź” 2016 nr 1; Połączyć wewnętrzne światy. Rozm. J. Koźbiel. W tejże: Słowo i sen. Pruszków 2016; Walka o przeszłość. Rozm. J. Sobolewska. „Polityka” 2016 nr 24; Diabelskie poczucie bezsilności. Rozm. A. Pawlicka. „Newsweek Polska” 2917 nr 9; W: O psach, kotach i aniołach. Rozm. J. Strzałka. Kr. 2017; Świat stał się brzydki. „Polityka” 2017 nr 31.
• LP XX w. (M. Jentys).
• Strona internetowa: http://tokarczuk.wydawnictwoliterackie.pl.

Ogólne

• Światy Olgi Tokarczuk. Studia i szkice. Pod red. M. Rabizo-Birek, M. Pocałuń-Dydycz i A. Bieniasa. Rzeszów: Wydawn. URzesz.; Stow. Lit.-Artyst. „Fraza“ 2013, 380 s. [Zawartość: O. Tokarczuk: Palec w soli, czyli Krótka historia mojego czytania. – I. Syntezy: M. RABIZO-BIREK: Jeśli znajdziesz swoje miejsce będziesz nieśmiertelna; L. WICKOWSKA-MACIĄG: Pomiędzy metafizyką a codziennością. Bohaterki Olgi Tokarczuk jako Hestie (na podstawie powieści napisanych przed rokiem 2000); K. STARZYK: Kobiety w światach Olgi Tokarczuk; R. MAGRYŚ: Libido i kompleks Edypa w wybranych utworach Olgi Tokarczuk; I. WRÓBEL: Źródła i funkcje niezwykłości, fenomenów i kuriozów w powieściach. – II. Interpretacje: A. BIENAS: Z drugiej strony luster. Uwagi o debiucie poetyckim Olgi Tokarczuk; M. NALEPA: Demony, duchy i potworki, czyli kłopoty z dorastaniem; M. POCAŁUŃ-DYDYCZ: Dojrzewanie Erny i dziecięca pierwotność, czyli dwa obrazy kobiecości w „E.E.”; M. RABIZO-BIREK: Twórca i niszczyciel – czas w powieści Olgi Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”; K. MACIĄG: „Lalka” perłą jest!; M. RABIZO-BIREK: Pierwsze i drugie czytanie „Ostatnich historii”; M. DUL-KUŹNIAR: „Anna In w grobowcach świata” – Olgi Tokarczuk przepisywanie mitu; O. WERETIUK: Olgi Tokarczuk „przesunięcie znaczenia i uwagi z człowieka na to, co nie jest człowiekiem” w powieści „Prowadź swój pług przez kości umarłych”; J. WOLSKI: „Obrazek jak z dziwacznej bajki”. Olga Tokarczuk w Szwajcarii. – III. W prawieku: M. NALEPA: Gra w światy Olgi Tokarczuk; S. BARAN: Labirynt jako doświadczenie inicjacyjne na podstawie powieści „Prawiek i inne czasy”; M. JARMUSZ: Imitacja magiczności w „Prawieku i innych czasach”; K. KRZYSZTOŃ: Metafora – sposób kształtowania świata przedstawionego w powieści „Prawiek i inne czasy”]. – IV. Zbiorowy portret Olgi Tokarczuk. (Zebrał, opracował, wstępem i biogramami opatrzył A. Bienias). – V. Teksty prozatorskie i poetyckie Olgi Tokarczuk, opublikowane przed debiutem powieściowym. (Wybór O. Tokarczuk, zebrał i spisał A. Bienias). – VI. Bibliografia rozproszonych tekstów Olgi Tokarczuk (teksty opublikowane w prasie, antologiach, wstępy do książek i katalogów). Oprac. A. Bienias].
• M. JANACHOWSKA-BUDYCH: Gedächtnismedium Literatur. Zur Wirkung der Literatur in der Erinnerungskultur am Beispiel der Werke von Elfriede Jelinek und Olga Tokarczuk. Pozn.: Wydawn. Nauk. UAM 2014, 184 s. Jęz., Kult., Komunikacja, 14.
• M. ŚWIERKOSZ: W przestrzeniach tradycji. Proza Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk w sporach o literaturę, kanon i feminizm. Wwa : Wydawn. IBL PAN; Stow. Pro Cultura Litteraria 2014, 388 s. Lupa Obscura.
• A. FRANASZEK: Oczy Olgi T. „NaGłos” 1995 nr 21, przedr. w tegoż: Była sobie raz krytyka. Katow. 2003.
• E. KRASKOWSKA: Czas Olgi. „Arkusz” 1996 nr 12.
• D. MATERSKA, E. POPIOŁEK: Czas Tokorczuk. „Wiad. Kult.” 1996 nr 26.
• M. NALEPA: Demony, duchy i potworki, czyli kłopoty z dorastaniem. „Fraza” 1996 nr 13, przedr. w: Światy Olgi Tokarczuk. Rzeszów 2013.
• S. SARNICKA: „Naprawdę istnieją tylko osoby”. (O powieściach O. Tokarczuk). „Warsztaty Polonist.” 1996 nr 2.
• R. GRUPIŃSKI, I. KIEC: Stworzyć i opisać świat. W tychże: Niebawem spadnie błoto. Pozn. 1997.
• J. SOSNOWSKI: Budzik dla duszy. „Gaz. Wybor.” 1997 nr 235.
• A. TOCZYSKI: Cogito. „Świat Psychoanalizy” 1997 nr 1/2.
• J-M. De Montremy. „Magazine Litteraire”, Yvelines 1998 nr 367.
• B. KANIEWSKA: O niewyrażalności doświadczenia dzieciństwa w młodej prozie. W: Literatura wobec niewyrażalnego. Wwa 1998 [dot. m.in. O. Tokarczuk].
• B. WOJEWODA: Obrazy Boga w prozie O. Tokarczuk. „Kresy” 1998 nr 1.
• B. HELBIG-MISCHEWSKI: Weibliche Subjektlosigkeit in der modernen polnischen Frauenprosa von Izabela Filipiak und Olga Tokarczuk. „Zeitschrift für Slawistik”, Potsdam 1999 nr 2.
• J. ŁUKOSZ: Ziemia Olgi. „Twórczość” 1999 nr 11, przedr. w tegoż: Imperia i prowincje. Wr. 2000.
• M. RABIZO-BIREK: „Jeśli znajdziesz swoje miejsce, będziesz nieśmiertelna”. „Fraza” 1999 nr 2/3, przedr. w: Światy Olgi Tokarczuk. Rzeszów 2013.
• M. WOLNY: Dom Olgi. „Polityka” 1999 nr 44.
• H. ZAWORSKA: Olga i Manuela. „Wprost” 1999 nr 8 [dot. też M. Gretkowskiej].
• M. BIEŃKOWSKA: [E.T.A.] Hoffmann – Schulz – Tokarczuk – estetyczne powinowactwa. „Kresy” 2000 nr 1.
• A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Olga Tokarczuk. Red.: E. Kalinowska-Styczeń, I. Kaluta. [Przeł.] A. Volk. Kr.: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur Polska 2000, 2000, 23 s. [zawiera także fragm. prozy O. Tokarczuk i recenzji jej utworów].
• K. CHMIELEWSKA: Realizm magiczny po polsku albo popyt na odwieczną mądrość. „Bez Dogmatu” 2001 nr 47.
• E. PORĘBA: Bezdomność a zakorzenienie w prozie Olga Tokarczuk. W: Światy nowej prozy. Kr. 2001.
• M. ORSKI: Mitopoetyka bytu. „Odra” 2002 nr 6.
• K. UNIŁOWSKI: Cała prawda o „prozie środka”. Cz. 2-3. „FA-art” 2002 nr 4, 2003 nr 1/2, przedr. zmien. pt. „Proza środka”, czyli stereotyp literatury nowoczesnej w tegoż: Granice nowoczesności. Katow. 2006.
• L. WICKOWSKA-MACIĄG: Między apoteozą a mizoginizmem. O kreacjach postaci kobiecych w twórczości O. Tokarczuk. „Fraza” 2002 nr 1/2.
• M. ŻARCZYŃSKA: Technika symultaniczna w prozie O. Tokarczuk. W: Literackie strategie lat dziewięćdziesiątych. Olsztyn 2002.
• O. FLISZEWSKA: W kręgu mitu. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2003 [z.] 6.
• M. ORSKI: Życie snem O. Tokarczuk. W tegoż: Lustratorzy wyobraźni, rewidenci fikcji. Wwa 2003.
• A. REJTER: Świat przyrody w prozie O. Tokarczuk. Stereotyp – reinterpretacja – kreacja. „Jęz. Artyst.” 2003 t. 12.
• D. UTRACKA: Chronotopia uznakowiona a metafizyka rzeczy. Wokół prozy O. Tokarczuk. „Pr. Nauk. WSP w Częst. Filol. Pol. Hist. i Teoria Lit.” 2003 z. 9.
• A. ZAWADA: Lornetka Olgi Tokarczuk. „Pomsty” 2003 [t.] 8.
• J. ZGRZYWA: Zabawy językowe Olgi Tokarczuk. „Stud. Językozn.” 2003 t. 2.
• K. DUNIN: Czytając Polskę. Wwa 2004, passim.
• E. DUTKA: „Przykładam ucho do mebli…” – zaproszenie do lektury opowiadań Pawła Huellego i Olgi Tokarczuk na „godzinach polskiego” w liceum. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2004 t. 17.
