ZŁOTA 39

Ludwik Hirszfeld

JA, VI A (marzec-kwiecień 1944)

„W marcu 1944 roku skończył się stosunkowo spokojny pobyt w Miłośnie. Zaczęto w okolicy mówić, że pani [Laura – B.S.] Kenigowa przechowuje Żydów, a takie pogłoski na ogół oznaczały możliwość aresztowania. Należało wyjechać. Wyjazd do innej wsi byłby podejrzany, zdecydowaliśmy więc się ukryć w Warszawie i rozpocząć życie w areszcie domowym. Pokój wraz z utrzymaniem znaleźliśmy przy ulicy Złotej 39, tym razem za duże pieniądze, tak jak musieli płacić ukrywający się Żydzi.” (s. 492)