WIEDEŃ (miasto)

Józef Zelkowicz

ONI, IV (3.09.1942)

„To jest historia żydowskiej staruszki Rozy Sztajner, która przybyła do getta w październiku 1941 roku. Wraz z tysiącami innych Żydów trafiła tu na stare lata z Wiednia. Przyjechała z niewielką ilością pieniędzy i rzeczy. Wyrwana ze swej ziemi, ale nietracąca ducha. Oficjalnie i wedle paszportu urodziła się w 1876 roku, ale wedle jej samopoczucia i prowadzenia się – trzydzieści lat później. Wysoka i szczupła, z piękną głową i wyrazistą twarzą. Nikt nie dałby jej 66 lat.” (s. 155).