• K. MAJBRODA: W kręgu codzienności, mitu, magii – wątki antropologiczne w prozie Olgi Tokarczuk. „Zesz. Etnologii Wroc.” 2004 nr 1.
• M. SZULC PACKALI: The Polish mother figure on trial : some preliminary thoughts on selected works by Natasha Goerke and Olga Tokarczuk. W: The new woman and the aesthetic opening. Unlocking gender in twentieth-century texts. Stockholm 2004.
• L. WICKOWSKA-MACIĄG: Dom codzienny – dom podzielony, czyli rodzina zdezintegrowana w powieściach Olgi Tokarczuk. „Zesz. Nauk. Uniw. Rzesz. Dydaktyka” 2004 z. 3.
• M. ŻARCZYŃSKA: Problematyka tożsamości w powieściach Olgi Tokarczuk. W: Swojskość i obcość. Olsztyn 2004.
• J. BRACH-CZAINA: Gender w twórczości Olgi Tokarczuk i Tamary Bołdak-Janowskiej. „Pogranicza” 2005 nr 2.
• O. FLISZEWSKA: Przestrzeń w twórczości Olgi Tokarczuk. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2005 [z.] 7 t. 1.
• M. LAURENT: De la „Clef” de Tadeusz Konwicki à la „Maison” d’ Olga Tokarczuk ou la nécessaire mais difficile transgression des interdits. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 28.
• R. WÓJS: Niemcy, starość, śmierć. Mityzacja przestrzeni dolnośląskiej w prozie Olgi Tokarczuk. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 29.
• A. NĘCKA: Granice przyzwoitości. Katow. 2006, passim.
• Z. BIDAKOWSKI: Ich Troje. Polska literatura rozpoznana aż nadto. „Rzeczpospolita” 2007 nr 234 [dot. także S. Chwina i P. Huellego].
• N. BROWARNY: Mieszczańska ikonosfera w powieściach Stefana Chwina, Pawła Huellego i Olgi Tokarczuk. W: Polska proza i poezja po 1998 roku wobec tradycji. Tor. 2007, przedr. pt. Powieść z mieszczańskimi tradycjami. („E.E.” Olgi Tokarczuk, „Ester” Stefana Chwina, „Castorp” Pawła Huellego). W tegoż: Fikcja i wspólnota. Wr. 2008.
• M. JENTYS: Argonautka: trzy pierwsze podróże. „Wyspa” 2007 nr 2.
• J. KONIECKO: Czas aniołów Olgi Tokarczuk i Gabriela Garcii Marqueza. „Topos” 2007 nr 3.
• S. BARAN: Literackie światy OlgiTokarczuk. „Zesz. Nauk. Uniw. Rzesz. Historia Lit.” 2008 z. 3.
• K. DUNIN: Pisarka. „Odra” 2008 nr 5.
• E. POŁCZYŃSKA: Tworzyć „kształt” – o serii Olgi Tokarczuk; Wędrówka po uniwersum i „kłączu” jako sposób na wtajemniczenie według Olgi Tokarczuk; Światy kreowane w serii Olgi Tokarczuk. W tejże: Topos labiryntu w dwudziestowiecznych narracjach seryjnych. Tor. 2008.
• M. ŚWIERKOSZ: Doświadczenie historii a pamięć ciała w prozie Olgi Tokarczuk. „FA-art” 2008 nr 4.
• O. WILCZYŃSKA: Metafizyka śmierci w prozie Olgi Tokarczuk. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2008 [z.] 11.
• P. ZACHAREWICZ: Olgi Tokarczuk. Literatura neognozy. W tegoż: W stronę nowego paradygmatu. Tor. 2008.
• W. BALUS: Do granic. Olga Tokarczuk i Władysław Strzemiński. „Teksty Drugie” 2009 nr 3 .
• M. JENTYS: Księga podróży. O Oldze Tokarczuk. W tejże: Argonauci naszych czasów. Tor. 2009.
• M. PŁACZEK: „Morderstwo w pełnym majestacie”. O figurze martwej kobiety w prozie pisarek polskich tworzących po 1989 roku. „Fraza” 2009 nr 3/4.
• O. WILCZYŃSKA: Metafizyka miłości w prozie narracyjnej. „Zesz. Nauk. Państw. Wyż. Szk. Zawodowej we Włocławku. Rozpr. Hum.” 2009 t. 11.
• W. GORBACZEWSKA: Obrazki z życia … czyli wschodniosłowiańskie rozmyślania nad prozą. Tłum. G. Michałowski. „Podlaski Kwart. Kult.” 2011 nr 4.
• B. KLIŚ: Polifonia, czyli wielogłosowość tekstu literackiego w wybranych tekstach prozatorskich Olgi Tokarczuk i Andrzeja Stasiuka . „LingVaria” 2011 nr 2.
• A. BROCKMANN: Literatur als Heterotopie. Spatial turn in den Romanen von Olga Tokarczuk. W: Kulturelle Grenzgänge. Festschrift für Christa Ebert zum 65. Geburtstag. Berlin 2012.
• A. KŁOS: Śmiertelni nieśmiertelni, nieśmiertelni śmiertelni. W: Rozkład jazdy. Wr. 2012.
• A. NĘCKA: „Iść, ciągle iść w stronę słońca”. W pułapce metazdjęć Olgi Tokarczuk i Andrzeja Stasiuka. „artPAPIER” 2011 nr 15/16, przedr. w tejże: Co ważne i ważniejsze. Notatki o prozie polskiej XXI wieku. Mikołów 2012.
• D. NOWACKI: Kto im dał skrzydła. Katow. 2011, passim.
• P. PRACHNIO: Proza Olgi Tokarczuk w perspektywie latynoamerykańskiego realizmu magicznego. „Not. Multimedialny” 2012 [nr] 1/2.
• K.E. WIELICZKO: Ludzie bez właściwości. Przygody z tożsamością w powieściach Olgi Tokarczuk. „Akcent” 2012 nr 1.
• Zbiorowy portret Olgi Tokarczuk. Wstęp, zebrał i oprac.: A. Bienias. „Fraza” 2012 nr 4 [tu: K. KOFTA: Brand dla Olgi Tokarczuk; S. DŁUSKI: Duchowe centrum, czyli kilka uwag osobistych o opowiadaniu Olgi Tokarczuk; J. JARZĘBSKI: Namiocik bieguna; A. BAGŁAJEWSKI: Czas pociągu; K. JANUSZEWSKA: Gdzie jesteś Olgo?; A. BOLECKA: Powieści – traktaty; W. FELSKI: O religijności w prozie Olgi Tokarczuk słów kilka; M. LACHMAN: Paradoksy wizerunku].
• M. CUBER: Żydowskie sekrety. Mitologie żydowskie w prozie Olgi Tokarczuk. W tejże: Metonimie Zagłady. Katow. 2013.
• D. DOBROWOLSKA: Postmodernistyczna powieść historyczna. (Powieści: O. Tokarczuk, M. Tulli, E. Rylskiego). W tejże: My o przeszłości, przeszłość o nas. Tor. 2013.
• K. DUNIN: Czy Olga Tokarczuk jest pisarką polityczną? W: Obraz literatury w komunikacji społecznej po roku ’89. Wwa 2013.
• S. IWASIÓW: Celem mojej pielgrzymki jest zawsze inny pielgrzym… Podróż w prozie Olgi Tokarczuk. „Fraza” 2013 nr 3.
• B. KARWOWSKA: Druga płeć na wygnaniu. Doświadczenie migracyjne w opowieściach powojennych pisarek polskich. Kr. 2013, passim.
• T. MIZERKIEWICZ: Nowe formy obecności mitu w polskiej prozie. Mityczne anagramy Tokarczuk.. W tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013.
• U.E. EIGLER: Heimat, space, narrative. Toward a transnational approach to flight and expulsion. Rochester, New York 2014, passim? – M. GRIGOROVA: Očite na slovoto. „Polonistični studii”, Veliko T”rnovo 2014 [dot. m.in. O. Tokarczuk].
• D. GRUNTKOWSKA: Romantyczna wizja kobiecości w prozie Olgi Tokarczuk. W: Romantyzm użytkowy. Długie trwanie romantyzmu w kulturze polskiej. Szczec. 2014.
• W. OWCZARSKI: Ironiczne sny Olgi Tokarczuk. „Odra” 2014 nr 2.
• M. RABIZO-BIREK: Odkrywanie miejsc niemieckich w prozie Olgi Tokarczuk i Karola Maliszewskiego. W: Opcja niemiecka. Kr. 2014.
• K. KANTNER: Kim jest autor? Literatura jako gra i wróżba. (Koncepcje autorstwa Olgi Tokarczuk). „Tekstualia” 2015 nr 3.
• A. OKU, M. NISHI, M. NUMANO: Tōō-no sōzōryoku : Gendai tōō bungaku Gaido. Kyōto 2016 [dot. m.in. O. Tokarczuk]..
• J. PACYNIAK: Recepcja twórczości Jenny Erpenbeck w Polsce i w krajach niemieckojęzycznych. „Transfer” 2016 t. 1 [dot. m.in. O. Tokarczuk].
• A. REJTER: Literatura wobec dyskursu posthumanizmu. Na przykładzie prozy Olgi Tokarczuk. „Jęz. Artyst.” 2017 t. 16.

