KARMELICKA 6

Abraham Lewin

ONI, II D (01.07.1942)

„Na Karmelicką 1 przyprowadzono dwóch ładnie ubranych mężczyzn mężczyzn i zastrzelono ich. Na Karmelicką 6 przyprowadzono kobietę i zastrzelono ją. Na ulicy Smoczej również kilku zastrzelonych. Wydaje się, że większość ofiar pochodzi z kręgów tragarzy, którzy zajmowali się nie do końca czystymi interesami.” (s. 142)

Henryk Makower

JA/ONI, III

„W szopach na zarządzenie władz niemieckich przeprowadzono redukcję, zrobiono to znienacka. Tego dnia, wobec niepewnych pogłosek, mamusia, Niuta i Józio zostali w domu na Karmelickiej, natomiast Lonia z Dimą i Lalusia poszli <do roboty> na Ogrodową. No i stamtąd właśnie wyprowadzono wszelkich pracowników szopy na Kurzą, gdzie był teren bloków Leszczyńskiego.” (s. 101)

JA, III A

„Później codzienne spacery z Emą do szpitala na Leszno 1. Koniec sierpnia. Karmelicka coraz bardziej pusta i opuszczona. Wówczas moja rodzina mieszkała kątem u przyjaciół pod numerem 6. Przechodząc tam gwizdałem zwykle jakąś melodię węgierską Liszta i za chwilę w oknie IV piętra ukazywała się głowa jednego z członków mojej rodziny. W tym czasie wyprowadziliśmy się z Emą z wielkiego domu na rogu Nowolipek i Karmelickiej, skąd nas wyrzuciła <trzynastka>, obecnie występująca pod płaszczykiem <Czerwonego pogotowia>. Z Dzielnej częste spacery na Nowolipie do <Brytanii> w sprawach szopowych mojej rodziny, na Ogrodową do szopy, gdzie moi <pracowali>, stale i ciągle przez Karmelicką.” (s. 172)

JA, III A – III B

„Wrzesień. Przestałem gwizdać przed Karmelicką 6, czasem wstępowałem tam do znajomych. Teraz zaczęły się systematyczne wizyty na Lesznie, u przyjaciela, który ciężko chorował na tyfus.” (s. 172)