WRONIA
Leokadia Schmidt
ONI, V
„Na Wroniej wyskoczył z piątego piętra Żyd, krawiec z zawodu. Polacy chętnie dawali mu pracę. Obecnie nikt nie chciał go nawet wpuścić do mieszkania. Granatowy policjant zawezwany przez przerażonych mieszkańców domu znalazł przy nim kartkę z nazwiskami osób, od których należały mu się pieniądze. Kartkę zniszczono, a ciało pochowano ukradkiem, nie zawiadamiając władz niemieckich.” (s. 228)
Adam Czerniaków
ONI, I
„Pogłoska, że Wronia, a nie Żelazna ma być granicą, że Sienna zagrożona.” [20 X 1940] (s. 129)
Emanuel Ringelblum
ONI, I
„Dziś, 24 października [1940], włączono z powrotem do getta Ceglaną. Ciągłe podrygi: raz w jedną stronę, raz w drugą, i nikt nie wie, kiedy to wszystko się skończy. Miał miejsce taki oto wypadek: ktoś zamienił mieszkanie na Marszałkowskiej na lokal na Wroniej. W międzyczasie dowiedział się, że Żelazna i sąsiadujące ulice nie należą do getta, znalazł się na ulicy, tymczasem zabrano mu rzeczy. W wielu wypadkach chrześcijanie żądają odstępnego i je otrzymują.” (s. 149)
„Dziś, 31 października [1940], znów nowina: oficjalnie przedłużono utworzenie getta do 15 listopada. Jednocześnie dodano ulice: Leszno, Wronią, Żelazną, Grzybowską.” (s. 152)
OBSZARY:
– Obszar: Żelazna/Łucka/Wronia/Śliska/Pańska, – Obszar: Leszno/Wronia,
Bibliografia
– Leokadia Schmidt, Cudem przeżyliśmy czas zagłady, przedmowa i objaśnienia Władysław Bartoszewski, Wydawnictwo Literackie, Kraków-Wrocław 1983.
– Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego 6 IX 1939 – 23 VII 1942, oprac. Marian Fuks, Warszawa 1983.
– Emanuel Ringelblum, Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy. t. 29: Pisma Emanuela Ringelbluma z getta, oprac. J. Nalewajko-Kulikov, Warszawa 2018.