Podróż Ludzi Księgi

• M. LENGREN: Dyskretny smak wątpliwości. „Twórczość” 1994 nr 7.
• T. MAJERAN: Umysł nierozpoznany. „Czas Kult.” 1994 nr 1.
• R. SIOMA. „Nowe Książ.” 1994 nr 12.
• J. SOSNOWSKI: Trzy powody wyruszenia w tę podróż. Ludzie książki, gódźcie się z kulturą masową! „Gaz. Wybor.” 1994 nr 137 dod. „Gaz. o Książ.” nr 6.
• M. ORSKI: O księdze i książkach. „Prz. Powsz.” 1995 nr 3.
• J. SZAKET: Księga pamiątkowa. „FA-art” 1995 nr 2.
• S. BUGAJSKA: Opis i zmyślenie. „Wiad. Kult.” 1997 nr 6 [dot. też: Prawiek i inne czasy].
• M. WOŹNIAKIEWICZ-DZIADOSZ: Pismo – świat. O powieści inicjacyjnej O. Tokarczuk. „Podróż Ludzi Księgi”. W: W poszukiwaniu nowego kanonu. Goleszów 2003.
• K. CYMANOW-SOSIN: „Podróż Ludzi Księgi” O. Tokarczuk jako artystyczne motto debiutantki. „Ann. Acad. Pedagogicae Crac. Stud. Historicolitteraria” 2007 [nr] 7.
• M. GRIGOROVA: Legenda – obraz – apokryf. Przesłania Paola Ucella w utworach Gustawa Herlinga-Grudzińskiego i Olgi Tokarczuk. „Świat i Sł.” 2011 nr 1.
• E. SHARAPOVA: Magičeskij realizm v romanah Ol’gi Tokarčuk : „Pravek i drugie vremena”, „Put’ Lûdej Knigi”, „Dom dnevnoj, dom nočnoj”. „Acta Humana” 2015 nr 6.

E.E.

• W. BONOWICZ, A. WIEDEMANN: Ja z jednej strony i z drugiej strony Erny Eltzner. „Nowy Nurt”1995 nr 23.
• G. BORKOWSKA: Erna i duchy. „Kresy” 1995 nr 23.
• S. BUGAJSKA: Najważniejsze są osoby. „Wiad. Kult.” 1995 nr 48.
• P. DUNIN-WĄSOWICZ: Pejzaż z Olgą i Manuelą. „Życie Warsz.” 1995 nr 214 [dot. też: M. Gretkowska: My zdies emigranty].
• A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Dorastanie Erny. „Polityka” 1995 nr 24.
• J. JARZĘBSKI: Olga Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 1995 nr 40, przedr. w tegoż: Apetyt na Przemianę. Kr. 1997.
• J. KLEJNOCKI: Pocztówki z Atlantydy. „Życie Warsz.” 1995 nr 81 dod. „Ex Libris”.
• J. SOSNOWSKI: Panna E.E. „Gaz. Wybor.” 1995 nr 8 dod. „Gaz. o Książ.”, polem.: K. DUNIN: Kogutek czy kurka. „Życie Warsz.” 1995 dod. „Ex Libris” nr 83.
• P. ŚLIWIŃSKI: Duch powieści. „Res Publica Nowa” 1995 nr 12.
• K. UNIŁOWSKI: Lekka, łatwa i przyjemna. „FA-art” 1995 nr 3, przedr. w tegoż: Skądinąd. Bytom 1998.
• Z. BAUER: Zapomniany język przeczuć. „Nowe Książ.” 1996 nr 3.
• A. CZACHOWSKA: „Piekło krwawe”. „Twórczość” 1996 nr 1.
• G. KOCIUBA: Dyskretny urok spirytyzmu. „Akcent” 1996 nr 3.
• E. KRASKOWSKA: W świetle pokwitających dziewcząt. „Arkusz” 1996 nr 4 [dot. m.in.: E.E.].
• T. MIZERKIEWICZ: E.E. Kwadrans. „Arkusz” 1996 nr 2.
• M. ORSKI: „Wywoływanie” ludzi. „Prz. Powsz.” 1996 nr 3.
• M. RATAJCZAK: Klucze do nas samych. „Odra” 1996 nr 2.
• L. SZARUGA: Problemy tożsamości. „Sycyna” 1996 nr 5.
• R.A. ZIEMKIEWICZ: Chwila z medium. „Nowa Fantastyka” 1996 nr 5.
• M. BAKKE: Kobieta jako źródło niesamowitego. Uwagi na marginesie „E.E.” Olgi Tokarczuk i „Wampira” Władysława Reymonta. W: Codzienne, przedmiotowe, cielesne. Izabelin 2002.
• K. KANTNER: Podmiotowość „mediumiczna”. „E.E.” Olgi Tokarczuk jako powieść psychologiczna. „Ruch Lit.” 2015 z. 1.

