Mina (Emilia) Gębicka

Babka Henryka Goldszmita

akt ur. Miny Deitscher

Córka Szymona Deitszera i Cyrli z Wolfów: urodzona 10 grudnia 1831 roku w Kaliszu, zmarła 23 marca 1892 w Warszawie.

11 stycznia 1853 roku zawarła w Kaliszu związek małżeński z Józefem Adolfem Gębickim. W grudniu tego samego roku przyszła na świat ich pierwsza córka, Cecylia. Rok później urodził się syn Karol, a w 1862 jeszcze jedna córka, niestety zmarła przy porodzie. W 1874, po ślubie Cecylii z Józefem Goldszmitem, cała rodzina przeniosła się do Warszawy. Mąż Miny już wtedy poważnie chorował. Zmarł wkrótce potem, w 1877, a wdowa zamieszkała u córki. To ją wspomina Henryk w Pamiętniku, jako tę, która nazywała go filozofem i jako jedyna „wierzyła w jego gwiazdę”. W Spowiedzi motyla nazywa ją „Najdroższą Babunią”.

W akcie urodzenia i ślubu występuje imię Mina (w akcie zgonu matki, Cyrli Deitszer, także), ale już w aktach urodzenia dzieci, których rejestracji dokonywał ich ojciec, powtarza się trzykrotnie imię Emilia. Takie imię figuruje także na nagrobku małżonków Gębickich na cmentarzu żydowskim w Warszawie (kwatera 20, rząd 11).

akt ślubu Miny Deistcher i Józefa Adolfa Gębickiego

W zamieszczonym w „Izraelicie” (1892 nr 14) wspomnieniu pośmiertnym czytamy:

„Zmarła odznaczała się dobrocią serca, zacnością charakteru i głęboką religijnością. Była to kobieta cichych lecz doniosłych cnót domowych. Na świat i życie spoglądała zawsze ze strony najidealniejszej.

Łagodna, uczynna, szlachetna, pobłażliwa dla innych a surowa dla siebie, każdemu chętnie przysłużyć się umiała.

Jako Córka, Żona i Matka spełniała obowiązki swe z całym poświęceniem i zaparciem się siebie.

Błogosławionej pamięci Emilia Gębicka zostawiła po sobie żal głęboki, czego wymownym dowodem był liczny orszak pogrzebowy, towarzyszący Jej zwłokom na miejsce wiecznego spoczynku”.