Róg ulic ZŁOTA/ŻELAZNA (poza gettem)

Basia Temkin-Bermanowa

ONI, VI

„Najgorszy był trzeci raz, zupełnie już niespodziewany, bo już w samym końcu czerwca czy lipca tego lata [1944], przy zbiegu Złotej i Żelaznej. Ten szantażysta był bardziej przenikliwy. Zabrał [Adolfowi Bermanowi – dop. B.K.] zegarek i siedem tysięcy złotych i chciał, czy też może tylko udawał, że chce koniecznie oddać w ręce Niemców. Skończyło się dobrze, ale aż do powstania [warszawskiego] żyliśmy przytłoczeni tym koszmarem.” (s. 58)