Prawiek i inne czasy

• D. LÜTVOGT: Raum und Zeit in Olga Tokarczuks Roman „Prawiek i inne czasy” („Ur- und andere Zeiten”). Frankfurt am Main: Peter Lang 2004, 484 s. Studien zur Deutschen und Europäischen Literatur des 19. und 20. Jahrhunderts.
• W. BROWARNY: Powieściowe transgresje O. Tokarczuk. „Arkusz” 1996 nr 12.
• M. CIEŃSKI: Powieść ze środka wszechświata. „Odra” 1996 nr 11.
• P. CZAPLIŃSKI: Milknąca saga; O. DUNIN: Świat, dom, oś. „Życie Warsz.” 1996 nr 132.
• M. JENTYS: Osiem światów. „Twórczość” 1996 nr 10, przedr. w tejże: Nić Ariadny. Tor. 2005.
• J. MARKIEWICZ: Stara orkiestra, nowe instrumenty. „Rzeczpospolita” 1996 nr 150.
• M. NALEPA: Gra w światy O. Tokarczuk. „Fraza” 1996 nr 14.
• D. NOWACKI: Satysfakcja i satys-fuckcja. „FA-art” 1996 nr 3, przedr. w szkicu pt. Próba rynku w tegoż: Zawód czytelnik. Wwa 1999.
• M. ORSKI: Realizm mitologiczny. „Nowe Książ.” 1996 nr 8.
• A. OSTOWICZ: Danie z kuchni Marqueza. „Topos” 1996 nr 4.
• J. STRĘKOWSKI: Młynki boże. „Mag. Lit.” 1996 nr 3/4.
• A. TATARKIEWICZ: Niebieska i Boska. Co krytycy przeoczyli pisząc o Oldze Tokarczuk. „Polityka” 1996 nr 28.
• M. ZAPĘDOWSKA: Cały rozbity świat. „Czas Kult.” 1996 nr 4.
• S. BUGAJSKA: Opis i zmyślenie. „Wiad. Kult.” 1997 nr 6 [dot. też: Podróż Ludzi Księgi].
• A. KOSS: Żywot człowieka poczciwego. Epilog? „Kresy” 1997 nr 1.
• B. WOJEWODA: Ucieczka z labiryntu. „Śląsk” 1997 nr 5.
• M. WOŁK: Osiemdziesiąt lat samotności. „Prz. Artyst.-Lit.” 1997 nr 4.
• Z. ZIĄTEK: Prawiek: miejsce i czas. „Regiony” 1997 nr 3, przedr. w szkicu pt. Od dokumentów czasu do literatury miejsca. (Zbigniew Kruszyński i Olga Tokarczuk) w tegoż: Wiek dokumentu. Wwa 1999 [dot. też: Z. Kruszyński: Szkice historyczne].
• A. GÓRNICKA-BORATYŃSKA: Opowieści ze środka wszechświata. „Res Publica Nowa” 1998 nr 1 [dot. też: W. Myśliwski: Widnokrąg].
• M. HANCZAKOWSKI: Wiecie choć, gdzie Prawiek leży. „Arcana” 1998 nr 3.
• E. KULA: Tę wałbrzyską pisarkę czyta się z lubością. „Warsztaty Polonist.” 1998 nr 4.
• A. LEGEŻYŃSKA: Młynek do kawy i inne modele kosmosu. „Polonistyka” 1998 nr 2, przedr. w tejże: Krytyk jako domokrążca. Pozn. 2002.
• P. CZAPLIŃSKI, P. ŚLIWIŃSKI: Dlaczego ona? O powieści O. Tokarczuk „Prawiek i inne czasy”. W tychże: Kontrapunkt. Pozn. 1999.
• J. KOWALSKA: „Prawiek” i „Widnokrąg” [W. Myśliwskiego]: apetyty na mit. „Dialog” 2000 nr 10.
• P. MARCISZUK: „Prawiek i inne czasy” O. Tokarczuk. W: Rytmy prozy, czyli jak czytać polską prozę współczesną. Wwa 2000.
• J. MAZUR-FEDAK: Mity i schematy wyobraźni. O powieści O. Tokarczuk „Prawiek i inne czasy”. W: Światy nowej prozy. Kr. 2001.
• T. MIZERKIEWICZ: Próba całości – „Prawiek i inne czasy” O. Tokarczuk; Wariacje czasowe – „Prawiek i inne czasy” raz jeszcze. W tegoż: Stylizacje mityczne w prozie polskiej po 1968 r. Pozn. 2001.
• E. POŁCZYŃSKA: Mityczno-indywidualna podróż O. Tokarczuk.
• „Prawiek i inne czasy”. W: W poszukiwaniu nowego kanonu. Goleszów 2003.
• M. JENTYS: Światy O. Tokarczuk. W tejże: Nić Ariadny. Tor. 2005.
• B. KANIEWSKA, A. LEGEŻYŃSKA, P. ŚLIWIŃSKI: W świecie mitycznego porządku. „Prawiek i inne czasy” O. Tokarczuk. W tychże: Literatura polska XX wieku. Pozn. 2005.
• M. DREV: Svetlobno senčnata panorama: O. Tokarczuk, Pravek in drugi časi … „Delo”, Ljubljana 2006 nr z 29 XI. – D. ADAMOWICZ: „Stwarzanie światów! Nie ma nic prostszego!”. „Orbis Linguarum” 2007 vol. 31.
• J. KLEJNOCKI: W środku mitu. „Polityka” 2008 nr 43.
• B. CISOWSKA: Magiczny realizm Prawieku. „Pr. Nauk. Akad. im. J. Długosza w Częst. Filol. Pol. Hist. i Teoria Lit.” 2009 z. 11.
• V. PAROBEK. „World Literature Today”, Norman, OK 2010 nr 5.
• M. KAY. „The Polish Review”, New York, NY 2011 nr 3.
• B. CISOWSKA: Kreacjonistyczne obrazy rzeczywistości w prozie Olgi Tokarczuk : („Prawiek i inne czasy”). „Świat i Sł.” 2011 nr 1.
• M. PIWIŃSKA, K. BUSZKOWSKA, O. ZAKOLSKA, A. DOKTÓR: Echa i tęsknoty romantyczne w polskiej kulturze współczesnej: „Opowieści galicyjskie” Andrzeja Stasiuka, „Prawiek” Olgi Tokarczuk oraz „Świteź” Kamila Polaka w poetyce „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza. „Pam. Lit.” 2016 z. 4.

