GLINIANA

Basia Temkin-Bermanowa

JA, II B (wiosna/lato 1941)

„(…) wynaleźliśmy taką uliczkę, gdzie nie było prawie ludzi. Była to zdaje się ulica Gliniana, mała boczna uliczka, bez domów mieszkalnych, gdzie stały jakieś zrujnowane budowle fabryczne, na jezdni rosła trawka, chodnik był z kostek, między którymi zieleniła się trawka. Uliczka była mała i prowadziła do muru przy Okopowej. Chodziliśmy tam w sobotę „na spacer”, chciałam wielokrotnie usiąść na trawie, ale bałam się, bo nie było tam zbyt czysto.” (s. 31)