TŁOMACKIE 4

Henryk Bryskier

ONI, I

„Rada Żydowska uruchomiła przy ul. Tłomackiej 4 Biuro Pośrednictwa Mieszkaniowego (red. Czerwiński). Tam zgłaszano oferty i zapotrzebowania na wolne pokoje. Przyległy taras letni narożnej kawiarenki, wykonany z pomalowanych na kolor zielony listewek drewnianych, po których pięło się dzikie wino, był upstrzony mnóstwem kartek przypinanych przez poszukujących i chcących wynająć pokoje. Taras ten stanowił właściwe pośrednictwo lokalowe. To biuro bezpłatnego pośrednictwa mieszkaniowego stanowiło zalążek przyszłego Biura Kwaterunkowego.” (s. 46-47)

Marek Edelman

JA/ONI, II A 

[TŁOMACKIE 4 – Oddział wcześniejszego szpitala na Czystem – Ginekologia i położnictwo + Okulistyka]:

„Coraz więcej bram domów i mieszkań upstrzonych jest żółtymi ostrzegawczymi kartkami „Fleckfieber!”. Szczególnie masowo chorują nędzarze na „punktach”. Szpitale, zamienione wyłącznie na zakaźne, są pełne. Na jeden oddział przyjmuje się dziennie 150 chorych, którzy leżą później po dwóch – trzech w łóżkach i na podłodze. Nad umierającym stoi się ze zniecierpliwieniem, żeby prędzej zwolnił miejsce dla następnego. Lekarze nie mogą nadążyć, nie wystarczają. Ludzie mrą setkami. Cmentarz nie może pomieścić wszystkich. Grabarze nie nadążają grzebać.” (s. 13)

Adam Czerniaków

JA, I

„Przeniosłem kwaterunek na Tłomackie 4.” [13 X 1940] (s. 127)

Bibliografia

– Henryk Bryskier, Żydzi pod swastyką, czyli getto w Warszawie w XX wieku, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2006.

– Marek Edelman, Getto walczy. (Udział Bundu w obronie getta warszawskiego), Warszawa 1945.

Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego 6 IX 1939 – 23 VII 1942, oprac. Marian Fuks, Warszawa 1983.