Szafa

• M. CIEŚLIK: Cały świat w szafie. „Polityka” 1998 nr 18.
• A. CZACHOWSKA: Własne światy. „PAL Prz. Artyst.-Lit.” 1998 nr 9.
• P. CZAPLIŃSKI: Innego przełomu nie będzie. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 64.
• M. JENTYS: Trzy opowiastki filozoficzne. „Sycyna” 1998 nr 14.
• J. KLEJNOCKI: Deus ex armari. „FA-art” 1998 nr 1/2.
• B. NOWICKI: Wobec tajemnicy trwania. „Opcje” 1998 nr 2.
• R. POCZEKAJ: Kreator Mundi. „Czas Kult.” 1998 nr 3.
• M. RABIZO-BIREK: Komputer, numery i stara szafa. „Twórczość” 1998 nr 7.
• M. ZAREMBA: Ślad po śladzie. „Mag. Lit.” 1998 nr 1.
• D. NOWACKI: Próba rynku. W tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999 [dot. też: Dom dzienny, dom nocny].
• E. DUTKA: Przykładam ucho do mebli…” – zaproszenie do lektury opowiadań Pawła Huellego i Olgi Tokarczuk na „godzinach polskiego” w liceum. „Z Teorii i Praktyki Dydak. Jęz. Pol.” 2004.
• A. FRANKE: Z głębi Szafy. „Śląsk” 2006 nr 3.
• J. BURSEY. „Review of Contemporary Fiction”, Champaign, IL 2010 nr 2.
• W. SCOTT. „Booklist”, Chicago, IL 2010 nr 16.
• K. MAJDZIK: Oblicza melancholii : „Szafa” Olgi Tokarczuk i jej chorwacki przekład . „Przekłady Lit. Słow.” 2012 t. 3 cz. 1.
• D. DOBROWOLSKA: Mityzacje Olgi Tokarczuk. Symbolika rzeczy w świecie konsumpcji w opowiadaniu „Numery” z tomu „Szafa”. W tejże: My o przeszłości, przeszłość o nas. Tor. 2013.
• B. CISOWSKA: Kreacjonistyczne obrazy rzeczywistości w prozie Olgi Tokarczuk. („Prawiek i inne czasy”). „Świat i Sł.” 2011 nr 1.
• E.V. WAMPUSZYC: Magical Realism in Olga Tokarczuk’s „Primeval and Other Times” and „House of Day, House of Night”. „East European Politics and Societies” 2014 nr 2 .

Dom dzienny, dom nocny

• M. KUBAT: Olga Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. Analiza książki „Dom dzienny, dom nocny” Olga Tokarczuk [!] na podstawie problematyki granicy. Zürich 2009, 198 s. Universität Zürich.
• M. CIEŚLIK: Dom snów. „Polityka” 1998 nr 49.
• J. KLEJNOCKI: Mój sen jest moim domem. „Gaz. Wybor.” 1998 nr 264.
• K. MALISZEWSKI: Święta Księga Sudetów. „Pomosty” 1997/98 [t.] 2/3.
• A. CZACHOWSKA: Mieszanie światów. „Res Publica Nowa” 1999 nr 4.
• P. CZAPLIŃSKI: Śmierć zamieszkana. „Dom dzienny, dom nocny” O. Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 1999 nr 8, w tegoż: Mikrologi ze śmiercią. Pozn. 2001.
• G. EBERHARDT: Dom na rzece. „Tyg. Solid.” 1999 nr 29.
• H. GOSK: Fragment i całość. „Nowe Książ.” 1999 nr 2.
• A. JARECKI: Opowieści noworudzkie. „Studium” 1999 nr 1/2.
• K. JASTREMSKI. „World Literature Today”, Norman, OK 1999 nr 3.
• J. KORKOZOWICZ: Dom w chmurach. „Głos Naucz.” 1999 nr 29.
• J. KOŹBIEL: Księga przemian bolesnych. „Sycyna” 1999 nr 3/4.
• M. LENGREN: Książka – dom. „Twórczość” 1999 nr 11.
• K. MASŁOŃ: Ukryte sygnały historii. „Rzeczpospolita” 1999 nr 43.
• D. NOWACKI: Jest o czym mówić. „FA-art” 1999 nr 1, przedr. w szkicu pt. Próba rynku w tegoż: Zawód: czytelnik. Wwa 1999 [dot. też: Prawiek i inne czasy].
• J. ORSKA: Kosmologia Kotliny Kłodzkiej. „Odra” 1999 nr 6.
• M. ORSKI: O prozie O. Tokarczuk. „Prz. Powsz.” 1999 nr 11.
• J. SZAKET: Tort dla szlifierzy. „Dekada Lit.” 1999 nr 4.
• J. SZUREK: Stan idealnej kontemplacji świata w „Domu dziennym, domu nocnym”. „Warsztaty Polonist.” 1999 [nr] 4.
• M. ZALESKI: Dom literatury. „Gaz. Wybor.” 1999 nr 11.
• J. PODSIADŁO: Dlaczego naród czyta „Domy” O. Tokarczuk. „Res Publica Nowa” 2000 nr 12.
• J. POŁTYN: Prywatne światy gnostyczne. „Fraza” 2000 nr 4.
• M. RABIZO-BIREK: Twórca i niszczyciel: czas w powieści O. Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. „Topos” 2000 nr 3/4, przedr. w: Światy Olgi Tokarczuk. Rzeszów 2013.
• B. ŚWIDERSKI: Jasnowidz i czarnowidz. „Res Publica Nowa” 2000 nr 1/2.
• U. CHOWANIEC: W poszukiwaniu „kobiecego świata”. W: Światy nowej prozy. Kr. 2001 [dot. też: I. Filipiak: Niebieska menażeria].
• M. DAMPZ: Trunkowy outsider i mistyk (czyli Marek Marek O. Tokarczuk). „PAL Prz. Artyst.-Lit.” 2001 nr 3.
• A. BROWNJOHN: Silesian fantasies. „TLS”, Londyn 2002 nr 5190.
• H. GOSK: Postać literacka wobec wymiaru codzienności. W tejże: Bohater swoich czasów. Izabelin 2002 [dot. m.in. O. Tokarczuk].
• S. SKOWRON: Między baśnią, fantastyką a snem. „Gaz. Noworudzka” 2002 nr 282, przedr. w tejże: Piękno i myśl w najnowszej sztuce słowa, linii i barwy. (Recenzje, analizy, interpretacje). Nowa Ruda 2009.
• Z. KRZYWICKA: W młodopolskich zakamarkach „Domu dziennego, domu nocnego”. W: Modernistyczne źródła dwudziestowieczności. Wwa 2003.
• J. CISARANO. „Carolina Quarterly”, Chapel Hill, NC 2004 nr 2/3.
• E. HRYNIEWICZ-YARBROUGH. „Missouri Review”, Columbia, MO 2004 nr 1.
• T. NAZARENKO. „Slavic & East European Journal”, Tucson, AZ 2004 nr 2.
• E. SZYBOWICZ: Dom senny. „Kresy” 2004 nr 4.
• A. JANIKOWSKA: Szczelinami o domowej pracy. „Kresy” 2005 nr 1/2 [dot. też: J. Brach-Czaina: Szczeliny istnienia].
• A. FIJAŁKOWSKA: Trzy poziomy oniryzmu w powieści O. Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny”. „Dyskurs” 2007 z. 3.
• J. SEMPRUCH: Patriarchy in post-1989 Poland and Tokarczuk’s „Dom dzienny, dom nocny” („The Day House, the Night House”). „CLCWeb: Comparative Literature & Culture: A WWWeb Journal”, West Lafayette, IN 2008 nr 3.
• E. SZYBOWICZ: Skandalista Jezus Chrystus. W tejże: Apokryfy w polskiej prozie współczesnej. Pozn. 2008.
• U. PALECZEK: O. Tokarczuk’s House of day, house of night: gendered in feminist translation. „Canadian Slavonic Papers”, Ottawa 2010 nr 1.
• K. UNIŁOWSKI: Proza jako pedagogika społeczna. (Przypadek „Domu dziennego, domu nocnego” O. Tokarczuk). W: Dwadzieścia lat literatury polskiej 1989-2009. Szczec. 2010.
• J. HUTCHENS: Transgressions: palimpsest and the destruction of gender and national identity in Tokarczuk’s „Dom dzienny, dom nocny”. W: The effect of palimpsest : culture, literature, history. Frankfurt am Main; New York 2011.
• K. UKLEJA: Poszukiwanie tożsamości w „Domu dziennym, domu nocnym” Olgi Tokarczuk. “Ann. Univ. Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione“ 2012 [nr] 7.
• U. JEKUTSCH: Heiligenkult – Roman – Theaterstück. Zur Übertragung des Kults der hl. Kümmernis in die neue polnische Literatur. „Rocz. Komparatystyczny” 2014.
• K. UKLEJA: Poszukiwanie tożsamości w „Domu dziennym, domu nocnym” Olgi Tokarczuk. „Ann. Univ. Paedagogicae Crac. Studia de Arte et Educatione” 2012 [nr] 7.
• E.V. WAMPUSZYC: Magical Realism in Olga Tokarczuk’s „Primeval and Other Times” and „House of Day, House of Night”. „East European Politics and Societies” 2014 nr 2.
• Zob. też Wywiady.

