Historia powstania
Na fali rozwoju lingwistyki korpusowej skupiającej się zrazu na tekstach współczesnych zaczęły powstawać również polskie korpusy historyczne. W Instytucie Języka Polskiego PAN na przykład powstał (jako jedna z pierwszych inicjatyw tego typu) korpus tekstów staropolskich, a od 2013 r. tworzony jest Elektroniczny Korpus Tekstów Polskich XVII i XVIII w., który wykorzystuje sprawdzone rozwiązania stosowane w Narodowym Korpusie Języka Polskiego. Na podobnych zasadach ma opierać się międzyinstytucjonalny projekt Narodowy Korpus Diachroniczny Polszczyzny (Król i inni 2019).
Historia powstania
Myśl o utworzeniu korpusu językowego uwzględniającego teksty źródłowe Słownika polszczyzny XVI wieku zaistniała równolegle z pracami digitalizacyjnymi nad tym słownikiem. Impulsem do działania była konieczność zatrzymania postępującej degradacji papierowych materiałów źródłowych, w tle zaś narodził się pomysł na bardziej wyrafinowane użycie zdigitalizowanych tekstów. Projekt digitalizacyjny od początku zakładał utworzenie zalążka korpusu, który z jednej strony byłby spełnieniem oczekiwań redaktorów słownika na cyfrowe narzędzie wspomagające prace redakcyjne, z drugiej strony proponowane metody miały zostać zweryfikowane w oparciu o inne istniejące rozwiązania. W latach 2012-2017 przeprowadzono pierwszy etap prac nad Korpusem polszczyzny XVI wieku, który obejmował digitalizację źródeł, stworzenie narzędzi informatycznych i utworzenie niewielkiego zalążka korpusu. Obecnie pracownia przygotowuje się do rozpoczęcia drugiego etapu prac, w ramach którego zaplanowano m.in. dostosowanie platformy informatycznej korpusu do rozwiązań sprawdzonych w Korpusie Barokowym.
