WESOŁA 12 (szpital)

Józef Zelkowicz

ONI, II A (17.07.1940)

„W czasie wojny już dwa razy „ewakuowano” i opróżniano szpitale: po raz pierwszy, jeszcze w mieście, w marcu 1940 r. oddział dla nerwowo chorych szpitala Poznańskiego, a potem 17 lipca 1941 r. opróżniono szpital dla nerwowo chorych przy Wesołej. A że od tamtej pory nikt z mieszkańców getta nie otrzymał od ewakuowanych żadnej informacji, to nie dziwi, że dzisiejsze zdarzenie ze straszliwą mocą wdarło się w świadomość tłumu:
– A więc wywożą, znowu!…”. (s.135)

ONI, IV (1.09.1942)
„Rankiem, w trzecią rocznicę wybuchu wojny, getto zostało rażone niczym gromem z jasnego nieba. Wcześnie, o 7.00 rano, przed gettowe szpitale przy ulicach Łagiewnickiej, Wesołej i Drewnowskiej zajechały auta ciężarowe, na które zaczęto ładować chorych”. (s. 134)

Bibliografia

– Józef Zelkowicz, Tamte straszne dni, w: Notatki z getta łódzkiego 1941-1944, red. naukowa: M. Trębacz, E. Wiatr, M. Polit, K. Radziszewska, tłum. M. Polit, Łódź: Wydawnictwo UŁ, 2016.