MIŁA 36-42

Leokadia Schmidt

ONI, III B

„Na Miłej 36-42 mieścił się blok domów dla skoszarowanych pracowników firmy ‘Ursus’, która znajdowała się po stronie aryjskiej. W chwili obecnej był otoczony wysokim drewnianym parkanem. Brama była zamknięta i strzeżona przez kilku werkschutzów. Nikogo nie wpuszczano ani nie wypuszczano. Było to jakby zamknięta twierdza wyłącznie dla pracowników ‘Ursusa’ i ich rodzin nie podlegających chwilowo segregacji. W domu pod numerem 40 Jadzia mieszkała wraz z rodzicami przez dwadzieścia kilka lat do obecnego okresu, kiedy jak i my wszyscy musiała opuścić dom. Ze wszystkich dawnych lokatorów pozostała tylko właścicielka sklepu rozdzielczego. Otworzyła ona aprowizację na karty żywnościowe dla pracowników ‘Ursusa’. Z nią to zdołała się Jadzia skomunikować i za jej pozwoleniem umieściła tam matkę. O dostaniu się do kamienicy przez bramę nie było mowy. Matka przeszła więc dachem z ulicy Niskiej do kamienicy przy ulicy Miłej 40. W ten sposób była w najszczęśliwszym z nas wszystkich położeniu. Rezultat okazał się wkrótce w postaci dużego garnka pełnego gorących zacierek, które jakimś tajemniczym sposobem zdołano nam od niej dostarczyć.” (s. 98)