20. Poetki i paideia

Konkluzja

Oba zestawione w niniejszej interpretacji wiersze, wychodzące zdecydowanie poza kontekst moralno-dydaktyczny i  kształcąco-wychowawczy, należałyby zatem nie tylko do grupy utworów o charakterze lirycznym i filozoficzno-egzystencjalnym, ale również do kategorii utworów o dużym ładunku indywidualizmu. W obu tekstach dostrzec można uwrażliwianie na codzienność oraz – jak przystało na teksty skierowane do dziecięcego adresata – ciekawość świata, która kieruje uwagę czytelnika na fascynację dniem codziennym, piękno świata natury i wolność wyobraźni. W obu tekstach wyeksponowane zostały figury dorosłego i dziecka, jednak to postać niedorosłego obserwatora świata zdominowała liryczny przekaz – to właśnie dziecięcy bohater liryczny stawia intrygujące i zaskakujące pytania o sposób postrzegania rzeczywistości i prowokuje sytuacje sprzeczne z oczekiwaniami czytelnika (paradoks), a tym samym – skłania do refleksji.