08. Sielanka czy elegia
Druga część strofy, wyraźnie zaakcentowana układem graficznym, przywołuje obraz przeszłości, wywołany z pamięci podmiotu, a wyraziście sygnalizowany imiesłowem przysłówkowym uprzednim („siadłszy”), wskazującym na czynność wcześniejszą niż obecna, niegdyś wykonaną i już nieodwołalnie zakończoną, zamkniętą:
Ja, siadłszy nad twoim brzegiem,
patrzyłem z rozkoszą duszy,
jak czasem ślicznym szeregiem
pań twoich tabor się ruszy.
w. 5–8
Przeszłość nasycona jest znakami pozytywnymi: dziewczęta idą „ślicznym szeregiem”, ich wygląd sprawia obserwatorowi niekłamaną przyjemność („z rozkoszą duszy”), a sytuacja musiała mieć miejsce wielokrotnie („czasem”, a w jednym z następnych wersów: „często”).
