DZIELNA 7 (synagoga Morija)

Stanisław Gombiński

ONI, III A (02.09.1942)

„W pierwszych dniach września, nocą – alarm. Alarm lotniczy. To alianci przybywają nam z pomocą! Spadają bomby na Warszawę, płonie zapalony bombą dom w getcie przy ul. Dzielnej 7 [synagoga Morija] – ale nazajutrz wstaje dzień jak wszystkie poprzednie, z Sonderkommando, ze sprzymierzeńcami, z akcją. Nie ma zmiany, nie ma końca, nie ma ratunku.” (s. 110-111)

Abraham Lewin

JA/ONI, III A 

„W domu przy Dzielnej 7 (<Morija>), w którym mieszkają policjanci, wybuchł pożar trwający całą noc. Również dom przy Gęsiej 35a został zniszczony. Zerwał się dach, a cała frontowa część domu wkrótce się zawali. Wypadło wiele szyb w domach na pobliskich ulicach – Lubeckiego i Pawiej. Na Wołyńskiej, Miłej i Smoczej też wybuchły pożary, kilka drewnianych domów się spaliło. Nalot ten mocno dotknął Żydów, a mimo to Żydzi są jednak zadowoleni. Oczekuje się wydarzeń, które zmienią nasz los. Dziś w pierwszym dniu siódmego tygodnia trwania krwawych wydarzeń już informują nas o blokadach na terenie szopów Schultza.” (s. 215)

Emanuel Ringelblum

ONI, I

„Przede wszystkim […] tysiąc złotych […] dzieci, które […] po drugie dają […] (Dzielna 7) prowadzą […] kuchnię […] obiady dla zubożałych. Po większej […] w Tarnowie, gdzie utrzymują 3-4 […] dużo na polu charytatywnym. Mają […] któremu zawdzięczają całą swoją karierę […] daje mnóstwo pieniędzy na żydowskie cele. Między innymi […] Jom Kipur ofiarował 5000 zł dla [synagogi na] Tłomackiem […] wspomniani mają też fantazje bogaczy. Kiedy oni […] [w?] Warszawie wynajmują na popołudnie prywatną […] [dla?] siebie i wspólników za kilkaset złotych.” (s. 37)