Opowieści wigilijne

• M. MIZURO: Karp z proszku. „FA-art” 2000 nr 3/4.

Gra na wielu bębenkach

• K. PUFAL: Świat przedstawiony w opowiadaniach Olgi Tokarczuk „Gra na wielu bębenkach”. Złotów : Wydawn. i Szkolenia Przemysław Pufal 2011, 146 s
• A. GŁOWACKA: Wielość w jedności. „Opcje” 2002 nr 2.
• J. KLEJNOCKI: Na pewno jest szczęście. „Gaz. Wybor.” 2002 nr 27.
• J. KORKOZOWICZ: Na wielu instrumentach. „Głos. Naucz.” 2002 nr 30.
• K. KRALKOWSKA-GĄTKOWSKA: Blask „międzybytu”. „Śląsk” 2002 nr 12.
• K. MALISZEWSKI: Bębnienie na pobudkę. „Res Publica Nowa” 2002 nr 4.
• K. MASŁOŃ: Rośniemy jak nocne rośliny. „Rzeczpospolita” 2002 nr 4.
• T. MIZERKIEWICZ: Mała sudecka muzyka. „Arkusz” 2002 nr 6.
• D. NOWACKI: Symfonia na bębenki. „Polityka” 2002 nr 5.
• R. OSTASZEWSKI: Więcej mięsa. „FA-art” 2002 nr 1.
• M. RABIZO-BIREK: Pięknie gra. „Twórczość” 2002 nr 9.
• U. ŚMIETANA: Gry, rytmy i role. „Czas Kult.” 2002 nr 2.
• M. WITKOWSKI: Przy pałeczkach O. Tokarczuk. „Nowe Książ.” 2002 nr 2.
• E. ZAMORSKA-PRZYŁUSKA: Słownik, tematów, wątków i powtórzeń. (O. Tokarczuk – „Gra na wielu bębenkach”). „Studium” 2002 nr 2.
• E. DUTKA: Od „Sądu ostatecznego” Memlinga do „Próby generalnej” Tokarczuk, czyli o Apokalipsie i apokalipsach na lekcjach w liceum. „Nowa Polszczyzna” 2003 nr 2.
• M. RABIZO-BIREK: Sztuka czy życie? Dylematy „Podobrazia” i „Pigmentu” Grzegorza Strumyka oraz „Gry na wielu bębenkach” O. Tokarczuk. W: Literatura w kręgu wartości. Bydg. 2003.
• A. SZCZEBLEWSKA: Rytm bębenków. „Topos” 2003 nr 1/3.
• P. URBANIAK. „Pro Libris” 2003 nr 2.
• P. CZAPLIŃSKI: Zdradliwy realizm. W tegoż: Efekt bierności. Kr. 2004.
• P. KIERZEK: Tokarczuk „gra na wielu bębenkach”. „Acta Univ. Lodz. Folia Litteraria Polonica” 2006 [z.] 8.

Lalka i perła

• S. BORTNOWSKI. „Polonistyka” 2001 nr 10.
• M. CUBER: Przez „Lalkę” do perły. „FA-art” 2001 nr 4.
• H. GOSK: Ponadczasowa przyjemność poszukiwania sensu. „Nowe Książ.” 2001 nr 9.
• A. TATARKIEWICZ: Czy Wokulski ocalił duszę? „Rzeczpospolita” 2001 nr 154.
• T. WROCZYŃSKI: Radość czytania. „Biul. Inf. Bibl. Nar.” 2001 [nr] 2.
• G. BORKOWSKA: Zwierciadło „Lalki”. „Res Publica Nowa” 2002 nr 1.
• K. KRALKOWSKA-GĄTKOWSKA: Prus mistyczny. „Śląsk” 2002 nr 5.
• E. PACZOSKA: Czekając na perłę. (Na marginesach książki O. Tokarczuk o „Lalce”). W tejże: Dojrzewanie, dojrzałość, niedojrzałość. Wwa 2004.

Ostatnie historie

• P. CZAPLIŃSKI: Trzy opowieści Olgi. „Gaz. Wybor.” 2004 nr 224.
• M. CZUBAJ: Seks, śnieg i śmierć. „Polityka” 2004 nr 38.
• U. GLENSK: „Składamy się z tego, co umarło”. „Kresy” 2004 nr 4.
• P. MACKIEWICZ: Drugie światy. „Topos” 2004 nr 6.
• K. MALISZEWSKI: Wszystko, co ostatnie. „Odra” 2004 nr 12.
• T. MIZERKIEWICZ: Ogarnięci chłodem. „Nowe Książ.” 2004 nr 8.
• D. NOWACKI: Witaj, smutku. „FA-art” 2004 nr 2.
• R. OSTASZEWSKI: Nie takie ostatnie… „Tyg. Powsz.” 2004 nr 43.
• A. SKRENDO: Egzamin z tanata. „Pogranicza” 2004 nr 6.
• A. CZYŻAK: Smutne historie o umieraniu. „Polonistyka” 2005 nr 10.
• M. CUBER: Pani śmierć pisze sagę. „Res Publica Nowa” 2005 nr 1.
• A. FRANKE. „Śląsk” 2005 nr 8.
• H. GOSK: Opowieść terapeutyczna. „Studium” 2004/2005 nr 6/1.
• M. JENTYS: Czysty kraj. „Twórczość” 2005 nr 6, przedr. w tejże: Nić Ariadny. Tor. 2005, Argonauci naszych czasów. Tor. 2009.
• M. LAREK: Kobiece historie. „Czas Kult.” 2005 nr 1.
• M. ORSKI: „Śmiercionośna lawina” O. Tokarczuk. „Prz. Powsz.” 2005 nr 5.
• A. SZÓSTAK: Współczesna sztuka umierania. „Pro Libris” 2005 nr 2.
• K. UNIŁOWSKI: Śmiertelność kobiet. „Opcje” 2005 nr 1, przedr. w tegoż: Kup pan książkę. Katow. 2008.
• A.A. WÓJCIK: Ogniwa w łańcuchu życia. „Fraza” 2005 nr 1/2.
• P. PIASZCZYŃSKI: Taniec śmierci. „Borussia” 2006 nr 15.
• A. JUZIUK: „Ostatnie historie” – „śmierć i tekst”. „Kwart. Opol.” 2008 nr 1.
• K. WITKOŚ: Literatura a psychologia głębi. „Ostatnie historie” O. Tokarczuk, czyli droga do indywiduacji C.G. Junga. „Ann. Acad. Paedagogicae Crac. Studia Historicolitteraria” 2009 [nr] 9.
• M. ORSKI: Narratorka „kiwa się”. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Bieguni].
• T. MIZERKIEWICZ: Nowe formy obecności mitu w polskiej prozie. Mityczne anagramy Tokarczuk. W tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013.
• Zob. też Wywiady.

