SMOCZA 57/m. 57

Janusz Korczak

JA, II D

„Sprawdzam podanie o przyjęcie chłopca półsieroty. – Smocza 57, mieszkanie 57. – Dwie uczciwe na wymarciu rodziny.

– Nie wiem, czy on teraz zechce pójść do przytułku. Dobre dziecko. Dopóki matka też nie umrze, będzie mu żal odejść. Chłopca nie ma: wyszedł „starać się”.

Matka w półleżącej pozycji na tapczanie.

– Ja nie mogę umrzeć, dopóki go nie umieszczę. Takie dobre dziecko: w dzień mówi, żebym nie spała, to w nocy spać będę. A w nocy pyta się: „Po co jęczysz, co ci z tego przyjdzie? Lepiej śpij”.” [Pam., s. 69]