ZGIERSKA (most przy pl. Kościelnym)

Dawid Sierakowiak

V A,   JA/ONI

3 grudnia 1942 r.: „Dziś z rana działy się [!] przy moście [Zgierska przy pl. Kościelnym] niebywałe śniegi. Wobec ogromnych mas spadłego w nocy śniegu przejście przez most stało się sztuką akrobatyczną i dlatego też przy kolosalnych tłumach śpieszących na 8 do pracy przeprawa moja trwała około godziny.” (s. 339)

Oskar Rosenfeld

JA/ONI, IV (04.09.1942)

„Piękne święto Rosz Haszana! Prezent! Wreszcie o godz. 2 plakaty: O godz. 3.30 Pan Prezes i kilku panów będą przemawiać na placu Straży Pożarnej (ul. Lutomierska, Tliah) na temat ewakuacji. Nowa nadzieja. Plotki: dzieci uratowane. Plotka: przesunięcie o trzy miesiące. Wszystko nieuzasadnione. W sobotę rano wszystkie resorty i sklepy zamknięte. A co z zupą na obiad? Nowe zmartwienie. Kobiety płacząc i załamując ręce oblegają kierowników [proszą] o interwencję. Prezes pędzi powozem na miejsce. Na Wysokim Moście niesłychany ruch. Wszystko się gotuje, kipi. Za murem kościelnym pierzyny, poduszki, gęsi puch. Pracujące kobiety leżą na tym, niektóre jedzą swoją zupę w spiekocie. Dzieci wołają swoją sacharynę oryginal, zaczęło się piekło. Grupy ludzi, wokół policjanci, którzy uspokajają. Ale nastrój rozpaczliwy. Co jeszcze przed nami? Co powie Prezes? Czy uspokoi? Jakie są szczegóły deportacji?” (s. 14)