Anna In w grobowcach świata

• M. BARABASZ: Śmierć jeszcze raz inaczej. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 219.
• P. CZAPLIŃSKI: Cyberpunk sumeryjski. „Gaz. Wybor.” 2006 nr 213.
• B. DARSKA: Świat bez granic. „Dekada Lit.” 2006 nr 4.
• P. DUNIN-WĄSOWICZ: Podziwiam, nie myślę. „Lampa” 2006 nr 10.
• M. MIECZNICKA: Intelektualna papka. „Dziennik” 2006 nr 127.
• A. MORAWIEC: Na zamówienie. „Nowe Książ.” 2006 nr 11.
• D. NOWACKI: Stawka większa niż mit. Sceptycznie o nowej książce O. Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 2006 nr 39.
• K. UNIŁOWSKI: Anna In na straganach świata. „FA-art” 2006 nr 4.
• M. GERAGA: Tabletki na nieśmiertelność, czyli podróży ciąg dalszy. „Fraza” 2006/2007 nr 41.
• M. JENTYS: Zmartwychwstanie bogini. „Twórczość” 2007 nr 4, przedr. w tejże: Argonauci naszych czasów. Tor. 2009.
• I. MIKRUT: Futurystyczne cmentarzysko. „Śląsk” 2007 nr 3.
• T. MIZERKIEWICZ: Terrorysta, on patrzy. „FA-art” 2007 nr 4, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013 [dot. też: Bieguni].
• T. PAWLAK. „Pro Libris” 2007 nr 2.
• K. SIPKO: Przeszłość w przyszłości. „Odra” 2007 nr 1.
• A. PEKANIEC: Opowiadać – podróżować – żyć. „Dekada Lit.” 2008 nr 1 [dot. też: Bieguni].
• D. SIWOR: Olgi Tokarczuk gra w mit : „Anna In w grobowcach świata”. „Konteksty Kult.” 2012 [nr] 9.
• Zob. też Wywiady.

Bieguni

• M. CUBER: Podróżuję, więc jestem. „Polityka” 2007 nr 41.
• B. DARSKA: To, co umożliwia przetrwanie. „Opcje” 2007 nr 4.
• A. DOBIEGAŁA: Błogosławiony, który idzie. „Fraza” 2007 nr 3.
• A. FRANASZEK: Wezwanie niepokoju. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 242.
• T. MIZERKIEWICZ: Terrorysta, on patrzy. „FA-art” 2007 nr 4, przedr. w tegoż: Literatura obecna. Kr. 2013 [dot. też: Anna In w grobowcach świata].
• M.I. NIEMCZYŃSKA: Wszystkie świata strony. „Gaz. Wybor.” 2007 nr 237.
• D. NOWACKI: Podróżowanie jest koniecznością: O. Tokarczuk – powrót do formy. „Tyg. Powsz.” 2007 nr 41.
• I. POPRAWA: Olga travel. „Odra” 2007 nr 12.
• A. BAGŁAJEWSKI. „Kresy” 2008 nr 3.
• Z. BIDAKOWSKI: Nerka delfina w formalinie. „Rzeczpospolita” 2008 nr 4.
• D. CIRLIĆ-STRASZYŃSKA: Kolejny „boarding”. „Nowe Książ.” 2008 nr 1.
• W. GÓRSKA: Między biegunami, między okładkami. „Migotania, Przejaśnienia” 2008 nr 1/2.
• M. LAREK: Literatura i nowe media. „Czas Kult.” 2008 nr 6.
• I. MIKRUT: W poszukiwaniu właściwego czasu. „Śląsk” 2008 nr 1.
• M. ORSKI: Historie ciała. „Prz. Powsz.” 2008 nr 5.
• R. PAWŁOWSKI: Nike dla O. Tokarczuk. „Gaz. Wybor.” 2008 nr 234.
• A. PEKANIEC: Opowiadać – podróżować – żyć. „Dekada Lit.” 2008 nr 1 [dot. też: Anna In w grobowcach świata].
• M. PIETRZAK: Pochwała ruchu. „Studium” 2007/2008 nr 5/6/1.
• P. URBANIAK: Błogosławiony, który idzie. „Twórczość” 2008 nr 1.
• W. BAŁUS: Do granic: Olga Tokarczuk i Władysław Strzemiński. „Teksty Drugie” 2009 nr 3.
• M. CIELECKI: Demon pośpiechu. „Czterdzieści Cztery” 2009 [nr] 2.
• I. RADISCH. „Die Zeit”, Hamburg 2009 nr z 10 VI, przekł. pol.: Dokąd jedzie Olga. Przyswajanie polskich pisarzy. „Forum” 2009 nr 25 [dot. przekł. niem. powieści].
• S. SKOWRON: Jesteśmy jak atomy… Rozważania o książce O. Tokarczuk „Bieguni”. W tejże: Piękno i myśl w najnowszej sztuce słowa, linii i barwy. (Recenzje, analizy, interpretacje). Nowa Ruda 2009.
• K. WIELICZKO: Śladami Kairosa. „Akcent” 2009 nr 1.
• M. ORSKI: Narratorka „kiwa się”. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wr. 2010 [dot. też: Ostatnie historie].
• A. BAGŁAJEWSKI: Na widnokręgu i poza widnokręgiem. Poza widnokrąg. W tegoż: Mapy dwudziestolecia 1989-2009. Lubl. 2012.
• I. ŁOSSOWSKA: Olga Tokarczuk. W tejże: Śladami moich lektur. Wwa 2012.
• M. KRUPKA: U pošukah vlasnogo časoprostoru : hronotop podorožì u tvorčostì ukraïns’kih i pol’s’kih pis’mennic’. „Studia Ukrainica” Posnaniensia” 2014 z. 2 [dot. też: O. Zabužko].
• A. LARENTA: Labirynt jako przestrzeń mityczna w „Biegunach” Olgi Tokarczuk. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2014 [t.] 4.
• B. TRYGAR: Post-fenomenologiczna narracja w powieści „Bieguni” Olgi Tokarczuk . „Tematy i Konteksty” 2015 nr 5.
• Zob. też Wywiady.

