MIEDZESZYN (poza Warszawą)

Marek Edelman

ONI, III A

„W połowie sierpnia, gdy w getcie pozostało już tylko 120,000 osób, odnosi się wrażenie, że pierwszy etap akcji jest skończony. Umsiedlungsstab wyjeżdża z Warszawy, nie pozostawiając żadnych instrukcji. Ale i tym razem są to próżne nadzieje. Okazuje się wkrótce, że Niemcy robią krótką przerwę i przez ten czas likwidują Otwock, Falenicę, Miedzeszyn. Wywiezione zostaje całe sanatorium im. Medema. Ginie męczeńską śmiercią Roza Eichner.

Po tej przerwie akcja zaczyna się ze wzmożoną siłą.” (s. 40)

Ita Dimant

JA/ONI, IIIA

„Siostrzenica starego Wrocławskiego [ojca Kuby] – żona oficera, który przebywa w Białej Podlaskiej, jest doktorem w tamtejszym szpitalu — z ośmioletnim synem, jeszcze jedna siostrzenica, panna, siostrzeniec Otto, ożeniony z Niemką, która jest w Miedzeszynie z córką i synem (przychodzili często do ojca do getta), Maks, najmłodszy syn, i my – Wrocławscy zajmują czteropokojowe mieszkanie z przedpokojem, kuchnią i łazienką. Teraz wszyscy się tam mieścimy. Schodzimy z Sarenką po przełknięciu kilku łyżek strawy na śniadanie. Na ulicy się rozchodzimy.” (s. 48)