MOST PONIATOWSKIEGO (poza gettem)

Basia Temkin-Bermanowa

JA, II B  (ok. 29.08.1941)

„Stoimy pod mostem Poniatowskiego, ruch coraz większy, dzieci zaczynają płakać. Utulam je, każę spać, wreszcie domyślam się, że są głodne, i wtykam w pyszczki coś tam z moich zapasów. Gdy woźnica wraca, jest już siódma. Musimy prędko jechać, bo im później, tym trudniej u wachy.” (s. 39)

Władysław Szpilman

JA, I

„Czekałem do godziny ósmej i gdy tylko się ściemniło, postanowiłem wyjść do miasta. Warszawa zmieniła się nie do poznania. Jak było to możliwe, że mogła przeobrazić swe oblicze tak diametralnie w ciągu kilku zaledwie godzin? Wszystkie sklepy były zamknięte, zamarł ruch tramwajowy i tylko auta, załadowane po brzegi, mknęły z nadmierną prędkością ulicami, wszystkie w jednym kierunku, w kierunku mostu Poniatowskiego. Marszałkowską maszerował oddział żołnierzy. Szli butnie, śpiewając, a mimo to dało się wśród nich zauważyć nigdy dotychczas niewidzianą postawę: czapki mieli założone nieporządnie, każdy z nich niósł karabin, jak było mu wygodnie, maszerowali nierówno, a twarze ich zdradzały, że szli do boju każdy na własną rękę i że już dawno nie byli częścią precyzyjnej i perfekcyjnej maszynerii, jaką miała stanowić dobrze zorganizowana armia”. (s. 16)

TRASY:

– Trasa: Chłodna – Leszno 2 (Centos) – róg ulic Chłodna/Żelazna (wacha) – Chłodna – Hale Mirowskie – Marszałkowska – Aleje Jerozolimskie – Most Poniatowskiego,   – Trasa: Chocimska 24 – Most Poniatowskiego – Obrońców 27,  – Trasa: Hale Mirowskie – Marszałkowska – Aleje Jerozolimskie – Most Poniatowskiego,   – Trasa: Most Poniatowskiego – Aleja 3 Maja – Aleje Jerozolimskie