Prowadź swój pług przez kości umarłych

• P. KOFTA: Wspólnicy Pana Boga. „Dz. Gaz. Prawna” 2009 nr 237 dod. „Kultura”.
• D. NOWACKI: Czy wypada jeść mięso? „Gaz. Wybor.” 2009 nr 275.
• R. OSTASZEWSKI: Te, co skaczą i fruwają… zabijają? „FA-art” 2009 nr 4.
• W. BROWARNY: Gatunek sudecki. „Odra” 2010 nr 9.
• A. CZACHOWSKA: Hiperpoprawność O. Tokarczuk. „Twórczość” 2010 nr 3.
• A. DOBIEGAŁA: Kobieta u pługa. „Fraza” 2010 nr 3/4.
• W. GÓRSKA: Proroctwa Blake’a znad trucheł; W. SOBIERAJ: Thriller moralny… w innym kontekście. „Migotania, Przejaśnienia” 2010 nr 1.
• M. MATUSZEWSKA: Z wielką odwagą w obronie mniejszych. „Polska. Gaz.Wroc.” 2010 nr 1.
• J. PETROWICZ: Gwiazdy i stopy. „Znaczenia” 2010 nr 4.
• E. PROKOPOWICZ: Zborsuczone suki. „Fragile” 2010 nr 3.
• G. PRZEPIÓRKA: Kobieta, która widzi inaczej niż wszyscy. „Kresy” 2010 nr 1/2.
• W. SOBIERAJ: Thriller moralny… w innym kontekście. „Migotania. Przejaśnienia” 2010 nr 1.
• J. SZLACHTA-MISZTAL: „Zwierzęca” zemsta. „Śląsk” 2010 nr 2.
• J. WIERZEJSKA: Idź za pługiem z radością. „Nowe Książ.” 2010 nr 3.
• A. KAŁUŻA: Wszyscy tacy niewinni – świat zwierząt. W tejże: Wielkie wygrane. Mikołów 2011 [dot. też: P. Hong: Kobieta i małpa; A. Kaczanowski: Szkielet małpy].
• M. RABIZO-BIREK: „Polscy” Blake i Friedrich. W tejże: Romantyczni i nowocześni. Rzeszów 2012.
• M. WÓJCIK-DUDEK: Zwierzęta a dydaktyka literatury. Wokół szkolnej lektury powieści Olgi Tokarczuk „Prowadź swój pług przez kości umarłych”. „Postscriptum Polonist.” 2012 nr 2.
• A. WZOREK: Olgi Tokarczuk gra z regułami powieści kryminalnej : (na podstawie „Prowadź swój pług przez kości umarłych”). „Respectus Philologicus” 2013 nr 24.
• Rec. teatr. adapt.: wyst. Pozn., T. Pol.: M. LAREK: Moralitet w objęciach popu. „Teatr” 2010 nr 11; I. OSTROWSKA: Noir w kostiumie ekologii. „Czas Kult.” 2010 [nr] 6, – wyst. Wr., T. Współcz.: J. DERBISZ: Szukanie wrażliwości. „Opcje” 2013 nr 3, s. 144-146; M. KOŚCIELNIAK: Aktorki i psy. Ekologiczny spektakl według Tokarczuk. „Tyg. Powsz.” 2013 nr 12; M. PIEKARSKA: Psy wymowniejsze od ludzi. „Gaz. Wybor.” 2013 nr 62 dod. „Wrocław”.
• Zob. też Wywiady.

Moment niedźwiedzia

• M. CUBER: Chronić niedźwiedzia. „Twórczość” 2012 nr 7.
• J. CYNGOT: Wymyślić świat – projekt otwarty. O heterotopiach O. Tokarczuk. „Migotania” 2012 nr 2.
• M. DUDA: Niedźwiedzia przysługa. „Nowe Książ.” 2012 nr 7.
• K. MASŁOŃ: Czas nauczyć się gdakać. „Uważam Rze” 2012 nr 13.
• M. PIEKARSKA: Pisarka stwarza świat. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 84 dod. „Wrocław”.
• E. SZYBOWICZ: Zakład Pascala dla ateisty. „Gaz. Wybor.” 2012 nr 84.
• M. WOJAK: Gra nietowarzyska. „Wyspa” 2012 nr 2.

Księgi Jakubowe

• L. BUGAJSKI: Wiele hałasu o nic. „Rzeczpospolita” 2014 nr 260 dod. „Plus Minus”.
• P. CZAPLIŃSKI: „Księgi Jakubowe”, czyli dwieście lat samotności. „Gaz. Wybor.” 2014 nr 245.
• R. KOZIOŁEK: Wybawienie od złej mowy [laudacja z okazji przyznania Nagrody Lit. Nike].
• T. SOBOLEWSKI: Tokarczuk i poszukiwacze światła. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 232.
• J. KURKIEWICZ. „Książki. Mag. do Czytania” 2015 nr 3.
• J. ŁADYKA: Olgi Tokarczuk wielka podróż. „Res Humana” 2015 nr 3.
• R. MAGRYŚ: Ponadnarodowa epopeja Olgi Tokarczuk. „Fraza” 2015 nr 4.
• K. PIETRYCH: „Księgi Jakubowe” – powieść współczesna. „Nowe Książ.” 2015 nr 2.
• B. ROGATKO: Opowieść o wielkiej podróży, obcości i Mesjaszach. „Nowa Dekada Krak.” 2015 nr 1/2.
• J. SOBOLEWSKA: Nowa podróż ludzi księgi. „Polityka” 2014 nr 43.
• TEJŻE: Tokarczuk. Poszukiwacze. „Gaz. Wybor.” 2015 nr 206.
• J. SOSNOWSKI: Księga totalna. „Więź” 2014 nr 4.
• M. WAPIŃSKA: Pragnienie poezji. „Dz. Gaz. Prawna” 2014 nr 241.
• L. BUGAJSKI: Sekta Jakubowa. „Twórczość” 2015 nr 1.
• Z. KRÓL: Historia pisana literaturą. „Tyg. Powsz.” 2015 nr 42.
• R. MAGRYŚ: Ponadnarodowa epopeja Olgi Tokarczuk. „Fraza” 2015 nr 4.
• B. ROGATKO: Opowieść o wielkiej podróży, obcości i Mesjaszach. W tegoż: Czas zbliżeń. Kr. 2015.
• W. SADKOWSKI: Wydłużenie perspektywy. „Res Humana” 2015 nr 5.
• R. WIŚNIEWSKI: Rozdroża wybitności. „Odra” 2015 nr 3.
• A. LARENTA: Geografia w „Księgach Jakubowach” Olgi Tokarczuk: przypadek Iwania. „Białost. Studia Literaturoznawcze” 2016 [t.] 9.
• J. PRZYKLENK, K. SUJKOWSKA-SOBISZ: Doświadczenia lekturowe cyfrowego tubylca. Na przykładzie recepcji „Ksiąg Jakubowach” Olgi Tokarczuk. „Jęz. Artyst.” 2017 t. 16.
• Rec. teatr. adapt. Wwa, T. Powsz.: O. KATAFIASZ: Z czego powstaje opowieść. „Didaskalia” 2016 nr 133/134; T. MIŁKOWSKI: Anty-Sienkiewicz albo wróg publiczny. „Dz. Trybuna” 2016 nr 155; P. SKRZYDELSKI: Oszukać czas. „Teatr” 2016 nr 7/8.
• Zob. też Wywiady.

Pokot

• M. SADOWSKA: Słodko—gorzki. „Newsweek Polska” 2017 nr 8.
• P. ZAREMBA: Rewolucja podstarzałych hippisów. „W Sieci” 2017 nr 10.

Zgubiona dusza

• M. BASZEWSKA: Szukając siebie. Recenzja „Zgubionej duszy” Olgi Tokarczuk i Joanny Concejo. „Kult. Liberalna” [on-line] 2017 nr 463 [dostęp 4 grudnia 2017]. Dostępny w Internecie: http://kulturaliberalna.pl/2017/11/21/marta-baszewska-recenzja-zgubiona-dusza-tokarczuk-kl-dzieciom/.
• K. KUBISIOWSKA: Dusza z ciała uleciała (i fika). „Gaz. Wybor.” 2017 nr 267 dod. „Kraków”.
• M. PIEKARSKA: W poszukiwaniu zagubionej duszy. „Gaz. Wybor.” 2017 nr 271 dod. „Wrocław”.