ANSTADTA 7 (gimnazjum) (poza gettem)

Dawid Sierakowiak

I B,  JA

„11 września 1939 r.: Z rana wstaję, czynię ostatnie próby pójścia do szkoły, lecz rodzice mnie nie puszczają. Trudno: siedzę w domu, czytam, wracam do francuskiego. Coś robię, później wyłażę, słyszę opowiadania o łapaniu na roboty, wracają koleżanki i koledzy. Wszędzie prawie były lekcje prawie od razu „normalne”. W każdej klasie kilku uczniów i uczennic, lecz mimo to bez podręczników, bez zeszytów „lekcja”. Na razie powtórki. Z wolna staję się przygnębiony, nie wiem, co z naszą szkołą. Nasz kochany, nowy, śliczny gmach [przy ul. Anstadta 7]!…” (s. 63)