BRZEZIŃSKA 88/92 (Resort Obuwia Słomianego)

Oskar Singer

JA/ONI, III B

„Kierownik wymierza policzek. Uderzenie kogoś w twarz samo w sobie nie jest tematem dla kronikarza. Ale spoliczkowanie Żyda przez innego Żyda w getcie Litzmannstadt warte jest wzmianki. Fakt ten stanowi bowiem niemały wkład do studiów nad psychologią człowieka w getcie, a więc w żadnym wypadku nie można go pominąć. Wydział Butów ze Słomy na Sulzfelderstrasse [Brzezińskiej], gdzie dawniej mieścił się obóz dla Cyganów, ma nowego kierownika.” (s. 35)

JA/ONI, III B

„Alfred B. przyjechał z Pragi do getta w Litzmannstadt ze swoimi rodzicami i z siostrą. Ma niecałe 16 lat, w Pradze jako członek Makabi Hazair skończył rolniczą Hachszare. Koledzy lubili go ze względu na jego miłe, usłużne usposobienie. Po przybyciu do getta jako pierwszy w rodzinie od razu szuka pracy. Znajduje posadę w Wydziale Budowlanym. Nie jest tu łatwo, ale wytrzymuje.

Potem jego matce udaje się dostać pracę w Resorcie Obuwia Słomianego.” (s. 49)

JA/ONI, V A

„Na pomieszczenia robocze prezes miał zamiar przeznaczyć obiekt przy Sulzfelderstrasse [Brzezińskiej] 41, a więc budynek w obszarze wyburzeń. Obsada biurowa ma pochodzić z Wydziału dla Wsiedlonych i z Resortu Butów Słomianych. Jeśli nie wystarczyłoby spośród nich ludzi nadających się do pracy biurowej, to Neftalin miał uprawnienia, aby sprowadzić dalszy personel z podlegających mu urzędów Wydziału Ewidencji i Wydziału Pocztowego.

Neftalin porozumiał się natychmiast z Resortem Butów Słomianych i zaplanował przegląd wchodzącego ewentualnie w rachubę personelu. Może stamtąd – z obu gałęzi resortu – zabrać około 60 osób, z Wydziału Osobowego – 20, z pozostałych różnych zakładów – dalszych 20. Tak więc 22 stycznia ma do dyspozycji około 100 maszynistek.” (s. 90)